Wat een rare dag vandaag..Overdag ging het eigenlijk heel goed met me, tot vanavond..mijn tel ging over terwijl ik al in gesprek was met iemand, en ik keek ff wie het was en het was HIJ, ik snel dat andere gesprek verbreken en snel opnemen, maar hij zei niks, helemaal niks..
en toen hing hij op! ik gelijk terugbellen want ik dacht nog van misschien hoorde hij me niet en is er iets misgegaan tijden het wisselgesprek..maar hij nam niet meer op..ik een sms gestuurd met belde jij of was het een vergissing? hij reageerde niet..ik iemand op gebeld waarmee ik heeeel goed over dit me verhaal kwijt kan, en zij adviseerde mij om terug te bellen met me nummer onderdrukt..en ja hoor hij nam op, met de mededeling dat hij me wel zou terugbellen..ik geloofde er niks van maar hij belde echt terug, 1.5uur later..we hebben gepraat en ik heb huilend (kon niet meer stoppen) mijn verhaal gedaan, en hij zijn verhaal en nu kan ik zijn kant ook wel weer begrijpen...we hadden voor woensdagavond afgesproken om de spullen die we nog van elkaar hadden aan elkaar terug te geven! en oke, ik had er een beetje een dubbel geveol bij omdat ik wist dat als ik hem weer ga zien alleen maar ga zitten janken..en wil ik dat wel? maar toch had ik besloten om het toch te doen omdat ik hem gewoon echt ff wil zien...
een paar minuten later hing hij weer aan de telefoon om te zeggen dat hij mij ook heel erg gemist heeft en dat we misschien woensdag kunnen praten? beetje dubbel, want ik zou niets liever willen dan weer bij hem zijn maar niet meer onder de zelfde condities als voorheen en kan ik hem ooit dan nog wel vertrouwen?? ik ga nu lekker slapen want ik heb nu een mega hoofdpijn en ik wil hier morgen echt even goed over nadenken..
al weet ik zeker dat ik woensdagavond niet kan weerstaan, daarvoor ben ik nog veel te zwak..
inderdaad een beetje verwarrend voor je
Lijkt me in ieder geval wel verwarrend. Aan de ene kant fijn hem weer te zien, aan de andere kant weet je dat je dan misschien weer terug ben bij af. Maar laten we eerlijk wezen, uiteindelijk heeft iedereen hier geloof ik wel de drang om diegene te zien.
Hij wil praten schrijf je.....lijkt me op zich niet zo'n slecht idee. Zou erg nieuwsschierig zijn wat hij te melden heeft. Wie weet worden de dingen voor jou op deze manier ook wel wat duidelijker en kan jij ook jouw verhaal aan hem kwijt.
Wel wil ik je adviseren goed voor jezelf op te komen, je mag hem best laten merken dat je het moeilijk heb en dat hij dat veroorzaakt heeft.
Huilen lucht vaak op zegt men. We weten hier allemaal dat inprincipe verstandelijk deze mannen onze tranen niet waard zijn......maar als we heel eerlijk zijn tegen onzelf zijn ze het naar ons gevoel wel waard omdat we nog van ze houden.
Gooi het er lekker uit woensdag, wie weet voel je je daarna wel beter (misschien ook niet, maar dat kan je van tevoren toch niet zeggen).
Veel succes en ik zal aan je denken.
Veel liefs
xxx