hij gaat met haar op vakantie..

Het hele weekend: geen telefoontje.
Vermoedde dat hij misschien het hele weekend bij haar was. Hij kon zo slecht altijd alleen zijn, verbaasde me niet dat hij direct na een week of zo, meteen al elke dag bij haar was. Dus dat zou dit weekend ook wel zo geweest zijn.

Kon het goed hebben.
Vrijdagavond voelde ik me heel goed en dat is wel een beetje zo gebleven het weekend.
Vanmiddag kwam ik thuis van mijn werk en zag een mailtje van hem in mijn box.
Het was een mailtje dat hij naar meerdere mensen tegelijk had gestuurd, geen persoonlijk mailtje dus: dat hij op de pc thuis een probleem had en of mailtjes naar zijn werkadres konden worden gestuurd.

Tenslotte stond er: en van 3 juli tot en met 16 juli ben ik kamperen op.. (Waddeneiland).

Nu is hij vorig jaar alleen op vakantie geweest, dat was al besproken toen wij een relatie kregen. Daarvan heeft hij steeds geroepen: ik ga nooit meer ALLEEN op vakantie! Zo met de scheiding nog in zijn gedachten was dat hem zeer slecht bevallen.

Dus conclusie: hij gaat 100% zeker niet alleen. Hij gaat ook niet met kinderen, die gaan al zonder hem. Hij gaat met haar..

Dat had ik kunnen weten natuurlijk. Als je verliefd bent en het gaat goed (2 maanden nu) dan ga je ook samen op vakantie.
En toch raakt het me..
En ik ben weer een stapje terug..

Waarom, waarom doet dit mij pijn? Ik was zover. Ik wilde de laatste tijd van onze relatie niet eens met hem op vakantie. Toen hij 2 dagen voorstelde in zijn zomerhuisje kreeg ik het al benauwd en heb ik met een smoesje afgezegd!
Wat is er aan de hand met mij?

Omdat hij niet op mij reageert. Omdat ik geen telefoontje krijg. Omdat hij na 18 jaar vriendschap geen aandacht meer heeft voor mij.. omdat hij het zo druk met haar heeft.
Het is haar TEN KOSTE van elke seconde die hij ooit voor mij had.

Ik denk dat als onze vriendschap gewoon was doorgegaan, uiteraard minder frequent elkaar zien, dan in de relatie, terwijl hij wel met haar omging, het dan heel anders was geweest.
Dan had ik kunnen denken: er is niet zoveel veranderd. We gaan met elkaar om, minder, en het is geen relatie meer, maar dat wou ik ook niet meer. Was okee geweest.

Maar het is wel heeel erg veranderd.
Spaarzame mailtjes, waarin hij wel praat over ontmoetingen, afspraken met mij. Maar er komt niets, wekenlang.

Ik denk dat ik het niet kan hebben dat hij dermate in beslag genomen wordt door haar, dat er voor mij, die hij al zo lang kent,-we hebben zoveel gedeeld 18 jaar lang-, en die hem direct het jaar na de scheiding opgevangen heeft, geen enkele seconde tijd meer over is. Geen interesse meer over is.
Daar heb ik zoveel moeite mee!!
Niet meer met dat we geen relatie hebben.
Niet met dat hij een nieuwe vriendin heeft. Het is het 0,0 dat over is voor mij, dat mij zo raakt.

Ik heb hem nav dat algemene mailtje gemaild dat ik het fijn vond dat hij ook een afspraak met mij wilde en dat ik net had gelezen dat hij met vakantie ging en hoopte dat het nog voor zijn vakantie kon.
Ik heb een paar voorstellen gedaan waarbij ik naar zijn woonplaats kom en we bijvoorbeeld ergens gaan lunchen. Dat is gemakkelijker denk ik voor hem dan een avond bij zijn vriendin weg komen.

NU HOOP IK ZO dat hij daarop reageert.
Dat we deze week nog kunnen praten en ik kan vertellen dat ik er zo last van heb helemaal niets van hem te horen. Dat dat het verwerken van de relatie moeilijker maakt.

Duimen jullie, het is belangrijk voor mij!

geraldine's blog
login of registreer om te reageren

Ma, 27/06/2005 - 18:11 — chantal

dat niks horen, dat doet pijn

Hallo Geraldine,

Jouw verhaal lijkt soms een beetje op mijn verhaal. Ook mijn ex kan niet alleen zijn, hoewel hij toen hij met mij was, zich prima met vrienden kon vermaken. Maar ook hij is nu helemaal in beslag genomen door zijn nieuwe vriendin. Dat samen op vakantie gaan, ik ken het gevoel. Mijn ex ging na 6 weken al met haar naar de Nederlandse Antillen en een paar weken daarna naar Zwitserland. Ik weet dus hoe het voelt. Het voelt net zo klote als de eerste keer alleen het weekend door moeten, alleen de feestdagen en ,nu binnenkort voor mij, je eerste verjaardag zonder hem moet vieren. Ik denk dan maar zo: laat ik alles maar een keer meemaken dan, dan heb ik het gehad en word ik alleen maar sterker daarna. Immers, je bent er ook door heen gekomen...

