Nu is het 6.5 maand geleden dat het gedaan is. Ik had ze al 5 maand niet meer gezien. Had wel al paar keer geprobeerd om af te spreken, maar het kwam er nie echt van langs haar kant, dus dan wat gerust gelaten. En maandag dan berichtje gehad van haar, en het haar nog eens gevraagd om af te spreken. (als vrienden voor alle duidelijkheid) Vandaag ze dus een uurtje gezien. We zijn iets gaan drinken. Het was een gewoon gesprek. Hiervoor (dus 5 maand geleden), als we elkaar zagen, ging het onderwerp altijd wel nog naar de breuk etc ... Dit wou ik zeker vermijden. Ik wou haar nog zoveel zeggen en vragen, maar het doet er nu éénmaal niet meer toe. Dus mij gewoon gedragen zoals het moest, als een gewone vriend. Over vanalles gebabbeld. Heb dus vernomen wat ze allemaal gedaan heeft die 5 maand. Ze heeft veel leuke dingen gedaan en aar dus goed geamuseerd, wat uiteindelijk wel goed is voor haar. Ze zag er zeer goed uit en ze was open en sympathiek.
Het is natuurlijk allemaal niet gemakkelijk. Liefde is nu éénmaal onvoorspelbaar en ik kan haar moeilijk kwalijk nemen dat haar gevoelens weg waren voor mij en ik niet haar persoon was voor het leven. Ik vind het na al die tijd nog altijd een schitterend meiske, echt wel iemand waarmee ik verder wou doen.
Ik heb enorm lang en veel nagedacht over het dilemma contact of niet. Geen contact is alleszins het best om de breuk te verwerken, dat weet ik ook wel. Maar dan verlies je wel een persoon waarmee je zolang een goeie band opgebouwd had. Ook zat ik vaak met de vraag van wat als ik ze toevallig tegenkom? Nu kan ik een goeiendag zeggen en er iets tegen zeggen, anders zou ik mij proberne weg te stoppen in een hoekje en ze proberen te vermijden. Uiteindelijk zou ik dan erna toch terug een klop van de hamer krijgen. Mss dan beter bewust contact opzoeken, dan het aan het toeval overlaten.
Het komt nu natuurlijk allemaal efjes trug naar boven. Ze gaat hier nu nog uit vanavond met al haar vriendinnen en vrienden. Is nooit gemakkelijk, het besef dat al die vriendne haar zo vaak zien en al die leuke zaken doen met haar, maarja. Gelukkig ga ik vanavond zelf weg en kan ik hopelijk terug de gedachten wat verzetten. Voorlopig weet ik niet hoe groot de terugslag zal zijn hierdoor. Mss zet ik mij hier wel rap over, wat bevorderend zou zijn voor verder contact.
Ik zie wel hoe alles verloopt en hoe ik alles opneem en verwerk. Ik heb veel over om toch niet de band te later verdwijnen, maar ik moet natuurlijk ook zien dat ik geen put graaf voor mijzelf.
"they say that time's a healer"
greetz
Lieve Miller, Ik hoop dat je
Lieve Miller,
Ik hoop dat je de ontmoeting goed verwerkt. Soms kan het helpen, iemand weer even te zien en weer even je te realiseren dat het echt niet meer goed komt. Ik hoop dat het voor jou zo uitpakt en dat dit niet leidt tot oude gevoelens die weer boven komen.
Maar ook die zijn dan, na zoveel tijd dat je nu al haar niet gezien hebt, ook soms maar van korte duur hoor. Dan komen ze even boven en dan komt meteen de realiteit van het uit-zijn al weer om de hoek kijken.
Kortom: ik denk dat het bij jou wel goedkomt, je klinkt in elk geval heel reeel. Ik wou je toch nog zeggen: laat je vooral niet meer meeslepen. Koester gewoon het feit dat je goed contact hebt en hou het bij zo heel nu en dan uit zelfbescherming.
Liefs,
Geraldine.