Het is nu 10 weken en 1 dag geleden dat mijn lief mij heeft verlaten en 12 weken en 1 dag dat ik erachter kwam dat er een ander was. Toch denk ik nog elke dag dat ik straks wakker word, erachter kom dat het gewoon een nachtmerrie was en dat we weer verder gaan waar we gebleven waren. Wanneer dringt het nu toch eens tot mijn botte hersens door dat dat nooit gaat gebeuren? Ik mis hem zo verschrikkelijk. Ik voel me zo alleen. Ik jank weer de ogen uit mijn hoofd. Ik wil hem bellen, sms'en, mailen. Ik wil naar hem toe, desnoods kruipend. Pffff. Ik ben vandaag voor controle naar het ziekenhuis geweest en moest weer erg denken aan hoe ziek ik vorig jaar om deze tijd was. Ik heb toen een tijdje in het ziekenhuis gelegen. Mijn lief kwam elke dag op bezoek en dan stond ik na het bezoek te wachten tot ik hem vanachter het raam op de 6de verdieping kon zien op het parkeerterrein en dan zwaaiden we naar elkaar. Ik vond het toen verschrikkelijk om een tijdje van hem gescheiden te zijn. Als iemand me toen had gezegd dat we binnen een jaar voorgoed gescheiden zouden zijn, zou ik die persoon voor gek hebben verklaard. Nu zit ik hier alleen en moet ik accepteren dat mijn gezondheidstoestand hem niets meer interesseert. Ik besefte altijd al, maar nu des te meer, hoeveel steun hij mij altijd gaf als ik ziek was. Het is ontzettend moeilijk om het nu zonder te moeten doen. Het afgelopen weekend heb ik zijn kleren ingepakt. Ze staan nu klaar voor transport. Ik heb een van zijn truien aangetrokken (veel te groot) en dat geeft me nu een heel klein beetje troost. Zo lijkt het net of hij een beetje bij me is. Pfff. Vandaag zoveel verdriet en pijn. Ik weet niet of ik dit nog veel langer volhoud. Het is zo zwaar.
@SadEyes
lieve jij..
je zit stuk,en hoeveel dieper ga je nog..
in jou zit echt een vrouw die de moeite waard is!!
alleen jij kan haar wakker schudden,waar is je spiegell..
wil je echt dat ik met een gebroken sleutelbeen op de fiets stap..
lieverd,loop eens stevig door de kamer,steek kaarsen aan en zet muziek op
geen droevige...
hoofd omhoog enne als je er klaar voor bent over een tijdje,zoeken we samen een nieuwe outfit uit
zo een waarbij je ineens 2 kwartjes meer waard bent!!!
dikke vette knuffel en 3 kussen!!!
spijt
@sadEyes, sterkte!
jeetje.. ik weet niet goed wat ik moet zeggen, behalve heel veel sterkte gewenst. Wat moet het een vreselijk rare gewaarwording zijn wat je beschrijft: vorig jaar nog zo.. en nu dit heel heel veel sterkte en ik weet hoeveel pijn het kan doen als alles in jou iemand zo vreselijk mist... als iemand me die pijn zou omschrijven zou ik diegene niet geloven, maar nu weet ik wat kapot gaan van verdriet betekent. Mss kun je een mooie film opzetten, een muziekje dat je wat troost biedt... ik hoop dat je iets kunt vinden om je even te troosten.
Veel liefs en sterkte!!!!!!!
@Sadeye
Heeeey lieverdje,
Kom op lieverd, ga iets leuks doen..weg met die tranen, wij vrouwen zijn zo sterk..en ik weet dat jij dat ook bent..al die herinneringen moeten weg..want het maakt jou verdrietiger dan ooit te voren..
kom op meid..sta erboven, er is nog zoveel leuks te beleven en die tranen, dat mag maar niet huilen om hem..ik weet dat liefdes verdiet pijn doet,maar kom op..er is meer veel meer..
Een troostknuffeltje voor jou
Ik zal zorgen dat je zon schijnt alleen voor jou..
knuffel
kiki
Ik mis hem zo!
