ruim 41 weken ben ik hier lid,dus 41 weken is het uit,daarna 2 korte relaties gehad,en weer zoek,ik na de laatste relatie, contact met hem,hij is mijn safebase denk ik,we praten een beetje via msn,maar het draait nog steeds op een woordenwisseling en verwijten af,steeds als ik weer contact met hem zoek of andersom,betrap ik mezelf erop dat ik me weer naarder ga voelen,door bv een andere naam achter zijn naam,(wetend dat dat per week wisselt)en toch blijft het steken,is het een doorn in het oog om tussen die hartjes die naam te zien staan,ik heb mezelf gevraagt of ik wilde dat dat mijn naam was,nee denk het niet,ik hoop en denk dat dit de laatste restjes verwerkingsproces zijn.wederom heb ik hem geblokt.gewoon omdat het beter voor ons beiden is.en omdat hij me toch elke keer weer een naar en minderwaardig gevoel geef,simpelweg omdat hij daar goed in is.relatie met een borderliner wil ik niet meer,en hij is dat,die wispelturigheid van hem,dat mij zo onzeker maakte,en nog steeds een beetje,die onsubtiliteit van hem,dat vreemdgaan,de verwijten naar mij blijven gooien,en hemzelf als de beste laten uitkomen,

ja hoor heeft mijn laatste ex contact gezocht met de ex waar ik heel veel verdriet van heb gehad,dacht hij samen met hem mij zwart te komen maken,kwam hij van een koude kermis thuis,want hij wou er niet aan mee doen,haha.geweldig toch?hij belde me om me het te melden en we hebben genadeloos samen gelachen.
ik snap dat ik mijn laatste ex pijn heb gedaan,maar dit is zo een kinderachtig spel,hihi.ongelovelijk dat deed ik op de basisschool..
triest gewoon.
27 jaar is hij en dan zo spelen,mijn eerste ex vond het zo zielig dat hij hem heeft beloofd om met hem naar een psychiater te gaan,om zijn verdriet te verwerken.och och och

om jullie allemaal even een hart onder de riem te steken,
dit klinkt behoorlijk ongelovelijk voor julie allemaal,maar de pijn slijt,nooit helemaal maar wel tot een punt dat je ermee om kan gaan,mijn m kAN ik niet onder ogen komen,maar we zijn wel degelijk on speaking terms,begrijpen nu allebei waarom het niet werkt tussen ons,daarna heb ik nog 2 korte relaties gehad,achteraf gezien,meer vergeet relaties.om over m heen te komen,uiteindelijk was ik zelf de gebeten hond,dit is niet de manier,ik was niet toe aan een nieuwe relatie,maar aan aandacht heel veel aandacht.mijn ex heeft een plekje in mijn hart en andersom,zoals de ldvders weten uit mijn tijd is onze breuk absoluut niet over rozen gegaan,weer terug bij elkaar dan niet,ruzies,bedreigingen en wanhoop.ikzelf heb de breuk veroorzaakt omdat hij vreemd was gegaan,en wetend dat het niet werkt,ik heb het nog met hem geprobeerd maar al het vertrouwen was zoek,en dat uitte op ziekelijk jaloers zijn en min of meer meldingsplicht.de beste vrienden zullen wij nooit meer worden,daar i teveel voor gebeurd.een nieuwe vriendin in zijn leven zou mij nog steeds breken,helemaal als ikk in zal zien dat die relatie wel werkt,mijn ex is een borderliner,en heel moeilijk mee om te gaan,ik heb een jaar mijn best gedaan,maar aan al het moois komt een eind.na mij heeft hij 1 keer voor een paar weken een meisje gehad,ik 2 keer een ander.vergelijkingen stegen op,van beide kanten,ik blijf altijd zijn nummer 1 zegt hij,en hij ziet zijn fouten in,maar een ezel stoot zich niet 2 keer aan dezelfde steen.

ben ik gemeen?dat ik deze beslissing heb gemaakt,dt ik er een einde aan heb gemaakt,dat ik er totaal geen verdriet van hebt,en hij sterft van binnen,me smekend opbelt en ik ijskoud nee blijf zeggen,hem op talloze manieren heb proberen uit te leggen dat het niet werkt,het niet klikt tussen hem en mijn zoontje,ik geen gevoelens meer voor hem heb,een maandje was het maar,en schijnbaar is zijn liefde zo sterk gegroeid,te sterk misschien,verstikkend,na 2 weken mijn naam op zijn arm,wat voor een ander een groot compliment zou zijn,kwam voor mij verstikkend over.ik bindingsangst?misschien wel,waarsch

