t is inmiddels 5 dagen geleden dat ze het uit heeft gemaakt. elke keer denk ik dat ik me beter voel, maar nu heb ik weer zo'n verschrikkelijke terugval. ik woon samen met mn broertje en zn vriendin en t is zo verschrikkelijk om hen 2 samen verliefd te zien terwijl ik t tegenovergestelde voel. niet dat ik ze dat niet gun maar t is gewoon pijnlijk. al een paar dagen niks van mn ex gehoord. en dat doet me pijn. ben bang dat ze me al vergeten is dat onze ong. 1 jaar relatie niet veel heeft voorgesteld. ik denk op sommige momenten dat ik echt dood ga. een gevoel van totale paniek komt over me heen en dan barst ik in tranen uit. heb zoveel te doen vor school maar kan me er niet aan toe zetten om te beginnen. ik heb de concentratievermogen van een goudvis op dit moment.
ook ga ik door een emotionele rollercoaster. ene moment denk ik ze komt terug, de andere moment ben ik weer paniekerig dat ze niet meer aan me denkt, dan ben ik weer boos en wens ik dr t allerslechtste toe en tegelijk voel ik mij wanhopig.
ik trek het gewoon niet. mn ''vrouw'' is gewoon echt weg mn vrouw die zei dat ze mij nooit zou laten wat er ook gebeurdt en ik voel me ook zo schuldig en voel dat ik gefaald heb. ik voel me schuldig omdat ik niet altijd goed voor dr ben geweest ook al weet ik dat zij dat ook niet altijd voor mij is geweest.
ik wil dr zo graag terug en tegelijkertijd denk ik: rot maar op zo ver mogelijk want je verdient me niet. en dan krijg ik weer een flashback van onze mooie momenten samen en dan komen de tranen weer.
ik weet niet wat ik met mezelf aan moet. voel me zo hol en leeg van binnen alsof er iemand overleden is.

iedereen om me heen lijkt zo blij en verliefd en ik voel me zoooo ellendig. en ik weet dat ik niet in zelfmedelijden moet blijven hangen maar op dit moment weet ik niet zo goed hoe ik ermee om moet gaan.
ik hoop dat dit snel overgaat en dat ze terugkomt (