Na 10 jaar heeft mijn partner mij verlaten voor een andere... Ik voelde een maand geleden zelf aan dat er dingen mis waren; doch hij vertelde me dat hij twijfels had en zelf problemen maar dat er geen ander in het spel was... Ik heb hem zo goed mogelijk bijgestaan hoewel dit zeer moeilijk was omwille van de afstand die hij plots tussen ons gecreëerd had...Ik was immers plots onzeker over onze mooie toekomst die ik in gedachten had. Echter twee weken geleden ben ik er achter gekomen dat hij in werkelijkheid er al een tijdje een relatie of verhouding met een andere op na hield. Hij heeft dit constant geminimaliseerd en ik heb allerhande redenen mogen aanhoren dat ie onze relatie niet meer wil en dat ie niet gelukkig was enz maar dat de oorzaak volgens hem zeker niet die andere persoon is.. Ik heb alles nog geprobeerd maar tevergeefs al mijn liefde en woorden stuitten op een kille muur van onbegrip en leugens. Nu dringt zich nog de boedelscheiding op en het regelen van practische zaken... Ik heb dit alles echter nooit gewild en voel mij nog steeds machteloos, radeloos, moedeloos... Intussen heb ik ook vakantie genomen omdat ik niet meer functioneerde op mijn werk. Elke dag lijkt een aaneenschakeling van immens verdriet en gemis. Hoewel ik me wel laat omringen door familie en vrienden heb ik het erg moeilijk om dit te verwerken...ondanks alles wat er gebeurd is, zie ik hem nog zo graag dat het idee van effectief zonder hem te moeten verder leven me gek van verdriet maakt...