Online gebruikers
- Xazrpxf
Na onze breakup twee weken geleden en een lang telefoongesprek daarna heb ik nog zoveel vragen die ik wil stellen aan hem. Elke dag loop ik er wel mee rond en elke dag schiet er wel weer iets in mijn hoofd, gewoon omdat ik niet begrijp dat het over is... dat ik het niet kan geloven. De drang om hem te bellen of naar hem toe te gaan is soms zo overweldigend... ik kan mezelf dan maar echt met moeite in bedwang houden. We hebben afgesproken elkaar de tijd te geven, in ieder geval een aantal weken om dingen even te laten rusten en na te denken maar ik weet niet hoe ik dat vol moet houden. Het gevoel van hem missen wordt alleen maar groter, en de realiteit iedere dag een stukje harder. Ze zeggen dat tijd alles heelt maar daar merk ik vrij weinig van. Ik weet dat ik op een zwak moment mezelf misschien niet in bedwang kan houden, maar ik wil het niet, ik ben bang dat ik hem daarmee alleen maar verder wegduw en elke kans die ik nog maak verknal. Heeft iemand advies of een tip hoe ik mezelf in ieder geval zo bij elkaar kan houden dat ik geen complete idioot van mezelf maak.
Nina
Hoi Nina, Situatie bij mij is
Hoi Nina,
Situatie bij mij is hetzelfde. Paar weken uit, gezamenlijke beslissing, maar ik lijk er veel meer moeite mee te hebben dan zij.
Vorige week voor het laatst gesproken, was redelijk positief, maar toch heb ik voor mezelf besloten om de komende tijd afstand te houden.
Maar ik wil ook weten wat ze doet, hoe het met haar is en met wie ze omgaat.....(af en toe enorme vlagen van jaloezie in mijn hoofd, van ze zal nu toch niet in de armen van een ander gevlucht zijn etc.....) Maar dat is vechten tegen hersenschimmen, als ze dat nu al zou doen is het goed dat het over is, en bovendien is het uit; dus ze mag doen wat ze wil met wie.
Ik probeer dmv sporten, lezen, mediteren en met goede vrienden afspreken en bellen mijn gedachten te verzetten. het is moeilijk maar het lukt me tot nu toe.
Je hebt gelijk dat nu contact zoeken meer kapot maakt dan je lief is (je bent labiel, wanhopig en verdrietig; en dus niet aantrekkelijk...)
De tijd zal leren of- en wanneer jullie weer on speaking terms komen, maar zorg er dan voor dat je lekker in je vel zit, er goed uitziet en weet wat je wilt zonder wanhoop of angst.
Heel veel sterkte! (en dat mag je mij ook wensen...)
Bedankt, het is goed te weten
Bedankt, het is goed te weten dat je niet de enige bent die zich zo voelt.. Natuurlijk jij ook heel veel sterkte, eens zal het allemaal wel weer beter worden...
Hoi Nina, Ik ken het gevoel,
Hoi Nina,
Ik ken het gevoel, ik heb zelf een maand geen contact met mijn ex gehad en liep toen rond met heel veel vragen. Wat ik op dat moment deed was deze vragen voor mezelf opschrijven (uiteindelijk had ik een hele lijst) en deze na de maand stilte aan hem stellen. Heel veel impuls vragen & opmerkingen bleken achteraf ook niet meer relevant, die hoefde & wilde ik niet meer stellen. Op dit moment overheerst je gevoel, dat is niet erg, maar hem bellen en het bij hem neerleggen zal waarschijnlijk averechts werken. Probeer op dit moment zo egoïstisch mogelijk te zijn, veel mensen zeggen: "gewoon leuke dingen doen!", ik weet dat die "leuke" dingen helemaal niet leuk zijn als je liefdesverdriet hebt, maar bedenken wat je wel wil doen en veel investeren in jezelf zal toch goed voor jezelf zijn. Lees een boek, verzorg jezelf goed, doe precies waar je op dat moment zin in hebt. Wat voor mij heel erg hielp was niet te ver vooruit kijken, maar soms zelfs van uur tot uur. "wat ga ik de komende weken doen?" is onverdraaglijker dan "wat ga ik NU doen".
Nu zal het de komende tijd eerst erger worden, daarna wordt het echt minder erg en zal de tijd helen. Hoe moeilijk het ook is, geen contact zal hoogst waarschijnlijk het best voor je uitpakken. Dat deed het in ieder geval voor mij.
Liefs