Start › Blogs › carien's blog

Ik mis hem zo

afbeelding van carien
Don, 23/12/2010 - 13:49 — carien

Mijn vriend heeft onze relatie twee weken geleden uitgemaakt. We waren 2 jaar samen. Ik was dolgelukkig met hem, hield ontzettend veel van hem, en zag ons samen oud worden.
Hij had dat gevoel helaas niet. 6 keer heeft hij het uigemaakt en heb ik hem weer teruggehaald, de 7e keer is definitief, en ik ga hem niet terughalen. Kan ook helemaal niet, want hij heeft al een ander (al op de dag dat hij het uitmaakte. Net alsof hij op een andere vrouw wachtte die hem uit onze relatie kon halen. Omdat hij misschien bang was voor de pijn die hij toch zou voelen, of voor het alleen zijn).

Ik zit nog steeds in de ontkenningsfase. Hoop nog steeds dat hij terugkomt. Kan het nog steeds niet accepteren. Ik mis hem zo ontzettend, hij was mijn maatje, mijn alles, ik kon alles met hem delen, we belden elkaar elke dag. Nu heb ik niemand meer, en ben in een diep gat gevallen. Niemand meer om mee te kletsen om 11 uur 's avonds, niemand meer om tegenaan in slaap te vallen (ik slaap dus al twee weken ontzettend slecht), niemand nog die van mij houdt. Mijn vriendinnen proberen me zo goed mogelijk te steunen, maar weten niet precies wat ze moeten zeggen. Drie weken geleden zou ik het ook niet weten, ik wist niet dat liefdesverdriet zo ontzettend pijnlijk kon zijn.
Ik ben bij de dokter geweest voor tranquilizers en slaappillen, heb met mijn psy gepraat en met een maatschappelijk werkster, maar het verdriet, het ongeloof, de pijn blijven.
Hij heeft zijn leven alweer opgepikt, heeft al een ander waarmee hij kerst zal doorbrengen, en schijnt onze relatie geheel achter zich gelaten te hebben. Toen ik hem vroeg hoe het kwam dat hij geen pijn voelde, antwoordde hij mij doodleuk dat hij al langer met het rouwproces bezig was, dat hij wist dat de breuk onvermijdelijk zou zijn, en dat hij er al lange tijd mee bezig was. De eerdere keren dat hij mij verlaten had waren noodsignalen.

Ik voel me ontzettend rot, weet niet hoe ik verder moet, ben radeloos en verloren. Hoelang duurt die pijn ? Wanneer kan ik het leven weer zonnig inzien ?

Don, 23/12/2010 - 18:13 — zwartgat
afbeelding van zwartgat

6x !? Ik vraag me af hoe het

6x !?

Ik vraag me af hoe het dan ook al weer 6x goedgekomen is? En of de eerste 6x ook in diezelfde twee jaar zat? En of alle 6x om dezelfde redenen uit zijn gegaan en om dezelfde redenen aan?

Want zo vaak binnen twee jaar geeft op zich wel aan dat een en ander verkeerd zit, althans voor een van de twee. En wat ik me uit alle macht probeer te realiseren sinds mijn ex het vier weken geleden na acht jaar een fijne relatie uitmaakte en er met een ander vandoor ging is dat als het voor één van de twee niet goed zit, het voor allebei niet goed zit. Dat besef is het enige dat onveranderd blijft en dat ik mezelf steeds weer voor de geest haal om rust te vinden - voor de rest heb ik de hele roetsjbaan aan emoties ook over me heen momenteel en zeker met de eenzame feestdagen voor de boeg is dat niet grappig...

Maar houdt er echt niemand meer van je? Dat vraag ik me af. Ik vraag me af of je dat ook serieus meent. Het is mooi als je partner en jij allebei van elkaar het meest houden maar dat betekent niet per sé dat niemand anders óók van je houdt - na ervandoor gaan met een ander is het zelfs best waarschijnlijk dat anderen meer van je houden dan hij.

Je zegt dat je vriendinnen je steunen. Die houden genoeg van je om dat te doen blijkbaar. Zelfs als je die vorm van liefde weglaat, zorg dan in ieder geval dat jij ook van jezelf houdt, dan heb je altijd één geliefde! Glimlach Klinkt als een cliche maar 't is natuurlijk wel waar. Je bent natuurlijk geen holle schil, je voelt je er alleen maar eentje.

