Weeral heel wat meegemaakt.
Het is allemaal een week geleden begonnen toen mijn ex-vriend vroeg of we gewoon niet op het moment konden ingaan en dan wel zien wat er verder gebeurt. Nou, eigelijk leek me dat helemaal geen slecht idee want hoe de situatie er uitzag kon het enkel beter en misschien was het even een opluchting om er niet zoveel over na te denken of over te praten.
Toen maandag wilde hij me zien, het zonnetje was er en we gingen ergens heerlijk buiten zitten op een bankje om naar de wolken te staren. Ik kwam in z'n armen te liggen en alles voelde ontzettend goed. We knuffelden en kusten wat en alles die dag was zo leuk.
De volgende dag stuurde hij me een smsje dat hij deels spijt had van de dag ervoor, omdat hij me op die manier terug hoop gegeven had. Toch bleef ie me sturen, gewoon eerder vriendschappelijk.
Woensdag was er en ik was vastberaden om te wachten tot hij iets van zich zou laten horen, wat hij deed. Hij smste me dat hij soms wel denkt aan een toekomst samen maar dat hij afgeschrikt wordt door de manier waarop ik met mensen omga, dat ik enorm los ben en dat hij daardoor erg jaloers wordt. Die avond zag ik hem weer en het verliep eenbeetje zoals die maandag. Met als verschil dat ik mee bij hem thuis ging en dat hij bijna niet wilde dat ik wegging, hij wilde mij niet loslaten en smeekte om toch nog 5 minuutjes te blijven. Maar ik moest echt weg en bleef nog effe 2 minuten en ging dan weg. Het was een fantastische avond eigelijk, we gingen met zijn hondje wandelen terug als koppel en hij was zo gelukkig.
Die avond stuurde ik hem nog een banaal berichtje, gewoon om te vragen hoe het met hem ging enzo, niets speciaals, maar ik kreeg geen antwoord.
Donderdag hoorde ik de hele dag niets van hem, zodat ik tegen de avond toch een berichtje stuurde, met weer gewoon een hoe-gaat-het-vraag, waar hij ook niet op antwoordde. Ik begon stilaan wel erg ongerust te worden en begreep niet waarom hij ineens niets meer van zich liet horen. Ik stuurde nog een berichtje om te vragen of er iets scheelde. Vannacht stuurde hij terug, hij zei sorry omdat hij nog niet teruggestuurd had maar hij was films gaan huren en had die zitten bekijken... (wat ik geen reden vind, maar ja).
Nou jah, vanmorgen kreeg ik dat berichtje dus toen ik mijn gsm opzette en ik stuurde iets terug, wat nu nog steeds niet afgeleverd is. Dus blijkbaar laat hij nu zijn gsm af. Ik begrijp er niets meer van.
Het leek de goeie kant uit te gaan maar nu blijf ik weeral achter met twijfels, het lijkt alsof we enkel kunnen samen zijn wanneer hij daar zin in heeft.
Ik zou ook gewoon graag een teken van leven hebben, maar hij is niet thuis overdag en zijn gsm heeftie niet bij dus ik moet er nou niet op gaan rekenen.

Misschien hoop ik gewoon teveel op iets goeds...