Hallo allemaal

Ik wilde jullie zo wie zo laten hoe het allemaal gelopen is, nu ongeveer een jaar later.
Allereerst JoeHoe!!!! Ik heb het kind toegewezen gekregen door de rechter.
Het eerste wat ik hierop zei was, gerechtigheid.
Maar van de andere kant, ze was ook niet komen opdagen op de rechtzaak.
Kan je, je indenken wat ze voor het kind voelt.
Maar oke, ik heb dus bijna een jaar geworstelt met gevoelens.
Wat ik ook heb gedaan is me gaan verdiepen in psychologie, psychiatrie, sociologie en dat soort dingen.
Het vreemde is dat ik het eigenlijk allemaal doe om psychisch sterker te worden.
Toen ik eraan begon, had ik zoiets dat dit de laatste keer zou zijn dat ik me erg pijn laat doen.
Nu dat ik weet dat ik het leven weer met plezier tegemoet zie, ben ik terug gekomen naar de plek waar ik het meeste steun heb gekregen.
De plek op internet die ik zo erg koester.
En dat is hier.

Eerst dacht ik dat ik nooit de einde van die tunnel zou berijken.
Maar echt, hij is er, ik wist dat wel, maar wilde het gewoon niet zien.
En nu denk ik, van er zijn meerdere mensen die zo zitten als ik heb gezeten.
En nu is het de beurt aan hun, om die eind te zien.
Wat ik wel nog mee wil geven is dat mensen die kinderen hebben is dat kinderen het moeilijker hebben door een relatiebreuk dan we eigenlijk willen beseffen.
Nu wil ik geen reclame maken voor bureau jeugdzorg, maar er is een cursus voor kinderen van gescheiden ouders.
Het is geheel gratis en kinderen steken er wat van op.
Ik doe die cursus ook met de kleine en ik zie haar elke keer meer bloeien.

Groetjes
Beerke