Verdorie sadeyes,kom op meisie.zoals spijt al zij,moet ze dan met haar gebroken sleutelbeen je op komen zoeken.Spijt weet donders goed wat je doormaakt,trouwens niet om mijzelf te profileren als een betweter,maar heb daar ook mijn deel van gehad hoor;-)
Doe eens rustig aan,laat je leven toch niet afhangen aan iemand die dat niet waardig is geweest.Er komt heus wel een tijd dat je je beter voelt.Laat eens zien dat je ook voor jezelf op kunt komen.De lente komt eraan,en ga wat doen dan.We zullen eens als het lekker weer word eens met een paar mensen van hier een wandelingetje gaan maken.Denk je nu werkelijk dat alles afhangt van een persoon die je niet meer bij je hebt?Kom op meisie,tis jammer dat ik van uit hier niet een paar goede films kan toesturen,dan had je wat te doen om je af te leiden van die gedachte.
Voor zover het iets mag betekenen voor je,we zijn er met zijn allen hier voor je,kun je met iemand niet even in real live praten.
Even ventileren
Groetjes en een dikke troostende knuffie van Levensles
SadEyes...doorblijven
SadEyes...doorblijven ademen...ademteug naar ademteug
Al heb je er nu niets aan, het gaat beter worden, nee er is geem magical cure en het gaat met kleine stukjes, maar gebeuren zal het
Zoek eens op lovesagame, ik heb er veel aan gehad
En natuurlijk zijn wij er ook om je een virtuele schouder aan te bieden....adem in adem uit...
Hugs!
ach lieverd toch... het
ach lieverd toch... het verdriet spreekt uit al je woorden, ik hoop dat je nu een beetje beter voelt weer?
Hoe gaat het met je vrijwilligerswerk? En misschien denk je wat gek, maar ik kom je met alle liefde met een grote bos bloemen opzoeken in het ziekenhuis . Dat meen ik echt serieus. Weet precies hoe het voelt, loop nu drie maanden bij de internist en heb me weken ziek moeten melden van mijn werk terwijl ik vroeger nooit ziek was, ex wist ervan toen de klachten begonnen maar denk maar niet dat hij me nu nog maar eens belt om te vragen hoe het gaat... juist op het moment dat je ze nodig hebt, zijn ze er niet.
Maar denk eens goed na.... zou jij echt terug willen leven met iemand die er op zulke moment in je leven niet voor je is? Ik weet wat mijn antwoord was in de zware momenten van verdriet en gemis, je wilt troost zoeken bij iemand die er altijd voor je was, welke reactie zou logischer voelen... Maar... toen ik eenmaal mijn echte antwoord op die vraag niet alleen met mijn hersens kon bedenken, maar echt door heel mijn lijf kon horen galmen, toen wist ik dat ik het pad van genezing had ingezet.
allerliefste
Lieverd het is net wat Spijt zegt...zet muziek op vrolijke dingen....geniet van de kleine dingen....zorg dat jij je weer goed ga voelen...maak niet uit wat je doet....Ruik aan een bos bloemen,, koop een lekker luchtje die alleen voor jouw betekenis heeft....mocht je het kunnen verf je deur geel ..veranderd wat in je huisje....Zet je meubels anders haal die herinnering weg...pak die trui in...of bewaar wat in een doos ..zet het in je kelder , schuur of whatever...
Veranderd iets...zet je ramen open, koop een goed flesje wijn en geniet ... ..geniet van wat je op straat ziet....sluit vrede met je hartje....Je moet even door zwaar weer heen....that`s it....ik weet ook wel wat verlangen is naar vroegere tijden....ik weet ook wat het is om in herinnering hem hier de straat uit zien lopen met zijn lange lokken over zijn jasje..elke keer deed het pijn...als ik dat voor me zag of op die plek was..maar nu rij ik er voorbij en denk er soms aan....We moeten door lieverd...en wat hij doet op dit moment laat het...probeer geen spookbeelden te maken in je hoofd ..probeer dat te vullen met andere dingen....oefening baart kunst.....Afscheid nemen van iets is nooit prettig of leuk al is het een trui een foto...ik heb alles in een doos gedaan zo grote grote schoenendoos waar zelfs zijn lege pakje sigaretten in zit..zijn foto`s...zijn t-shirt....ik liep er ook in om zijn geur op de snuiven....maar lieverd dat doet zeer...blijven hangen in herinneringen.....doet pijn maar geloof me op ten duur gaan ze wat vervagen en kijk je er anders naar....niet meer zo pijnvol maar als iets wat vroeger was....
dikke knuffel komt echt goed lieverd echt wel...