ik kan het niet maar niet plaatsen,ik ken hem,denk ik..waarom doet zo iemand dit,wetend wat ik heb meegemaakt,waarom trapt iemand je dan na,zo in en in slecht kan iemand toch niet wezen?kan toch niet,waar heb ik in godsnaam dit aan verdient,ben ik dan zo slecht dat ik trap na trap krijg,de vader van mijn zoontje wijst naamswijziging af en ineens na bijna 6 jaar wil hij bezoekrecht,mijn vorige vent pakte alles wat los en vast zat,de laatste is waarschijnlijk 1 groot leugen,waar heb ik dit aan verdient?ik snap het niet,waarom ik.3 relaties in mijn leven gehad en alle 3 met grote mislukkelingen bleek achteraf,zal het dan toch aan mij liggen,ben ik werkelijk gedoemt om op relationeel vlak te mislukken.is het gewoonweg niet voor mij weggelegd?blijft ik de eeuwige alleenstaande mamma,word ik de ouwe vrijster,met pasen is er een etentje bij mijn moeder mn broers allebei metr aanhang,ik heb afgezegd,godzijdank was mijn moeder niet boos,ik waarschuw wel de mensen om niet na een ene relatie snel een nieuwe te beginnen,want ik krijg de klap dubbel zo hard momenteel,flauwvallen,niet functioneren,stil in een hoekje huilen,dat soort vreemde dingen,en tja ik sta bekend als de sterke vrouw die alles aan kan,dat imago heb ik zelf gekweekt,dus nu hebben ze allemaal weer zo iets van pfff,kop op jij komt er wel weer je hebt voor zwaardere dingen gedaan,mijn moeder doorziet me godzijdank,en steunt me enorm,mijn pa en broers lopen alleen maar te schreeuwen dat hij eraan gaat,hallo!!!!!ik ben belangrijk,ik wil die knuffel,maar dat word niet beseft,want IK sla me er wel weer doorheen,en dat is ook wel zo,maar ik voel ook zoveel schaamte gewoon naar mijn omgeving,mijn verdere familie weet het niet eens,ik schaam me kapot,hoe moet ik vertellen dat ik wederom op mijn bek ben gegaan,immers ik ben de bitch,de harde tante de feministe,tuurlijk heb ik ook mijn fouten,maar dit?ik heb het nooit zien aankomen en dat doet het meeste pijn,dat ik zo blind was..woensdagnacht en ochtend bedrijft hij nog de liefde met me en donderdag om half 4 s'middags vertrekt hij,ik voel me verkracht zowel lichamelijk en mentaal,gebruikt..zo veel respect toonde hij met die actie,maar niet heus..donderdag om half 12 een smsje sturen dat hij me mist en me noooooit meer kwijt wilt,en 4 uur later vertekken,ik heb dit toch niet kunnen zien aankomen,dat hij mij xou verlaten en niks meer van zich liet horen,mij kapotlaat gaan zonder antwoorden zonder uitleg..ik zal dit iemand nooit aan kunnen doen,zo met iemand zn gevoel omgaan,ik zou daar veels te veel gewetensvoeging van hebben,maar waarom krijg ik het wel op mijn dak,doet zo een ongelovelijke pijn,kan iemand mij alsjeblieft vertellen waar ik dit aan heb verdient?