Je gevoel volgen is vaak het beste wat je kunt doen, zolang je daar maar geen verwachtingen aan koppelt. In het dagelijks leven komen we daar niet onderuit, omdat we moeten voldoen aan regels en doelen. Dat maakt het gecompliceerder. Het loont de moeite goed bij jezelf na te gaan wat je precies wilt, wat je hart zegt.

Hoi Nientjuh,

Gebeurd is gebeurd, er lijkt mij niets mis met de vragen die je hebt, gewoon te stellen, al is het wel de vraag of je (de) antwoorden (die je wilt) krijg(t). Vanuit die gedachte (ratio) is het wellicht idd niet handig geweest, maar vanuit je gevoel (emotie) zeer begrijpelijk en ik denk dat bijna iedereen hier dat wel zal herkennen.
Alles wat jij wilt is begrijpelijk en redelijk, het grote probleem is dat je bij alles wat jij wilt, afhankelijk bent van of hij dat ook wil/kan.

Je hebt gedaan wat op dat moment goed voelde, handelend uit emotie, daar kun en hoef je verder niets mee te doen, wie weet reageert hij, misschien zelfs deels op de manier waar jij op hoopt, de tijd zal het leren.
Bekijk het positief, je hebt iig je hart naar hem gelucht, dus jij hebt in ieder geval duidelijk uitgesproken wat je dwars zit, wat je voelt, of en hoe hij daar op reageerd is aan hem.

Sterkte iig

Eerst even al je blogs teruggelezen voordat ik reageerde.
Want anders baseer ik mijn reactie op een half verhaal en dat lijkt me niet de bedoeling.
Je kan jezelf heel lang afvragen of je die mail wel of niet had moeten sturen.
Gegeven blijft dat je die mail al gestuurd hebt en dat dus niet meer terug kan draaien.
Belangrijker lijkt me dat je vooral niet de verwachting hebt op een mooie leuke goede mail terug waarin hij zegt dat hij je begrijpt en graag alsnog dat gesprek met je zou willen voeren waarin jij je dingen kwijt kunt.
Dit gaat vrees ik nooit gebeuren....

Nu je hem gemaild heb heb je jezelf waarschijnlijk ook een soort onrust bezorgd...
Elk geluidje wat je telefoon maakt schiet je hart je keel in, want zou dat hem zijn?
Elke app, mail, sms of belletje wat binnen komt veroorzaakt even een klein moment van "Zou het?".
En elke keer weer de teleurstelling dat het hem niet is...
En al gaat hij reageren krijg je de teleurstelling dat hij nooit reageert zoals jij hoopt dat hij reageert...
Wat jou meer frustratie gaat geven, omdat hij je alsnog de ruimte niet geeft om jouw deel van dit verhaal kwijt te kunnen.

Probeer de gestuurde mail maar als afsluiter te zien.
Jij hebt jouw kant toegelicht en dat heeft hij nu allicht gelezen.
Dat alleen zou al een fijn idee kunnen zijn...
Probeer er in elk geval geen verwachtingen van te hebben...