Ik ben op dit forum ingehaakt toen het uit ging met mijn vriend. Ik heb gaanderweg wel wat verhalen verteld over ons nogal turbulente verleden, maar ben er nog niet in detail op in gegaan.

Mijn vriend is van nature iemand die niet erg makkelijk beslissingen maakt, hij is bang om oude deuren te sluiten, deze moeten wel gesloten worden voordat nieuwe geopend kunnen worden. Daarom is hij ook altijd een twijfelaar, want als hij 1000% voor mij kiest, dat betekend dat hij de deur naar zijn vrijheid voor zijn gevoel ook 1000% moet sluiten. Dat vind hij erg moeilijk en daarom hebben wij al eerder breaks gehad. Hij twijfelde steeds of ik wel de ware voor hem was, of hij nog op zoek was naar iets anders. Steeds kwam hij bij me terug. Hij zei dat hij echt wel wist dat ik de beste voor hem was, maar dat hij zijn hart daar nooit helemaal van kon overtuigen. Dat heeft hij nooit gekund, zegt hij, zijn opleiding was een grote twijfel, zijn baan, zijn reizen, de relaties met vrienden. Hij kan zich moeilijk helemaal geven. Dat heeft mij veel gekwetst, maar ik was en ben verliefd. Dus als hij dan zegt ik wil je weer terug, ondanks dat ik altijd die twijfel zal houden, dan deed ik dat, ALTIJD. Het maakt niet uit wat hij zei, ik gaf hem altijd die kans. Sterker nog, ik smeekte hem mij nog een kans te geven, terwijl ik eigenlijk de deur achter me dicht had moeten trekken.

Het afgelopen jaar twijfelde hij eigenlijk weinig, en ging het erg goed tussen ons, heel goed zelfs. Ik was gelukkig. Wel werd ik ziek, en daardoor veranderde ik zoals ik al heb verteld. Daar heb ik spijt van en dat heeft hem wederom aan het twijfelen gebracht.

Dit keer was het uit, maar na een week begon hij al weer contact te zoeken, waar ik natuurlijk in mee ging. Hij mist me maar twijfelt nog steeds, dat zei hij steeds. Dus daarom was de ruimte goed.

Gister belt hij me dat hij nu er weer voor wil gaan. Dus ik vraag: oke twijfel je niet meer... Hij zegt Ja dat wel, dat zal nooit weg gaan. Tegen al mijn gevoelens in heb ik gezegd dat ik pas een relatie wil als hij echt niet meer aan mij twijfelt. Als hij 1000% voor onze relatie kan gaan. Hij gaf aan dat hij dat niet kon. Toen vroeg ik hem; is het dan niet beter om het hierbij te laten of is er nog kans dat het gaat veranderen? Toen vertelde hij dat hij nog wel de ruimte wil om te kijken of hij dit kan. Ik heb hem verteld dat ik niet de rest van mijn leven in twijfel wil zitten, omdat hij gaat twijfelen aan onze relatie (ieder jaar gebeurd dit op het moment dat het buiten slecht weer is).

Ik wil echt werken aan onze relatie en bij hem zijn. Maar als ik nu toch hier gewoon weer in duik, terwijl het eigenlijk hetzelfde is als de vorige vier keer dat ik er in dook, dan is het toch ook niet anders dan het toen was. Dan komt dezelfde situatie toch weer naar boven? Vandaar de titel van deze blog, volgens mij moet het dit keer gewoon anders gaan, anders volgt dezelfde uitkomst.

Moeilijk...