ingewikkeld..

afbeelding van Koi

Heb het op het moment heel erg moeilijk met de situatie. Moeilijk met het verwerken wat er gebeurd is en wat het beste is om te doen. Moeite met de signalen te begrijpen die hij afgeeft. En besluiteloos in wat ik nu ga doen.
Concentratie ver te zoeken, ben heel de tijd onrustig. Hoef niet meer te huilen en het is niet zo dat ik hele tijd op sta om vervolgens weer te gaan ijsberen wat ik vorige week wel had. Misschien mede omdat ik hem gister zag..
Ik begin nu twee scenario's in mijn hoofd te krijgen waarvan ik allebei met vraagtekens zit.

Allebei de scenario's bevatten een hele grote liefde voor hem. Het ene scenario heeft duidelijk in mijn hoofd dat ik een super fijne relatie met hem heb/had maar hij wel vrij dominant is en ik hier nog niet echt een manier in heb gevonden om mee om te gaan maar dit in principe wel mogelijk moet zijn. In dit scenario zit ook duidelijk dat ik een aantal van mijn eisen omlaag zal moeten brengen wil ik dat het werkt. Hij zal mijn passie voor mijn studie/muziek niet begrijpen op de manier dat ik het graag zou zien en hier niet veel naar vragen. Hij zal altijd zijn eigen manier van denken/mij beschermen hebben en dit zal ik ook moeten accepteren..
Het andere scenario is dat ik vreselijk wantrouwend en onzeker ben geworden door dingen die hij afgelopen bijna 2 jaar nu heeft gedaan. Ik weet dat hij gezegd heeft dat hij het anders had willen doen als hij het kon. Maar at the other side..het laat me niet los omdat sommige dingen nogsteeds voorkomen. En als ik er rustig over wil praten het soms verkeerd uitpakt. Hij is niet een praat persoon en ik heb daar altijd vreselijk veel behoefte aan om iemand goed te snappen en de ander mij. Ik ben ook bang dat hij niet echt van me houdt omdat ik nooit van zijn zijde week, no matter wat er gebeurde..
Maar ik weet wel en dat is waar de twee scenarios'overlappen.. dat hij er voor me is als ik hem echt nodig heb. Dat hij me bij zijn vrienden en alles betrokken heeft. Dat hij vreselijk lief kan zijn maar ook erg moeilijk karakter heeft.
En dat maakt het nu zo lastig.. Het liefste wil ik het gewoon zoals het was..maar dan ook met mijn wensen er in verwerkt. En ik zal dit moeten doen op een andere manier als menig ander had gedaan door zijn karakter..
Maar op het moment is hij niet close, vrij afstandelijk al is het wel echt beter als vorige week.. Namelijk omdat hij langs kwam en al soms iets laat weten, normaal terug smst(als het niet té close is), en al even op msn heeft gepraat.
Hij weet echter nogsteeds niet of hij het kan, hij wilde de ruzies niet(te begrijpen) en weet niet of hij het een kans kan geven en had daar even de ruimte voor nodig. Het hoefde nou geloof ik niet meer totale rust te zijn maar wel iets rustiger aan als normaal.
Ik vind het moeilijk in te schatten wat ik nu het beste moet doen.. ik weet dat het voornamelijk in zijn handen ligt omdat hij moet beslissen of hij het nog ziet verder gaan, aangezien ik mijn keuze al heb gemaakt.(of dat nu verstandig is of niet). Maar wanneer moet ik hem iets sturen, wanneer kan ik vragen of hij me wil zien.. hoe kan ik hem weer rustig krijgen en vertrouwen in ons terug laten krijgen zodat ik op den duur ook met hem over problemen waar ik tegenaan gelopen ben kan praten. Het is zo lastig.. die twijfel die wanhoop, het laat me maar niet los..

afbeelding van Hurt-girl

@koi, toch even reactie..........