Jij zit nu te wachten op een reactie van hem. Jammer genoeg is hij daar helemaal niet mee bezig .Dat wil absoluut niet zeggen dat het hem niets doet. En dat het hem niks kan schelen! Ik denk dat ze (ik spreek ook even over mijn vorige vriend) geleefd worden door de nieuwe situatie. Ze zijn gevoelig voor die nieuwe ontwikkelingen en geven op dit moment daar prioriteit aan. Maar nogmaals: het zegt niet dat ze bewust geen contact willen. Het komt gewoon niet in hun op.
En wij doorstaan nu een hele verdrietige periode in ons leven, en ook nog liggen onze emoties onder een vergrootglas. We zijn super gevoelig.

Ik zal duimen voor je, want ik weet dat het heel belangrijk voor je is! Komt wel goed. Hou je taai!

Ma, 27/06/2005 - 18:30 — geraldine

zo tegenstrijdig

Ja Chantal,

Hij kiest ook altijd voor dat, wat zich op dat moment voordoet. Dus niet plannen of stilstaan bij iets, net wat jij zegt. Ik kan me ook zo moeilijk verplaatsen in iemand die tot voor kort alle ditjes en datjes en grote problemen met mij deelde en elke dag een paar keer vroeg hoe het met mij was, van de ene dag op de andere dag die interesse kwijt is. Wat jij zegt verklaart veel, en het troost me wel. Het niet reageren op een mailtje voelt als NEgeren. Nu heeft hij dus wel gereageerd, maar belt niet. Voelt ook weer zo.
Terwijl hij zulke lieve dingen schreef in de paar mailtjes die wel kwamen, waarvan mensen zelfs zeiden: hee, die wil nog steeds wat met jou... ZO tegenstrijdig...

Jij zegt dat dat onbewust gaat, hij wordt geleefd door de situatie, zeg je. Ik denk dat je gelijk hebt. Als zij er elke dag is, zal hij niet zeggen: hee, ik wil ruimte, ik wil even met een goede vriendin bellen. Hij vond het zo ongezellig toen hij alleen was, alleen eten enzo sloeg hij liever over, nee, die is dolblij dat er gezellig iemand elke dag bij hem is, waar hij ook nog verliefd op is (of denkt dat hij dat is, omdat het wel heel raar gegaanis, maar dat is een ander verhaal)mooier kan niet!

Ik wilde niet elke dag bij hem zijn. Ik heb wat afstand gehouden altijd omdat ik ook mijn eigen dingen had, vriendinnen enz. Als het aan hem lag toen, was hij toen wel elke dag bij mij.
Soms voel ik me schuldig: als ik me nu ook zo volledig op die relatie had kunnen storen, zo vol overgave, was het dan anders gegaan? En hoe kunnen mensen dat, zo 24 uur per dag meteen bijelkaar zijn terwijl ze elkaar net kennen? Hebben ze dan geen andere dingen die dan blijven liggen?

Dus jij heb ook al meegemaakt dat hij met vriendin op vakantie ging.
Hoe vond je dat? Ik kreeg net bij de Libelle een gratis vakantiegids, daar moet ik nu even helemaaaaaal niet aandenken. Aan de voorpret die hij en zij hebben, kampeerspullen kopen enz.
Nou, ja moet ik hen gunnen, ik wilde niet..

Dank je Chantal, je reactie doet me wel goed,
liefs,
Geraldine.

Ma, 27/06/2005 - 18:59 — Peter1972

Geraldine, Ik vind het heel

Geraldine,

Ik vind het heel vervelend voor je hoe je je voelt. Ik kan me dat heel goed voorstellen omdat mijn ex er met een ander vandoor is gegaan. Na twee weken meteen samenwonen en de eerste vakantie was al gepland voordat het tussen ons uit was. Hoe kan dat allemaal? Wat zijn dat voor een mensen? Wie neemt nou wie in de maling?
Ik heb hier heel goed over nagedacht en kennelijk werkt het zo. Je ex is verliefd op een ander en al zijn gevoelens gaan naar die persoon uit. Jij komt daardoor op een tweede plaats en de gevoelens van hem naar jou toe zijn nu totaal omgedraaid. Hij heeft nu gewoon geen behoefte aan jouw gezelschap want hij ziet het kennelijk helemaal zitten met zijn nieuwe vriendin. Dit klinkt keihard maar het is ook keihard. De liefde maakt blind en vanuit ons perspectief klopt dit helemaal niet. Hoe kan iemand je dit aan doen terwijl jullie zoveel van elkaar hielden? Het is zijn verliefdheid. De tijd zal laten zien of hij een juiste keuze heeft gemaakt. Mocht het toch niet goed gaan met zijn huidige relatie, dan gaat ie wel nadenken. Dan gaat ie misschien in zien hoe een mooi persoon jij bent en hoe goed jullie relatie eigenlijk wel niet was. Pas dan gaat ie relativeren. Bij sommige mensen is het gras altijd groener bij de buren. Sommige mensen zijn altijd op zoek naar geluk maar vinden dat nooit. Nogmaals ik vind het heel vervelend voor je in welke positie je nu zit. Probeer voor je zelf te gaan en houd je sterk. Iemand die voor iemand anders gaat is eigenlijk nooit de moeite waard om op te blijven wachten. Daar heb jij te mooie kanten voor. Dit is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan! Ik weet er alles van! Suc6.

