helemaal niet gek hoor. Ik zit er zelf over te denken om naar Amsterdam te gaan morgen, maar zie er ook tegenop want die treinrit was hoe ik altijd naar mijn ex toeging, tot zijn woning ook de mijne werd. Amsterdam Sloterdijk is waar ik hem voor het eerst zag en dat station was altijd 'ons station'. Zo debiel eigenlijk. Maar als ik er al aan denk om die treinrit weer te moeten maken... zat altijd vol verlangen de stations te tellen voor ik weer in Sloterdijk kon uitstappen. Misschien moet je gewoon keihard muziek opzetten en lekker mee gaan zingen of zo, of op een andere manier de rit 'anders' maken dan toen. Ik zal iig aan je denken vanavond!
Godzijdank sta ik voor de klas, ik moet dus wel, ik kan moeilijk voor de klas staan huilen elke dag, het is soms loodzwaar om elke keer de moed bij elkaar te rapen als je het liefst van ellende in bed wilt blijven liggen maar als ik er eenmaal sta heb ik toch afleiding. Vind het heel knap van je dat je ook gewoon naar je werk gaat, laat je collega's ook weten wat er aan de hand is en ze kunnen je erbij steunen. Stukje bij beetje zal het rotgevoel verdwijnen, dan weer even hevig de kop opsteken, en dan weer verder verdwijnen.

Ik hoop dat je heel veel plezier beleeft aan het etentje!

Is helemaal niet gek hoor !
Ik heb ooit ergens gelezen dat zelfs geuren je hersenen in een bepaalde situatie terug kunnen brengen gevoelsmatig dus is het logisch dat plaatsen dat helemaal doen toch ?
Ik vind het sterk van je dat je die stap toch gaat wagen om te gaan en je zal zien de volgende keer associeer je de rit erna toe niet alleen meer met je ex maar ook met de gezellige avond die je nu tegemoet gaat.
En zo gaat het stukje bij beetje slijten.
Een hele fijne avond gewenst!
liefs