Elke nacht dezelfde droom:
Ik ben in zijn huis, zijn nieuwe vriendin is er. Zijn nieuwe vriendin is een lief, braaf meisje met een bril. Een beetje dom en naief (net als ik toen...). Als ik in zijn huis ben is hij er nog niet. Ik zoek mijn spullen, ik doorzoek het hele huis naar spullen van mij. Wij hebben 2 jaar in dit huis samengewoond en nu ligt hij elke nacht met haar in ons bed, in onze kamer, onder ons beddengoed. Ik word dan altijd kwaad. Zoek alles wat ik mee zou kunnen nemen, wat ooit van mij was.
Hij komt naar binnen met haar. Ik heb medelijden met haar. Ik stel mij voor en zodra ik hem zie begin ik te flippen: waarom heb je dat gedaan??? Waarom heb jij mij toen zo vaak bedrogen? Waarom moest ik jou met een andere vrouw in ons bed betrappen? Ik begin hem te slaan. ALtijd op zijn neus. Ik wil zo graag dat zijn neus bloedt. Ik kijk haar aan : 'toen in december, ja, het was toen al een tijdje uit maar toch sliepen we met elkaar. hebben jullie toen al iets gehad? Zie je wel.. hij is niet trouw, hij zal jou net zo pijn doen als mij!' Ik flip helemaal, ik sla hem. ZIj doet niets, zij is machteloos. En hij lacht, het doet hem helemaal niets. Hij blijft vriendelijk. Net zoals in het echt. Toen ik hem betrapte in ons bed zei hij heel laconiek: ik hield gewoon van jullie allbei. "Maar je had mij kapot kunnen maken, ik had mezelf wel van kant willen maken op dit moment.""Dat was je eigen keus geweest" zei hij toen heel koud.
Wat klopte aan deze 2 jaar? Waarom heeft hij mij ten huwelijk gevraagd? Wat is echt wat ik zie en wat is fanatasie? Ben ik echt net zo dom als zij?
Waarom houden die nachtmerries niet op? Vannacht zei hij daarop in mijn droom: "je kiest er zelf voor.. ze stoppen wanneer jij dat wilt". Ik wil dat het stopt. Ik wil hem nooit meer kennen, gewist uit mijn geheugen. Ik wil verder..maar ik vertrouw mij zelf niet meer.