Ma, 27/06/2005 - 22:22 — geraldine

Peter, Bedankt voor je lieve

Peter,
Bedankt voor je lieve reactie. Je hebt helemaal gelijk.
En het is ook zo dat wanneer iemand voor een ander gaat, die altijd de huidige partner afwijst. Dat zal ik me zeker blijven realiseren vrijdag als hij komt(zie mijn nieuwe blog). En ik zal ook alles wat hier gezegd wordt in mijn achterhoofd houden.

Vanavond voelde ik me zo .. EN toen ik mijn blog schreef en reacties kreeg, kon ik het weer relativeren.
Bedankt , ook jij daarvoor,
liefs,
Geraldine.

Ma, 27/06/2005 - 20:46 — zonnestraaltje (of verwijderd)

Boos

Dit soort verhalen maken mij zoooooo BOOS! Hoe durft ?É¬?e je als een baksteen te laten vallen?! Hij is gewoon laf, gaat je uit de weg omdat hij volgens mij heeeeeel goed weet dat wat hij gedaan heeft echt niet door de beugel kan! Jij staat een jaar lang voor hem klaar met zijn gezeur en hij kan niet eens een mailtje beantwoorden of een afspraak met je maken?! Hoe haalt ?É¬?e het in zijn hoofd om je niet eens een gesprek te gunnen! Het lijkt mij echt een egoistische en kinderachtige &^^$%^&(!!! Misschien wordt het tijd dat jij er ook eens zo over gaat denken, hij is jou absoluut niet waard!!!

Ma, 27/06/2005 - 23:15 — Peter1972

Dat de liefde raar kan lopen

Dat de liefde raar kan lopen blijkt wel uit mijn geval. Ik had een goede relatie met mijn vriendin. ALtijd alles eerlijk en open. Er waren wel een aantal punten die mijn vriendin in mij miste maar dat heeft meer met karakter te maken. Maar ik was er altijd voor haar en het was ook gezellig. Eigenlijk leek het niet beter te kunnen. Maar toch miste zij iets in onze relatie en zij heeft dat ook aangegeven. Ik kon mij daar wel iets bij voorstellen dus we hebben het er over gehad en een aantal zaken werden ook beter. Maar toch uiteindelijk ontmoette zij iemand waarbij er wel een speciale klik is. Deze jongen is precies het tegenovergestelde van mij. En juist dat vind ik het rare. Hoe kan je nou iemand kiezen die precies anders is dan ik. Ik ben dan ook reuze benieuwd hoe deze relatie gaat uitpakken want stel het pakt goed uit dan heb ik jarenlang in een soort droom geleefd. En zij heeft een goed stukje toneel gespeeld. Wat ik hiermee wil vertellen is, dat hoe goed je het ook samen hebt, het gaat toch om een stukje onverklaarbare gevoel die je voor iemand heeft. Ik zeg maar altijd de puzzel moet helemaal passen. En kennelijk deed ie dat niet. We kunnen ons allemaal heel veel dingen afvragen maar vaak is er voor dit geen verklaarbare reden. Zoek het niet te veel bij je zelf maar kijk meer naar waarom het toch niet liep. Neem dit als leerpunt mee bij het vinden van een nieuwe relatie. We moeten onze ex'en zo snel mogelijk achter ons laten om verder te kunnen. Leef in het heden en niet in het verleden. Nogmaals de tijd zal leren of zij een juiste keus hebben gemaakt. Natuurlijk is dit makkelijker gezegd dan gedaan.

Din, 28/06/2005 - 05:46 — zonnestraaltje (of verwijderd)

Peter1972

Joh, denk niet dat je het zo moet zien dat het tussen jullie niet goed was. Je geeft al aan dat het ooit wel zo was! Mensen ontwikkelen zich nou eenmaal, en veranderen daardoor. Je kan niet je hele leven precies dezelfde blijven (zou ook saai zijn lijkt me). Snap dat het heel erg moeilijk voor je is!

Wie is online

Enquête

geraldine's Buddies