Hey, ik merk dat het op dit moment erg rot met je gaat. Ik kan het begrijpen. En ik voel het ook soms zo. Het is inderdaad even niet te begrijpen dat ook jij er straks uit komt. Ik ben er zelf ook totaal nog niet sterk uit hoor. Maar ik ben wel zeker sterker als voorheen. Je moet niet bang zijn om je kut te voelen. Want elke kaar als je je kut voelt, word je ondertussen weer een stukje sterker. Die dal momenten worden steeds 5 sec korter bijvoorbeeld. Ik beschrijf het maar even zo.

Het is logisch dat je nog even niet de draad kan op pakken. Dat moet van zelf gaan. Je moet niet denken: vandaag buk ik en pak die rode draad weer op. Zo werkt het niet. Je kan niks anders doen als het de tijd geven. Door de tijd heen leer je van die rot momenten. Onbewust verwerk je het. Voor je gevoel kom je geen stap vooruit. Maar dat is wel degelijk zo. Het is een soort van "wennen" je wend er aan. Probeer je toch echt even op de voordelen te concentreren. Ik vind het ook echt klote dat mijn ex met een andere jongen gaat. Dat ik alles mis. Dat alles wat ik had weg is. En dat het lijkt alsof ik van de troon ben gestoten en hij er is komen te zitten. Hij met mijn relatie verder gaat. Maar ik vond mijn relatie geslaagd. Heb alles gegeven, ben goed geweest voor haar. Heb er ook genoeg complimenten over gehad. Helaas word ik wel respectloos behandeld nadat het uit ging maar goed. Daar hoor ik mee te leven, want het leven is daar kei, kei, kei , kei hard in. Je doet er totaal niks aan. Het is jou keuze niet principessa. De keus word door iemand anders gemaakt. Dat is het on eerlijke aan een relatie. De gene die alles geeft en nog van iemand houd.....daar wordt niks aan gevraagd. De tegenpartij kiest ervoor te kappen. En daar zit je. Geen gemaar. Je moet het er mee doen. En dat is oneerlijk. Super oneerlijk zelfs.

Maar komop. Hou je hoofdje erbij. Wil je je kut voelen? doet dat! Wil je huilen? Doe dat? Wil je van je aftypen? Mail me! Je komt er wel echt waar.

Liefs Dwight.