Zoals jullie in mijn laatste dagboekbericht hebben kunnen lezen zoekt hij weer contact met mij. Eerst heb ik het geprobeerd te negeren maar langzamerhand hebben we toch weer contact gekregen. Vorige week hebben we voor het eerst weer eens afgesproken. Gewoon even gegeten. Niet bijzonders. Hij was erg aanhankelijk en ik krijg nog steeds iedere dag smsjes/mailtjes van hem. Ik merk aan mezelf dat ik weer verward raak van hem. Wat wil hij nou van me? Een ding weet ik zeker, en dat is dat ik niet van plan ben hem mij weer te laten kwetsen. Het is nu genoeg geweest. Gisteren heb ik hem gesproken aan de telefoon. Ik heb hem toen op de man afgevraagd waar hij nu mee bezig is en wat hij van me wil. Na lang eromheen te hebben gedraaid gaf hij toe dat hij me miste en dat hij wil uitzoeken of hij met mij verder wil. Ik heb gezegd dat ik geen speelbal ben waar hij zijn gevoelens op uit kan testen. Ik wil alleen verder met iemand die voor de volle 100% voor mij gaat. Daarbij heb ik wel gezegd dat ik zelf ook niet weet of ik met hem verder wil (als hij dat zou willen) omdat ik niet weet of ik hem kan vergeven voor wat er gebeurd is. Maar ik wil niet meer de persoon zijn die zich in een onzekere situatie bevindt en zich volledig geeft aan iemand die het allemaal niet zeker weet. Ik heb hem gezegd dat hij maar eens goed voor zichzelf moet uitzoeken wat hij nou van mij wil. Waarom hij koste wat kost mij in zijn leven wil hebben. En daarna zal ik mij gaan beraden over wat ik met hem wil. Op dit moment heb ik genoeg andere dingen aan mijn hoofd waar ik alle aandacht bij nodig heb. Ik heb dus geen tijd voor iemand die niet weet wat hij voelt en wat hij wil!