het leven is niet altijd makkelijk

afbeelding van snowflake

In mijn vorige blog schreef ik over hoe ik kriebels in mijn buik kreeg bij een bepaalde jongen en dat ik daar voor mijn gevoel nog niet aan toe was dus dat ik maar af zou moeten wachten.

Het wachten heeft niet erg lang geduurd en is min of meer mislukt. Bevrijdingsdag: Goede sfeer, heel gezellig, iets te veel alcohol, en niet zo goede muziek.

Nou ja, uiteindelijk hebben we dus gezoend en was ik behoorlijk in de war daarna. Bang omdat ik mezelf misschien te veel voorhield dat ik hem leuk vond, bang omdat ik dacht dat het misschien te vroeg was, maar ook vlinders in mijn buik en minder eetlust. Bang dat ik weer in oude patronen zou vervallen. Het is allemaal zo moeilijk en ik heb er twee dagen over nagedacht, tot ik me realiseerde dat ik hem deze week weer zou zien en dat het nogal een genante situatie op zou leveren als we niet eerder contact hadden gehad over hoe en wat.

Het is een moeilijke situatie, maar op een of andere manier drukt het me wel op de dingen die ik in mijn vorige relatie fout heb gedaan. Ik merk namelijk dat ik in mijn hoofd alles wat ik hoor of zie meteen verbind met de jongen waarovoor ik op dat moment meer voel en ik probeer het mezelf af te leren. Ook merk ik dat het me onzeker maakt dat ik niet precies wet hoe hij over mij denkt, dit is waarschijnlijk heel normaal en met de RET-training die ik ooit heb gehad probeer ik het een beetje te rationaliseren, lukt ook redelijk tot nu toe. Verder betekent dit niet dat hier een deel van mijn leven stopt, mijn ontwikkeling en zoektocht naar mezelf gaat gewoon door, ondanks het feit dat er binnenkort misschien wel weer een vriendje is. Ik kan gewoon contact blijven onderhouden met iedereen, daar is niets mis mee. Ook kan ik ervoor kiezen mezelf te ontplooien door nieuwe hobby's. Ik ben wie ik ben en ik moet daar tevreden mee kunnen zijn.

Mocht dit niets worden dan is dat heel vervelend en zal ik me misschien wel weer net zo kut voelen als eerst, maar ik weet dat ik kan overleven, ik heb het vaker gedaan...

afbeelding van tinka

Snowflake

Het feit dat je al kriebels hebt bij een andere jongen, is een hele goeie teken en kan het me voorstellen dat je dan ff in de war van raakt. Ik heb het persoonlijk ook gehad, alleen bij mij vlogen de vlinders net zo snel weer de deur uit, maar het gaf wel aan dat ik verder was met mijn verwerkingsproces dan ik dacht en daar was ik wel blij om. Ik zou zeggen: als je leuk vindt om bij hem te zijn of wat dan ook, geniet er lekker van! Tuurlijk zul je altijd voorzichtiger zijn, but then again, niks is zeker en het is en blijft altijd een risico als je weer aan een nieuw relatie begint. En inderdaad, mocht het niets worden, it wasn't meant to be en dat zul je ook gewoon overleven! Liefs

afbeelding van femmie

snowflake

Hey snowflake,

Ik herken je gevoelens wel, denk dat t bij mij nog een graadje erger is. Ik voelde ook aantrekking tot een jongen en raakte hier eigenlijk meteen van in de war. Er is niks gebeurd en er gaat ook niks gebeuren, maar die gevoelens confronteerden me wel weer even met mezelf. Ik raakte meteen m'n evenwicht kwijt. Ik heb er geen vertrouwen meer in, niet in de intenties van anderen en ook niet in mijn eigen gevoel. Wat betekent het nou helemaal, aantrekking? Ik weet het niet meer. Ik weet alleen wel dat ik helemaal geen zin meer heb in dat gelazer met mannen, beetje een 'what's the point'-houding.

Ik wil mannen niet afzweren, maar heb met mezelf nu even de afspraak gemaakt dat ik geen energie meer in iemand ga steken voor diegene energie in mij steekt. Ik gebruik m'n energie liever voor mezelf en de mensen waarvan ik weet wat ik aan ze heb. Ik wil net als jij zegt meer bij mezelf blijven.

Ik ben heel benieuwd hoe dit met jou gaat lopen, blijf schrijven! En idd, blijf bij jezelf... jij bent nog steeds de belangrijkste. Rustig aan, en genieten!! Glimlach Liefs

afbeelding van snowflake

mezelf blijven

Het is net hoe jullie het zeggen, het gevoel kan snel genoeg weer overgaan en ik weet ook niet hoe het van zijn kant zit. Maar ik ben blij dat ik de valkuilen zie en ze zo goed mogelijk probeer te ontwijken.

Ik wilde eerst ook niets doen met die gevoelens, ook een beetje uit het what's the point idee, en van die gedachten als: het gaat toch niet lukken. Maar iemand zei tegen me: Liefde bestaat altijd uit risico's, als je geen risico neemt zul je ook niet weer verliefd worden. En die persoon heeft wel gelijk, niet dat ik nu perse verliefd wil worden, eigenlijk wilde ik dat liever niet. Maar ik merk gewoon dat het gevoel er is en ik ga het niet ontkennen omdat ik mezelf dan tekort doe.

afbeelding van femmie

risico

Daar ben ik het dan ook weer mee eens, over jezelf tekort doen. Ik denk dat ik dat ook zo zou voelen in het geval dat ik iets voel voor iemand en dat gevoel duidelijk wederzijds is, en het ook nog kans van slagen zou hebben. Maar dat is bij mij nu niet het geval, en dat is misschien maar goed ook op dit moment.

Liefde is idd een risico, maar wel een die het waard is om genomen te worden!

afbeelding van Lis

leerles

Snowflake, wat kan ik me goed voorstellen dat dit soort "nieuwe gevoelens" je in de war brengen. Maar tegelijkertijd wat goed dat je ze wel voelt! Ik zit ook meer in de fase van Femmie waarbij ik alleen maar uit balans raak van dit soort gevoelens en ook zo bang ben om me ooit weer te geven. Op dit moment kan ik me dan ook echt niet voorstellen dat ik ooit weer het lef zal hebben me open te stellen voor iemand. En toch vind ik dat wat jouw vriend(in) zei over risico's nemen helemaal waar is. Maar nu voelt het misschien nog meer als risoco's durven nemen, en dat durven kan zo eng zijn. Geef jezelf de tijd, durf je intuitie weer te vertrouwen en kijk waar je uitkomt. Wil je ons op de hoogte houden?
Lis