Hey meis,
ik heb je blog gelezen.. en ik zie je vechten en strijden met alle gevoelens die dit alles teweeg brengen... Ik kan je geen raad geven, ten eerste omdat jij degene bent die hierin het beste weet wat je moet doen (al lijkt het nu niet zo.. maar ga eens echt bij jezelf te rade: zet even je tel. uit, neem tijd voor jezelf, denk vanuit jou en jouw behoeften... misschien dat er dan wat bovenkomt) Je wordt heen en weer geslingerd meid.. misschien was dat met hem altijd wel een beetje het geval, maar nam je dat altijd aan omdat erbij hoorde.. maar nu kijk je toch al meer van een afstand. En natuurlijk hou je van hem.... maar je zit in onzekerheid.. en ik vraag me toch af hoe lang dit zo kan.. je weet niet wat je 'mag' doen en laten, weet niet wat wanneer te sturen.. ach als je eens wist wat ik allemaal bedacht had: elke morgen werd ik wakker en dacht: nu ga ik dit voorstellen!! Wedden dat ze denkt: 'geweldig, ik heb de mooiste vriendin ever en wat een geduld heeft ze met me!' Gevraagd of we iets leuks konden gaan doen, moet ik naar je toekomen? Moet ik je reis naar mij betalen? WIl je een dagje ontspannen? Of wil je graag juist actief? Wil je praten over wat je dwars zit? Enz. enz. en onderliggend maar steeds het idee dat ik mezelf op alle mogelijke manieren aanbood... en de respons was vrijwel altijd hetzelfde: 'ik kan nu niet, heb ruimte nodig..' enz.
En ik lees in je blog dat hij het anders zou willen doen als hij kan...? Uhm, lastig.. want WIL hij dat voor je doen en probeert hij het? Of is dat eigenlijk een beetje een excuus om zich mooi te blijven gedragen zoals hij nu doet? ... sorry meid.. maar: iemand die echt om je geeft en wil investeren in een relatie, doet daar meer zijn best voor dan nu het geval is. En weetje: jij bent niet degene die hem zijn vertrouwen terug moet laten krijgen.......... na al die tijd zou hij dat al moeten hebben....... Sorry voor dit alles meis, ik zie je strijd.. maar kan niks doen...
Sterkte!!!!!!!!! En laat je niet van alles wijsmaken meisje, houden van of niet.......... het is alles of niks, iets ertussenin hou je maar heel kort vol.... Verdrietig

afbeelding van Petras5

@koi

Jouw woorden:de man die jij beschrijft

Hij is een ontzettend moeilijke jongen. Wat bedoel ik met moeilijk: leugens, niet toelaten tot mensen, soms fantasie wereld, snel kritiek zien etc. Hij zit in ieder geval met een hoop dingen in de knoop en kan niet makkelijk over zijn gevoelens praten. Dit zorgde er voor dat het 7 maanden en veel pijn aan mijn kant heeft geduurd tot we samen waren. In de tussentijd heb ik alles van hem gepikt omdat ik echt van hem hield. Raar zeggen sommige mensen, mijn omgeving stond er niet achter omdat ze me vaak verdrietig zagen.

Daarnaast snapte hij die gevoelens van mij niet en ja, dat zorgt voor ruzie.
Hij geeft aan nu echt rust te willen dat het echt te rot gaat voor hem en hij dit niet meer trekt.
de woede dat hij mij de schuld geeft van de ruzies terwijl hij zelf ook ontzettend veel heeft gedaan, en het feit dat ik nu rust moet geven..
Ja we hadden een toptijd, maar ja hij heeft mij ook ontzettend veel geflikt.
ik heb mijn eigen grens al meerdere malen gepasseerd. Laatste keer weigerde ik te praten omdat hij me niet met voldoende respect behandelde naar mijn mening.
het feit dat er zoveel ruzies zijn en hij op zo een bepaalde manier in die relatie staat zich af kan sluiten en mij als een 'just someone' kan behandelen. Dat zijn dingen die ik niet trek en toch pik. Dat zijn dingen die moeten stoppen en waardoor ik weet dat de grens bij mij eigenlijk ook bereikt is

