Ik snap je ook helemaal! ben er ook zo klaar mee!!! En dan het idee dat je ooit weet van iemand anders gaat houden?! Het voelt echt alsof er geen eind aankomt!

Hoelang is het al uit ?

LDVD gaat met pieken en dalen. De ene dag voel je je top en kan je alles aan, de andere dag komt het weer recht in je gezicht geslagen..

Hoelang het duurt voor dit voorbij is, is hoeveel tijd je zelf nodig hebt om ervan te helen.. Ik ben de laatste drie maand enorm vooruit gegaan, terwijl mijn relatie al een jaar gedaan is.. Sommigen doen er langer over, sommigen zijn er op vier maand al vanaf en kunnen weer door met hun leven..

Vergeet niet, liefdesverdriet is een rouwproces, het is letterlijk het verliezen van iemand die je graag hebt gezien.. Er zijn dus verschillende fases waar we door moeten en terug, hoelang je in een fase zit hangt helemaal van jou af.. Sommige fases kun je twee keer in terecht komen.. Zo ben ik een paar keer in de ontkenningfase geraakt..

LDVD is geen race om om-ter-snelst van je verdriet af te geraken.. Omarm die fases die komen, en geef jezelf tijd om ervan te helen.. Er is niets mis mee als je na een jaar nog steeds LDVD hebt.. Maar het belangrijkste is ook dat je de kracht moet hebben om door te gaan met je leven, ondanks je verdriet.. Het heeft geen zin om je dagenlang op te sluiten van de buitenwereld (al kan alone-time wel eens goed doen).. Alles in mate dus

Het is een heus doolhof en soms zul je eens de verkeerde weg inslaan en zul je op een doodlopende weg uitkomen.. Geef dan de moed niet op, maar ga terug en kies een ander pad.. Uiteindelijk kom je er wel..

Ik denk, als je op deze site de blogs leest van de mensen, hoe velen hier zich al met succes door hun doolhof zijn gegaan.. Als je dan hun beginblogs las was het alsof ze er nooit meer bovenop gingen komen.. Maar geleidelijk aan zie je van ieder de blogs veranderen.. Iedereen zie je vooruit gaan.. In het begin lag ik dagenlang in mijn bed, niet willen eten, amper kunnen slapen en wenen wenen wenen.. Ik had nooit gedacht er bovenop te geraken en zie nu.. Mijn LDVD-proces heeft me immens geholpen naar de zoektocht naar mezelf.. Wie ben ik, wat wil ik, welke kant wil ik uit met m'n leven.. LDVD is een pijnlijk proces, maar het kan ook een heel leerzaam proces zijn..

Veel succes vandaag, laat de boosheid en het verdriet maar eens de overhand pakken.. Vechten tegen je gevoelens lost niets op.. Laat het uit je systeem, krop het niet op..

Ik heb tijdens mijn diepste momenten zo vaak gedacht: dit gaat niet meer over. Dit is menens. Laat mij morgenochtend maar niet meer wakker worden...

Ik kan je nu oprecht zeggen: het gaat goed!
Op mijn ergste dagen bleef ik tegen mezelf zeggen: het enige wat je hoeft te doen is ademen. Meer vroeg ik niet van mezelf.

Nu het weer goed met me gaat zijn mijn twee toverwoorden geworden: acceptatie en liefde voor jezelf.

Ik heb in al mijn pijn geleerd dat je moet accepteren, moet leren zien dat dingen zijn zoals ze zijn. Of we dit nu leuk vinden of niet. Je kunt de situatie niet veranderen, hoe graag je het ook wilt.
Maar mijn grootste les was dat een ander niet hoeft te bevestigen dat ik geweldig ben. Wanneer je je zelfvertrouwen in andermans handen legt, kunnen ze het ook breken. Vind die liefde voor jezelf van binnenuit. Zij maakt niet wie je bent!