Een wellicht wat strengere noot: na 7x uitmaken kan ik me voorstellen dat het ongeloof heel groot is als je je realiseert dat het echt niet goed gaat komen dit keer, aan de andere kant, écht onverwacht was het dus blijkbaar niet... ?

Vrij, 24/12/2010 - 14:45 — carien
afbeelding van carien

Hoi Zwart Gat, Ja, je hebt

Hoi Zwart Gat,

Ja, je hebt gelijk, en als ik mijn verstand laat werken weet ik ook dat deze relatie uitzichtloos was, en dat ik idd voorbereid moest zijn op een definitieve scheiding. Maar toch, het komt weer keihard aan, en Kerstmis maakt het er niet makkelijker op.

Natuurlijk zijn er mensen die van me houden, mijn kinderen, mijn familie, mijn vriendinnen, maar soms zie ik het gewoon even niet zitten en laat ik me door mijn emoties meeslepen. Dat was dus gisteren het geval.

Dat idee van, als het voor één niet goed zit, dan zit het voor twee niet goed, is inderdaad erg troostend. Ik moet me erbij neerleggen dat het over is, omdat hij het niet meer zag zitten, en, zoals hij zei, ik hem los moet laten, als ik echt van hem hield. Beetje cru, maar goed.

De manier waarop het is gegaan is helaas niet zo leuk, en ik ben met veel vragen achtergebleven. Hoe kan een man een vrouw in de steek laten, als hij de dag ervoor nog zegt dat hij zielsveel van haar houdt ? Hoe kan een man een vrouw in de steek laten, als hij haar 3 weken er voor nog zo ongeveer ten huwelijk heeft gevraagd (hij noemde dat inconsequent, tja...). Hoe kan een man het bed induiken met een wildvreemde vrouw, als hij de nacht ervoor nog in bed lag met zijn eigen vrouw ? En, hoe kan een man die weet hoe pijnlijk het is om aan de kant gezet te worden, een vrouw zo plotseling opzij zetten ? Die 6 andere keren waren idd alarmsignalen, maar het kwam dit keer toch weer onverwacht, en dat doet het meeste pijn.

Ik probeer me er doorheen te slaan, is niet makkelijk tijdens de feestdagen, helemaal niet met het idee in m'n achterhoofd dat ik Kerst met hem zou doorbrengen, en dat hij dat nou met een ander gaat doen. Ik moet proberen niet meer aan hem te denken, of, zoals mijn psy zei, alleen aan zijn slechte kanten denken, om het gemis wat draaglijker te maken. Soms lukt het, maar het is allemaal nog te vers, en de pijn slaat op de gekste momenten weer toe.

Carien

Vrij, 24/12/2010 - 14:59 — Dolfijnenkind
afbeelding van Dolfijnenkind

@Carien

Raar he dat mannen dat kunnen.........

Over die van mij werd de week ervoor nog gezegd dat we wel een stelletje verliefde pubers waren.....

Hij had het steeds over samenwonen en zo........en dan ineens is het klaar.....

Ik had hem gisteren aan de telefoon. Hij klonk zo mat......Heeft 4 weken (ja echt toevallig dat hij het 4 weken stopte. yeah right!!! Hij heeft gewoon toen verkeerd gelegen.....Tuurlijk!!!!) last van zijn schouders nek en hoofd.......Zou begin van de week de huisarts of fysio bellen, maar zelfs dat doet hij niet......gevraagd of het kwam omdat hij zoveel spanning had, maar hij was gewoon lui zei hij.........

Hij is vandaag niet gekomen...om mijn spullen te brengen....het was bij hem zulk baggerweer.....zou echt onverantwoord zijn om de weg op te gaan...

Maar ergens had ik er toch op gerekend hem vandaag te zien......maar dus weer iets waar ik geen invloed op heb....

Nu ik er over nadenk is het denk ik beter dat ik hem nu niet zie.......zijn vonk zou toch niet terugkomen denk ik, als hij al niet eens voor zichzelf zorgt momenteel.........