Want hoe je het ook wendt of keert, hij heeft al vaker mij van zich afgestoten op de meest lompe manier en hij is ook altijd terug gekomen..
het is nogal een womanizer dat weet ik vanuit dingen in het verleden
wat als hij alleen maar bozer wordt en zijn eigen aandeel hier in niet ziet.
Hetzelfde als over zijn liegen, het gaat altijd over niet relevante dingen. Namen die ineens anders zijn, grote droomverhalen over dingen die in het echte leven onmogelijk zouden zijn en waarvan hij heilig van overtuigd is dat het echt is gebeurd. Die verhalen komen vooral boven als wij een dip hebben en ik boos ben, misschien zodat ik medelijden kreeg. Er zijn zo ook nog wel meerdere dingen dat hij last minute dingen afzegt als ik boos ben hij nergens op reageert omdat hij vind dat hij dan recht heeft boos te zijn etc.
Het is namelijk ontzettend moeilijk om omtegaan met iemand die ruzies 180 graden kan draaien
Want het feit blijft wel, door zijn acties vertrouw ik hem ook stukken minder denk ik ook vaker dat hij iets rots bedoeld als goed en heb ik ook van te voren vaak al het idee dat hij me zal laten zitten
Hij vind dat ik hem niet liet uitpraten in discussies en niet leuke dingen zei. En dat sorry achteraf het niet goed maakte. Hij was dat zat en wilde dat niet meer. HIj weet niet of ie me nog een kans kan geven..
Hij weet niet wanneer hij weer wil praten en ook niet wanneer hij me weer wil zien.. Hij is nog steeds vreselijk boos en zei dat omdat ik hem had gesmst in die dagen hij er niet overna had kunnen denken. Het zijn echter 2 berichtjes geweest. En ik mocht ook niet zeggen hoe ik me eronder voelde dat ik niet kon slapen bijv want dan zou het weer om mij gaan.
etgeen wat hij nu aan geeft last van te hebben tijdens ruzies is eigenlijk hoe ik me voel. Ik heb juist t idee dat hij nooit naar mijn punt luistert en zoveel stennis gaat maken over iets wat ik in zijn ogen fout deed dat ik zowiezo weer sorry moet zeggen
Hij is zeker met zichzelf bezig. Hij vind dat hij atm een probleem heeft en hij niet meer weet of hij het nog wil. En omdat hij aangeeft rust te hebben heb ik me daar aan te houden. Dat is inderdaad erg egoistisch maarja hij is boos..
hij is echt totaaaal voor geen rede vatbaar. Hij weet nog steeds niet wat hij wil en wanneer hij weer wil praten en was uberhaupt ook niet van plan eik om te praten toen we dat gesprek hadden omdat hij vond dat het weer alleen om mij ging. Terwijl k heel dat gesprek heb gevraagd wat kan ik doen zodat je je beter voelt.
hij geeft twee signalen af. Het afhoudende en rust vragende. En het toch meer willen en langs willen komen.

Jouw reacties :
hij wel vrij dominant is en ik hier nog niet echt een manier in heb gevonden om mee om te gaan maar dit in principe wel mogelijk moet zijn. In dit scenario zit ook duidelijk dat ik een aantal van mijn eisen omlaag zal moeten brengen wil ik dat het werkt. Hij zal mijn passie voor mijn studie/muziek niet begrijpen op de manier dat ik het graag zou zien en hier niet veel naar vragen. Hij zal altijd zijn eigen manier van denken/mij beschermen hebben en dit zal ik ook moeten accepteren..Het liefste wil ik het gewoon zoals het was..maar dan ook met mijn wensen er in verwerkt. En ik zal dit moeten doen op een andere manier als menig ander had gedaan door zijn karakter..
Ik vind het moeilijk in te schatten wat ik nu het beste moet doen.. ik weet dat het voornamelijk in zijn handen ligt omdat hij moet beslissen of hij het nog ziet verder gaan, aangezien ik mijn keuze al heb gemaakt.(of dat nu verstandig is of niet). Maar wanneer moet ik hem iets sturen, wanneer kan ik vragen of hij me wil zien.. hoe kan ik hem weer rustig krijgen en vertrouwen in ons terug laten krijgen zodat ik op den duur ook met hem over problemen waar ik tegenaan gelopen ben kan praten

