Online gebruikers
- JosephUnlal
Het moeilijke verwerken
Zoals jullie in mijn vorige blog gelezen hebben, liep het de laatste tijd moeilijk tussen mij en mijn vriendin..
na bijna 4.5 jaar bij elkaar te zijn geweest hebben we toch besloten na een laatste nacht om er een punt achter te zetten.
dit intense verlies doet me zo ontzettend veel pijn dat ik constant weer aan haar moet denken, dat ik woedend ben op mezelf, maar ook teleurgesteld in haar dat ze na 4.5 jaar haar gevoelens niet onder controle had...
ik ben zo ontzettend radeloos dat ik zelfs geroepen heb van: zonder haar, besta ik ook niet meer en waarom nog leven als zij er geen deel meer vanuit maakt??
ik weet gewoon echt niet hoe ik met dit extreem grote verlies en verdriet om moet gaan.. heb al van alles geprobeerd tot het verwijderen van alle aandenkens aan haar tot het verwijderen van mijn hyves zodat ik haar niet constant zie:(
het helpt alleen allemaal niet....
Alsjeblieft wie kan me hier doorheen helpen???
greetz,
Zeer ge-emotioneerd Spookje
- spookje's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
Het is ongetwijfeld een
Het is ongetwijfeld een moeilijke periode die je nu zult doormaken of aan het doormaken bent. Geen contact meer, het alles overheersende verdriet, de eenzaamheid... de hoop.
Ik heb het recent ook voor de eerste maal meegemaakt. Het is niet makkelijk de draad van je leven op te nemen en verder te gaan, terwijl je afscheid moet nemen van al wat je vertrouwd was.
Probeer veel dingen te doen, te praten met vrienden. Het helpt. Niet altijd evenveel, maar het helpt. Er is licht aan het einde van de tunnel. Zelf ben ik er ook nog niet. Maar ik moet erin blijven geloven.
Sterkte vriend!
@spookje
Ik herken die gevoelens. Ik heb ze heel lang gehad. Uiteindelijk zie ik dat stuk uit mijn leven als een noodzakelijk proces om sterker in mijn schoenen te staan. Het is heel simpel, je kunt nu maar twee kanten op: achteruit, naar het verleden, of vooruit naar de toekomst. Je moet het natuurlijk wel willen.
Je hebt het vroeger vast heel vanzelfsprekend gevonden dat je een maatje had bij wie je terechtkon. Nu weet je dat het helemaal niet vanzelfsprekend is. Wat WEL vanzelfsprekend moet zijn, is dat jij altijd bij jezelf terechtkunt. Als je dat kunt, ben je heel erg veel sterker geworden.
Jelle.