vandaag is de dag aangebroken!!!!!!!!!!ik heb gedaan wat ik nooit kon maar wist wat nodig was om mijn hart te helen. Zoals ik al eerder schreef was mijn ex op vakantie, tijdens die vakantie heeft ze elke dag gebeldt, wat mij overigens erg verbaasde was dat ze de ene dag zei dat ze me miste maar de andere dag was het geweldig daar bla bla. Vandaag is ze teruggekomen om 14.30 om precies te zijn. Vanuit turkije vroeg ze al of ze meteen vandaag langs mocht komen wat ik prima vond. Ze was net geland of de telefoon ging al, ze vroeg hoelaat ze kon komen. Ik moets nog weg vandaag dus ik zei rond een uur of 8 vanavond. Ik had me natuurlijk best wel opgedoft en nog even een zonnebankje gepakt, wat lekkere dingen gehaald enz. Om kwart over acht was ze er nog steeds niet, ik belde haar maar er werd niet opgenomen. Om 10 over negen nog steeds niets te bekennen, dus belde ik weer. Haar broertje nam op en zei dat ze aan het rijden was dus vroeg ik hoelaat ze zou komen, hij zei dat ze niet meer kwam omdat ze te moe was!!!!!!!!!!!! Uit kwaadheid hing ik op, echt niet te geloven zeg. Na een kwartier belde ik nog een x omdat ik dacht dat het een grapje was, maar weer vermelde haar broertje dat ze echt niet ging komen, geen sorry helemaal niets!!!! Ik was laaiend echt niet normaal meer. Ze vond het niet eens nodig om mij even aftebellen of om even sorry te zeggen. Zat ik daar helemaal 'gedressed' wat voelde ik me een ongeloofelijke dombo. Eigenlijk heb ik al 2 jaar een gebroken hart en iedere keer als het iets heelt dan scheurt ze het weer open. Dit was de eerste keer in 4 jaar dat wij elkaar 2 weken niet zagen en eigenlijk was het enorm rustig toen zij zo ver weg was, tuurlijk miste ik haar wel maar ze kon me geen pijn doen met dit soort actie's. Ik keek in de spiegel en zei letterlijk tegen mezelf:Nu is het klaar. Ik heb nog veel contact met haar famillie en we hebben veel gezamelijke vrienden. Net heb ik iedereen een mailtje gestuurd met de mededeling dat ik het contact verbreek met alles wat mij in verband met haar brengt. Ik weet dat ik hier veel mensen mee beledig en pijn doe maar het is echt de enige oplossing, het lukt me al 2 jaar niet. Ik kan er gewoon niet tegen om dingen over haar prive leven te horen want ookal zeggen sommige mensen het niet, andere kunnen hun mond niet dicht houden. OOk ga ik niet meer uit waar zij komt en kom ik zelfs niet meer in mijn oude stadt. Ik belde haar net om te zeggen dat ik het contact verbreek, weer nam haar broertje op hij zei dat ze sliep (dacht ze nou echt dat ik die truck niet meer wist, terwijl ik er zo vaak bij zat wanneer ze die ook gebruikte) maar ik heb gevraagd of hij het door wilde geven. Ik kies nu echt voor mijzelf, stel je voor dat ik een volgende liefde laat lopen omdat ik nog met haar in mn hoofd zit!!!!! Pijn heb ik gevoeld, liefde ervaren, wijsheid terug gekregen.In 2 jaar tijd heb ik depresief thuis gezeten, mn humeur was afhankelijk van jouw gedrag, je speelt spelletjes met me iedereen zag het behalve ik! Ik weet dat je niet gewend bent om in de steek gelaten te worden en je denkt vast dat ik het niet vol hou, Watch me!!!alleen mn trots zou het niet toestaan om jou ooit nog te bellen. Als iedereen eens wist welke streken je me geleverd hebt dan zou je heel veel mensen kwijt raken dat weet je. Vanzelfsprekend vond je het dat wij altijd nog maatjes zouden zijn, ik hoop dat je pijn krijgt dat je me nu echt kwijt bent.Ik word nooit zoals jou. Nooit gedacht dat ik dit zou zeggen maar je verdient het. Vaarwel ex geliefde je bent nu echt te ver gegaan.