Ik moet hem loslaten uit liefde...........hem zijn eigen leven laten leiden (al zou ik nu heel vals lijden willen neerzetten) en hem zelf laten beseffen of hij wel of niets fout heeft gedaan door de relatie te stoppen.....

Al hoop ik wel dat de kerst en oud en nieuw alleen hem meer doet dan de afgelopen jaren hebben gedaan. Andere jaren zal hij ook stellen hebben gezien toen........maar dit jaar heeft hij toch de ervaring gehad om zelf een stel te zijn geweest.......voor de eerste keer.....

Ga de kerst met anderen doorbrengen.......voeg mensen toe op skype....praten met mensen die soortgelijk iets ervaren, die ook gewoon niet dicht bij je staan, kan ook erg prettig zijn........

Veel sterkte!

Vrij, 24/12/2010 - 15:15 — carien
afbeelding van carien

Mannen, allemaal hetzelfde

Mannen, allemaal hetzelfde Knipoog.

Die van mij is bang om alleen te zijn, en ik heb zo'n vaag vermoeden dat hij een ander heeft, puur om niet alleen te zijn. Absoluut geen ruggegraat...

Maar het doet pijn, te weten dat hij niet alleen staat, dat hij getroost kan worden door een stel armen om hem heen, terwijl ik helemaal alleen in het rouwproces sta.

Het is zo oneerlijk !

Ik hoop stiekem dat de pijn bij hem over een paar weken toeslaat, als zijn "vriendin" alweer verleden tijd is, en hij nog 3 anderen verslonden heeft. Over een paar weken ben ik sterker, en heb misschien m'n leven weer opgepikt. En dan mag hij lijden !

Vrij, 24/12/2010 - 16:20 — zwartgat
afbeelding van zwartgat

och

Och... Vrouwen kunnen er ook wat van. Zie mijn ex.

Ik ken precies het gevoel: zij staat niet alleen, zij is met open armen ontvangen door een andere man - wel een alleenstaande. Hem neem ik niets kwalijk, als ik hem zou zijn geweest en ik was verliefd geworden op haar dan had ik haar ook meteen willen hebben.

Het is mooi om te zeggen "dat hij getroost kan worden" (of zij, in mijn geval) maar mensen die ervandoor gaan met een ander hebben natuurlijk niet zo veel troost nodig - die voelen zich juist bevrijd, hernieuwd en euforisch. Ik kan het weten want ik ben er acht jaar geleden met mijn ex vandoor gegaan bij mijn vorige ex vandaan, net zo als mijn ex nu tegenover mij doet. (Maarja, ik was toen 23 en zij 30... En zij is nu net een paar dagen 39.)

Ook ik voel ergens de hoop die André Hazes uitsprak in Zeg Maar Niets Meer:

Maar dit is de laatste keer
Ik weet jij kijkt nu op me neer
Maar als het mij straks beter gaat
Hoop ik dat je voor me staat

... maar dan denk ik weer: nee, ik ga me daar niet toe verlagen. Ik hield van mijn ex, houd nog steeds van haar, zal ook altijd wel blijven denk ik (ook altijd van mijn vorige ex blijven houden ook al heb ik ooit het met haar uitgemaakt acht jaar geleden)... Wat ik ECHT hoop is dat het mij straks inderdaad beter gaat, en dat ze dan NIET voor me staat, maar dat het met haar ook beter gaat. Dat zij dan nog steeds blij is met de nieuwe relatie, en dat ik blij ben met alles dat er tussen nu en dan in mijn leven gebeurt.

Boven alles geloof ik in het goede in de mens en gun ik iedereen een prachtig leven. Ook als het kut gaat, ook als dat door een bepaald iemand komt, zelfs (of misschien zéker) dan is het voor mij ultiem belangrijk om de menselijkheid op te kunnen brengen om te hopen dat het uiteindelijk voor alle partijen naar wens uitkomt.

Misschien een mantel-der-liefde neiging, aan de andere kant denk ik van niet, 't is geen kwestie van vergeven en vergeten voor de lieve vrede, het is het besef dat je mensen gewoon alle geluk moet gunnen, ook als je daar zelf niet in kunt meedelen.

