De dromen vond ik ook het ergste van alles. Fijne dromen of akelige dromen over je ex... wakker worden is dan altijd hetzelfde, een eenzaam gevoel en jezelf weer eens afvragen "waarom...". Zelfs na 3 maanden blijf ik over haar dromen, al is het minder frequent, de uitwerking verandert helaas niet.

Net als jij maak ook ik mezelf nog steeds gek. Ik blijf mijn e-mail checken, haar hyves, de hyves van haar nieuwe liefde (ze heeft hem voor mij ingeruild na 10 jaar). Het brengt mij niet veel verder, maar ik kan het maar niet laten. Contact met haar opnemen of houden heb ik vanaf de eerste dag niet gedaan. Daarvoor heeft ze mijn hart in te veel stukjes gebroken.

Toch blijf ook ik met de gedachte zitten dat ik haar terug wil. Daarom heb ik veel op internet gelezen hoe om te gaan met exen die je terug wilt. Het steeds terugkerende antwoord is dat je 1. beter geen contact kunt opnemen (de eerste althans tijd niet) 2. Ga aan jezelf moet gaan werken en amuseer jezelf, m.a.w. laat hem maar zien wat hij mist, maak je mooi, koop een nieuwe outfit, ga actief bezig zijn, maak nieuwe vrienden etc. etc. (voor dames is dat makkelijker dan voor heren is mijn mening ) 3. Na verloop van tijd kun je weer iets van je laten horen en hem dan misschien medelen dat als hij altijd bij je terecht kan als hij hulp nodig heeft, of wil praten.

Wat betreft de tijd die het nodig heeft om je hart te helen, dat kan lang duren. Heb je lang nodig, het zij zo, ga het zeker niet wegstoppen! Eerlijk gezegd vind ik 1 maand erg kort voor een rouwproces, jij niet? Hoe lang zijn jullie oveigens samen geweest? Huilen hoort ook bij het rouwproces. Zelf kan ik me niet herinneren dat ik vroeger ooit gehuild heb. Toen de dag kwam dat ze mij vertelde dat ze gevoelens voor iemand anders had en bij me weg wilde heb ik bij mijn vader in de armen gehuild als een klein kind. Huilen is een onderdeel van de verwerking. Gewoon lekker huilen dus!

Sterkte en wat mij erg geholpen heeft is de volgende spreuk:

If you love someone set them free, if they come back, they are yours, if they don't, they never were…

Groetjes,
Gum

Ik maak net hetzelfde mee als jij nu. Mijn ex is ondertussen 5 weken geleden bij me weggegaan. Ik had nog nooit zo'n pijn ervaren. De pijn werd echter groter toen hij me kwam vertellen dat hij emand had leren kennen... na 2 jaar elkeers grote liefde te zijn is hij me NU AL vergeten?? Nu, waar ik naartoe wil...ik blijf zelfs ook nog hopen, ik hoop dat hij inziet dat dat meisje mij niet is, ik hoop dat hij toch ergens nog gevoelens heeft voor me, en ik hoop vooral dat hij me ineens enorm zal missen en terug zal komen. Ik ben ook één van die mensen die het internet heeft afgezocht om manieren te vinden om mijn ex terug te krijgen....ben ik niet trots op, maar hun eerste raad ben ik nu aan het volgen...GEEN contact meer met m'n ex. Nu 2 weken later en ik voel me al stukken beter, ik kan alles beter plaatsen en de huilbuien verminderen stilaan. De hoop om hem alsnog terug te krijgen is er nog steeds, maar nu ik geen contact meer heb met hem, heb ik eindelijk het gevoel dat ik ook zonder hem kan leven . Het is altijd moeiljk als je iemand graag ziet. Ik zou het jammer vinden dat ik m'n liefde voor hem moet opgeven want ze is zo puur en groot. Maar zoals we zeggen... "gotta do what ya gotta do".