ik heb nu het verdriet aangedaan bij iemand wat mij ook is aangedaan,ik vraag me af wat meer pijn doet,als je eigen wereld instort of je iemand zijn wereld laat instorten.vanmorgen werd ik wakker,weer naast hem,gevoel is weg,verliefdheid was er niet al een paar dagen niet,hij ging wel helemaal in mij op..en dan iemand vertellen dat het niet meer zo is,man o man..wat is dat verschrikkelijk,het verschil was,dat toen hij begon te huilen ik hem beetpakte,hem knuffelde,mee heb gehuild,gewoon koud op zijn bord,want zulk nieuws kan je niet goed brengen,mijn precieze woorden waren:ik wil niet met je verder,sorry het spijt me,ik voel te weinig voor je,in een halve seconde,zag ik woede pijn verdriet wanhoop in iemand zijn ogen..zwijgend is hij weggegaan..me nog een paar keer wanhopig gesmst,boos gesmst,een paar keer aan de foon gehad,verwijten over mij heen laten komen..ennu is het stil,ik voel me bevrijd,maar het vreet aan me dat ik iemand dit heb aangedaan..ik weet hoe het voelt,fucked up dat weet ik,ik weet ook dat het slijt,en verdwijnt..ik persoonlijk voel me bevrijd,opgelucht..

ik zag dat ik al 30 weken lid ben sinds mn eerste ex,poeh wat een tijd,daarna nog ff 2 maandjes wat met een man gehad,maar das ook over,daar heb ik niet veel verdriet van gehad,maar bvesefte wel dat ik over mijn 1ste ex niet heen was,de klap kwam 2 keer zo hard en de eenzaamheid was 2 keer zo groot,af en toe denk ik met weemoed aan onze tijden samen,en besef ik dondersgoed waarom wij niet samenkunnen,hij beseft dit nu ook en ziet zijn fouten in,we zijn on speaking terms,ik heb hem al sinds vorig jaar kerst niet gezien,bewust niet,wetend dat als ik hem zie ik weer smelt,het houden van hem is sterk maar niet sterk genoeg meer om voor hem te vechten,moegestreden ben ik,en hij weet het,als vrienden zijn wij een duo,maar relatie niet,bonnie and clyde zijn geen stel meer,onze wegen zijn gesplitst,hij gunt mij het geluk het liefst met hem,maar dat kan niet meer,na mij heeft hij niemand gehad,omdat hij mij wilt,ik wel,maar het vergelijken was ongelovelijk,m wil zijnlevenstijl niet aanpassen dus kan ik niet met hem,hulp heeft hij nu wel voor zijn borderline,daar ben ik blij omjammer genoeg komt hij over een paar weken in de gevangenis,wederom door die verdomde agressie van hem,eigen schuld,hij verandert niet en ergens loopt er iemand rond die daar wel tegen kan,ik betwijfel het,niemand wil haar vent constant in de bak opzoeken,ik blijf het jammer vinden dat hij het steeds verspeelt,en dat is simpelweg omdat hij geen hulp krijgt,elke keer als hij vrjikomt word hij weer de maatschappij in gegooid zonder hulp,een baan krijgt hij niet meer,niemand wil iemand in dienst die een ellenlang strafblad heeft..dus vervalt hij weeer in zijn oude gewoontes om aan geld te komen..ik zal niet de maatschappij de chuld geven van zijn gedrag,maar die heeft er wel zeker aan meegewerkt,ik wil hem nog steeds dolgraag helpen,maar ik heb die wetenschap en kracht niet.ik probeer hem min of meer te sturen af en toe lijkt het wel of ik nog een kind heb,waarom hij dit doet?il ik het begrijpen?niet meer. o is michel en zo blijft hij,tis het aard van het beestje,een neanderthaler..mijn grootste angst is dat hij niet oud word,waarschijnlijk ook niet,dat is ook iets waar ik machteloos in sta,hoe kan in godsnaam de liefde van je leven ,zichzelf zo de verdoemenis in helpen,werkelijk een bewuste keus,nu hoest hij bloed op,waarschijnlijk overmatig drankgebruik,hij weigert naar de dokter te gaan,wederom angst en bang voor de waarheid,ik en zijn ouders zijn de enigste stabiele punten in zijn leven,hoewel ik ook aan het wglippen ben van hem,en dat beseft hij,wat hem enorm pijn doet en hij weet wat hij moet doen om mij in zijn leven te houden,maar hij weigert zich aan te passen,opgevoed is hij zeker,maar hij heeft alles in de tijd verleerd,jammer hoor,hij komt echt uit een goed nest,ik hoop met heel mijn hart dat hij goed terecht komt,maar mijn hoofd weet beter,ik kan alleen maar naar hem luisteren,hoewel ik hem soms gewoon door elkaar wil rammelen,niks dringt meer tot hem door..

after all you put me through,
you'll think i dispise you,
but in the end,
i wanna thank you
cause you made me that much stronger

Well I thougt I knew you, thinkin' that you were true
Guess I , I couldn't trust called your bluff time is up
Cause I've had enough
You were there by my side, always down for the ride
But your joyride just came down in flames cause your greed sold me out in shame

After all of the stealing and cheating you probably think that
I hold resentment for you
But uh uh, oh no, you're wrong
Cause if it wasn't for all that you tried to do I wouldn't know
Just how capable I am to pull through