Don, 28/07/2011 - 21:18 — carien
afbeelding van carien

hij stond dus weer voor me

Maar dit is de laatste keer
Ik weet jij kijkt nu op me neer
Maar als het mij straks beter gaat
Hoop ik dat je voor me staat

Ik heb het dus meegemaakt dat hij weer voor me stond, en hij helemaal onder de indruk van mij was. Want het ging inderdaad goed met me, en ik voelde me zoveel beter dan aan het eind van onze relatie (maar dat wist ik op dat moment niet, dat ik me eigenlijk niet zo goed meer voelde in die relatie). Helaas heeft het gevoel van "wie het laatst lacht, lacht het best" niet lang geduurd, want hij heeft me na drie maanden voor een ander ingeruild, dit keer na een huwelijksaanzoek en concrete samenwoonplannen. Nu ben ik dus echt helemaal klaar met hem, en moet sterk zijn voor de volgende keer, als hij weer voor me staat. Want dat zal geheid weer gebeuren.... (stiekem hoop ik daar op, op het moment althans, maar ik ben realistisch genoeg om te beseffen dat ik hem never nooit niet terug moet nemen, want hij maakt me langzaam maar zeker kapot).

Zat, 25/12/2010 - 18:07 — spijt (of verwijderd)
afbeelding van spijt

Mannen,er zijn veel fijne!!

Even hoor,
wat is dat toch?????????
Mannen,vrouwen,mannen zijn fijn,lief en warm!!!!!!
Omdat er rotte tussen zitten ,vrouwen zijn soms ook vreselijk..
Mensen zijn we!!!

Spijt

Zat, 25/12/2010 - 20:15 — carien
afbeelding van carien

Helemaal mee eens, maar het

Helemaal mee eens, maar het is soms wel eens lekker effe af te geven op mannen als je net door één verlaten bent. Ik heb heel veel vrienden die echt schatten zijn, en ik moet stiekem toegeven dat ik mijn ex daar ook onder reken Glimlach

Zat, 25/12/2010 - 12:38 — geenhappycamper
afbeelding van geenhappycamper

Hoi Carien, Wat een

Hoi Carien,

Wat een bijzondere opmerking van je psych om alleen aan zijn slechte kanten te denken om het gemis draagelijker te maken. Volgens mij werkt dit juist niet. Natuurlijk moet je proberen realistisch te denken en niet alles alleen maar mooi in te kleuren. Als je alleen aan de lelijke dingen denkt hou je jezelf voor de gek en ontken je wat je had met die persoon. Volgens mij blijf je dan erg lang in boosheid en frustratie hangen terwijl je heel diep in je hart gewoon intens verdrietig bent omdat je hem en jullie tijd mist. Ga door de diepe pijn heen. Maak niet alles lelijk. Je bent niet voor niets 2 jaar samen geweest. Boosheid vreet energie en het helpt niet om echt los te laten op de lange duur. Ook probeer ik te bedenken in mijn geval, (ex heeft me verlaten voor een ander) dat je met iedereen een verschillende relatie hebt. Het feit dat mijn ex een ander heeft betekent niet dat hij onze relatie niets vond voorstellen. Hij heeft met mij een mooie tijd gehad en heeft nu een mooie ANDERE tijd met een ander. Ik ben er niet minder waard om en de relatie die wij samen gehad hebben is er ook niet minder waard om. Dit zeg ik nu wel allemaal heel stoer maar ik voel het niet altijd zo hoor. Na 2 jaar zit ik ook vaak nog te wachten op het bericht dat hij en zn nieuwe vriendin eindelijk ongelukkig zijn. Maar ik heb eerder een hele lange fijne relatie gehad die ik zelf heb beeindigd. Deze relatie was niet te vergelijken met mijn laatste relatie (waar ik nu nog verdriet van heb) maar beiden waren ze mooi, hoe verschillend ook. Dus uit eigen ervaring weet ik dat als je iemand verlaat en snel weer in een volgende relatie komt dit niet hoeft te betekenen dat de eerste relatie niets voorstelde.
Tjee wat een verwarrend schrijven van mij Glimlach
Volgens mij ben ik bezig mezelf te overtuigen dat ex mhet echt fijn met me heeft gehad.
Maar om nog ff terug te komen op de woorden van je spych, ik denk dat het je alleen maar verbitterd maakt uiteindelijk om alleen de slechte kanten te onthouden.

In elk geval, heel erg veel sterkte!