al een paar dagen angstvallig stil,ik hoor via via dat hij is opgepakt en vastzit voor iets wat hij heeft geflikt.heb hem gebeld en zijn foon staat uit die overigens nooit uit staat.nu ga ik theorien zoeken dat hij miss zo heeft gedaan omdat hij wist dat hij gezocht werd en mij wilde besparen,om gelijk daarna weer te denken wat een onzin dat is.ik heb ooit tegen hem gezegd dat als hij weer in de gevangenis kwam dat de relatie meteen over zou zijn.hij heeft dat nooit vergeten,tis iets wat ik in het begin heb gezegt en altijd gedurende relatie heb moeten horen.weer probeer ik het goeie in hem omhoog te halen.waarschijnlijk krijg ik binnenkort een collect call,zou niet weten wat min reactie daarop zou zijn,ik wacht het moment af.de laatste dagen maalt mn hoofd weer over alles wat is gezegt en gebeurt.hoewel het juist weer een beetje lekker ging.ik heb goed contact met een andere ex.die stapel op mij is.maar ik blijf vergelijken en zolang ik dat doe is het niet goed.hij is lief voor me hoor.maar the bad guy blijft in mijn hart en hoofd.tis duidelijk dat hij altijd in mijnn hart zou blijven omdat ik tot een paar weken geleden dacht dat wij voor altijd samen zouden zijn.nu is het proberen om het allemaal een plekje te geven.ik ben een verwend kreng,dus dingen accepteren die niet gaan zoals ik het wil is moeilijk voor mij.neerleggen bij een situatie is een praktisch onmogelijke opgave voor mij.maar denk toch dat het deze keer moet,en het niet anders kan.stel we zouden weer samen komen en ik zal het toch nog een kans geven.het kan niet er is teveel gebeurt en gezegt.ik kan hem bepaalde uitspraken nog niet vergeven,om dat ze te diep zijn gegaan.en ik denk ook niet dat ik in de mogelijkheid ben om hem dat te vergeven.het is beter zo en dat weet en besef ik nu ook.maar waarom heb ik het gevoel dat het nog niet klaar is,ik denk dat er bij mij een stille hoop is dat we gewoon met elkaar kunnen omgaan.maar weet ook dondersgoed dat dat onmogelijk is.zowel van zijn kant als van mijn kant.ik betrap mezelf erop dat ik mn andere ex bel als hij weer door mijn hoofd spookt.maar heb ook het gevoel sdat ik de beste man gebruik.dat ik nu ook met zijn gevoelens speel,hoewel ik duidelijk ben geweest dat ik voorlopig geen relatie wil.en hij dat begrijpt,tenminste dat zegt hij.torn between to lovers eej.the good guy of the bad guy.ik vraag me af hoe ik het altijd voor elkaar krijg om mezelf in moeilijke situaties te brengen.de andere ex kent me al jaren van haver tot gort en weet precies hoe ik in elkaar zit.het is vertrouwd maar is het echt??of is he t mijn manier om te verwerken