Tsja... een blog beginnen. Het is wat. Het leven kan raar lopen soms. Een paar maanden geleden was er nog niet zo veel aan de hand. Tot dat mailtje van hem dat ik nog laat aan het werk was. We raakten aan de praat en gingen verder op whatsap. Ik bekende netjes dat ik getrouwd ben. Hij vond dat een drempel maar kon zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen.
Na een aantal dagen met elkaar appen besloten we dat dit echt niet kon. De toon was al heel erotisch geworden en we moesten dat echt stoppen. Zo gezegd zo gedaan. Tot de eerste vergadering dat we elkaar weer zagen. Hij kon niet van me afblijven en dezelfde avond zaten we weer druk te appen.
Een paar dagen later spraken we af. Dat werd een heet avontuur in een archief kast. Daarna ging hij op vakantie en lieten we het contact verwateren. We namen nogmaals het besluit om er niet mee door te gaan. En van zijn kant hield hij zich daar ook echt aan. Ik vond het moeilijk maar heb me er uiteindelijk bij neer gelegd. Immers, ik was getrouwd. Weliswaar al richting scheiding maar dat was Nog niet serieus op gang gekomen.

Na vijf weken geen contact zagen wij elkaar weer. Ik had besloten hem te negeren. Dat lukte prima tot het moment dat hij me aankeek met een blik die zei dat hij het zo niet wilde. Een half uur later stond hij aan mijn bureau met een zinloos excuus.

We maakten een afspraak om samen naar de nevenloxatie te wandelen.
Straks de rest tikken val nu haast in slaap. ..