Als je dit nu zo ziet staan....wie ben jij dan ?
Je verlangt naar iets wat eigenlijk nooit heeft bestaan .."zoals het was maar met jouw wensen erin verwerkt ?
Het ligt in zijn handen ?
Hoe kan ik hem rustig krijgen ?
Wat kan jij doen zodat hij zich beter voelt ?
Vragen of hij jou wil zien ?

Ik zie iemand die totaal afhankelijk is geworden van haar dominante partner ...( narcist )
Manipulatie....een spel van aantrekken en afstoten ..ik hou van je /donder op trap je de grond in .
Leugens tot de graad dat hij het zelf gelooft ,fantasie verhalen .
Het nooit zijn ongelijk willen toegeven ..het ligt namelijk nooit aan hem ..zelfs als hij iets totaal verkeerds doet draait hij het hele verhaal om en ben jij de schuldige .
Schuldgevoelens aanpraten ..jij hebt alles fout gedaan ...alles is jouw schuld .
Manipulatie ...zodat je zelfs gaat twijfelen aan wat je zelf hebt gezegd of gedaan .
Psychische mishandeling ..je zo vernederen tot op het bot ..en je daarna weer met overdreven veel liefde overstelpen, je daarna wel overtuigen dat het toch echt je eigen schuld is dat hij je zo heeft behandeld want hij wil alleen maar lief zijn jij drijft hem tot die ruzie .
Nooit inleven in hoe jij je voelt .....je bent een egoist als je over jouw gevoelens begint , je gaat je zelfs schuldig voelen als je over jezelf wilt praten .
Eigenlijk doe je het nooit echt goed genoeg in zijn ogen ...zelfs niet als je precies probeert te doen wat hij wil hoe hij het wil .
In het begin was het mooi ........toen moest hij je namelijk overtuigen /veroveren ...nu kan hij rustig afstand nemen en ben je meer lastig als je teveel aandacht vraagt ....
Nu krijg je af en toe aandacht maar eigenlijk doe je dan niets anders dan hem dienen ....massage /sex /lekkere hapjes ?
Ik weet niet wat voor relatie jij voor jezelf voor ogen hebt ...maar in deze relatie zal nooit plaats zijn voor jouw wensen.
Het is niet makkelijk ... en je zult voor jezelf een keuze moeten maken ..
Sterkte en veel liefs Petra xx

afbeelding van Amidala

Marionnette

Is de liefde die hij zogenaamd kan geven aan jou het waard om een marionnette te worden en te blijven..?
Geloof je echt zo ontzettend weinig in jezelf dat je eigen principes, laat staan karaktereigenschappen, weg wil cijferen voor een , zo te lezen, vrij dominante liefde?

Liefde geeft geen garanties, zelfs als ik het sprookje mag afmaken.. geloof je dan echt dat je de rest van je leven over het algemeen gelukkig kunt zien met wie je bent?
Troost jezelf niet voor de gek dat hij over een tijd wel milder zal worden..

Jij bent bereid aan boord te gaan aan een zinkend schip en je partner is een van de beste stuurlui aan wal!

Ik wil je absoluut niet kleineren lieve lieve Koi of het gevoel geven dat je keuze verkeerd is.
Jij hebt recht op je keuze en die hoef je niet te verantwoorden, ware het niet dat wij allemaal twijfels hebben en daarom hier bevestiging/steun zoeken.
Je hebt zelfs je keuze al gemaakt, maar sta je goed stil bij de (niet al te gekke) gevolgen...?

Hij heeft aardig de touwtjes in handen, nu, straks, later.. altijd?