Ik wil geen gedachte noch tranen meer verspillen aan haar... helaas beslist mijn hart er anders over.
Meer dan drie maand heb ik al niks meer van haar gehoord. En ze schijnt al meer dan twee maand een relatie te hebben met een nieuwe gast.
Ik braak ervan. Nog steeds word ik in de nacht geplaagd door veel dromen. Dromen waarin alles terug goed komt. Dromen waarin ik haar kan kussen en kan knuffelen. Pfff, wanneer ik wakker word komt de realiteit zoveel harder aan.
Ik ben het beu van "blue" te zijn. Ik wil haar uit mijn gedachten en uit mijn hart. Liefde en verdriet kunnen een mens echt onderuit halen.
Nog steeds mis ik haar zoveel. En mocht ze morgen aan mijn deur staan dan zou ik haar direct een kans gunnen. Maar eigenlijk wil ik dat niet...
"Ze proefde naar een fruitig boeket, met een volle, pittige smaak. Haar afdronk is echter bitter en brak, smaakt gevaarlijk zurig en laat een onuitstaanbare neerslag na in de mond."
Erkenning
Grote erkenning in jou verhaal.
De grootste droom in je leven is een knop die je van alle emoties af en toe kan afsluiten. Die zegt van zo, waarom zou ik ooit met die meid in mijn maag zitten. Ik heb toen het uit ging met mijn relatie, gedate en gezoend met andere meiden. Een groot schuldgevoel riep mij op, want ik was wel vrijgezel, maar het voelde gewoon alsof ik vreemd ging. Zij had inmiddels al een relatie en ik moest gewoon door. Ik dacht dat dit de mogelijkheid zou bieden, maar helaas was dat niet zo. Hoelang blijf ik hier nog mee zitten is mijn grote vraag. Voor mij voelde ze als de ware en waren wij misschien ook als zij ouder was.
Contact verbreken is hoe dan ook de beste oplossing...
Het is nu niet te bevatten,
Het is nu niet te bevatten, maar er komt een moment dat je vrede gaat hebben met de break-up. Ik heb er anderhalf jaar over gedaan, maar langzaamaan komt ook de acceptatie en het besef dat ze jou niet waard is.
Hoewel je er nu niet aan moet denken komt er een moment dat je echt een vrouw tegenkomt die wel voor jou wil gaan.