ik ben echt zo vreselijk in de war.........ik ben echt helemaal de weg kwijt nu.
Lees aub mijn eerdere blogs en daarna dit verhaal.

Sinds een paar weken heb ik iemand leren kennen. Echt een schatje. Hij kent mijn situatie en accepteert gewoon alles.
Hij is lief, knap, alles erop en eraan. Ik voelde me zo goed! Ik zag het allemaal weer helemaal zitten!
Ik voelde me gelukkig!

En toen.......
Afgelopen vrijdag belde mijn exman, of ik even tijd had om langs te komen. Hij was bezig met het huis te koop zetten en wilde een aantal dingen bespreken. Ik had er gelijk een raar gevoel bij maar ik ben toch gegaan.
Toen ik aankwam stond de koffie klaar en hij keek me heel nerveus aan. Ik wist het gelijk.............hij gaat me vertellen dat ie spijt heeft.
En ja, het hoge woord kwam eruit. Hij had de grootste fout in zijn leven gemaakt. Met die andere vrouw was 1 grote vergissing. Hij kon alleen maar aan mij denken en miste mij vreselijk.
Hij was verliefd geworden op haar aandacht en was zijn lul achterna gelopen. Hij werd helemaal gek van de gedachte dat hij mij kwijt is.
Ik heb hem gezegd dat ik verder ben gegaan met mijn leven en dat hij dit niet kan maken!! Hij probeerde me vast te pakken en te zoenen.
Ik heb hem duidelijk gemaakt dat ik het niet wil hebben, hij moet mij nu echt met rust laten. Ik heb hem maandenlang gesmeekt niet bij me weg te gaan, en hij keerde me gewoon de rug toe.
En nu ik net mijn leven op de rit heb krijgen we dit. Ik baal zo!
Waarom nu???? Ik heb dit zo lang willen horen, maar niet nu!
De volgende dag heb ik de kinderen gebracht en vroeg hij me om er over na te denken. Hij zegt weer helemaal verliefd op me te zijn.
Ik heb niks gezegd, ben weggegaan. Vervolgens heeft hij me het hele weekend gebeld en gesmst. Hij wil weten waar ik uithang, of ik een ander heb, wat ik allemaal doe etc etc.
Heb de kinderen net weer opgehaald en hij probeerde me opnieuw te zoenen.

Ik ben echt compleet de weg kwijt nu.........................
Mijn leven is 1 grote bende, wat moet ik nu toch in godsnaam doen?