hey anna!

dat merk ik zeer zeker! ga er soms echt kapot aan, dan lig ik om 9 uur al op bed.

ik heb precies hetzelfde als jou, ik zit dan op volleybal en als ik dan training of een wedstrijd heb gehad adn denk ik totaal niet aan mijn ex. en dan fiets ik naar huis en denk ik oh dit ging eigenlijk best goed! en dan doe je deur open en in 1 klap is mn gevoel totaal omgeslagen. mn ex spookt weer door mn hoofd en ik voel me weer totaal naar de kloten!
ik denk ook alleen maar aan de positieve kanten van mijn ex, maar weet dat die positieve kanten niet zo positief zijn als dat ik me verbeeld! ik zet haar aldoor op een voetstuk terwijl ze dat helemaal niet waard is!

ik weet hoe ontzettend moeilijk het is om je ex voor je te zien, ik zie haar nog regelmatig hier in het dorp. en sta elke keer weer met knikkende knieën op straat, maar het slijt anna! het kost echt ontzettend veel pijn en moeite en vooral tijd.. maar het gevoel wordt echt minder! met vallen en nog dieper vallen, maar op den duur sta je op! en val je steeds minder diep!
neem gerust de tijd om dit allemaal te verwerken, zet jezelf geen druk op omdat anderen vinden dat je er overheen moet zijn! je moet het zelf verwerken, dat doen zij niet! en zij weten helemaal niet hoe je je voelt!

maar die leegte moet ook niet opgevuld worden lieve anna! een relatie is geen opvullig maar een aanvullig! je moet een relatie niet zien als iets dat je verdriet wegneemt, of je minder eenzaam laat voelen!

heel veel sterkte anna! het komt echt goed, maar neem er gwn rustig de tijd voor! tijd heelt alle wonden, en gelukkig hebben we tijd zat!