Vandaag heb ik vreemd genoeg nieuwe inzichten gekregen, ze waren er gwn opeens.

Wat is er met me aan de hand denk ik? Soms vraag ik me af of ik wel weet wat ik wil. Zat afgelopen tijd er weer erg mee dat ik hem kwijt was.
Ik miste hem zo en dat doe ik nu nog steeds. Maar ik begin steeds meer in te zien dat het misschien wel beter zo is. Alleen maar vrienden en meer niet.
We zijn niks aan elkaar verplicht, kunnen nog altijd lol met elkaar hebben. Ik weet alleen niet of zijn nieuwe vriendin dat wel zo leuk vind, als ik het aan de verhalen hoort word ze snel boos. En volgens een goede vriendin geen leuke meid. Maargoed....heb haar maar 1x gezien en toen niet gesproken.
Volgens mij weet ze niet eens dat ik haar vriend zn ex ben. Als ze dat weet, weet ik zeker dat hij niet meer met mij mag praten. Volgens mij is ze erg bezitterig.

Alhoewel ik mezelf nog steeds de schuld geef om de reden dat het is uitgegaan. Wat nou als ik niet zo verlegen was geweest? Dan hadden we misschien nog met elkaar gehad. Mijn gedachtes zijn in twee helften gesplitst, eentje die het van een goede kant ziet en de ander nog druk bezig met ldvd.
Mijn positieve kant zegt weer dat als hij echt gek van me was, die verlegenheid niks uitgemaakt moest hebben. Hij zou me moeten accepteren wie ik ben, en verlegenheid is een deel van mij, wat gelukkig als steeds minder word.

Maar toch, nog steeds al die vragen. Laatste x dat ik hem heb gezien was alles als vanouds. Die blik van hem als hij naar me keek. Die glimlach als hij naar me lacht, het lijkt allemaal zo verliefd!
Volgens een vriend van mij weet ie niet precies wat hij wilt en houd hij me een beetje aan het lijntje. Ik vraag me af als ik laat merken dat ik nog steeds smoor op hem ben dat hij dan naar me terugkomt. Want als ik zo alles op een rijtje zet is het uitgegaan om niks. Het was één grote vergissing, we wouden beiden nog wel maar dachten dat de ander niet wou, dus zeiden we maar hetzelfde. Terwijl we stiekem nog wel wouden. Dat denk ik nu, maarja.
Ik weet het niet zeker dus ga het ook niet vragen, dat klinkt dan zo dom.
Ik zie hem in juni weer als het goed is, of misschien deze maand nog wel.
Ik ga kijken hoe hij dan op me reageert, hopelijk is zijn vriendin niet mee.

Vreemd genoeg gaat zijn vriendin steeds vaker niet mee. Met koninginnedag zou ze ook al niet mee gaan naar museumplein. Maar mn ex was ziek, dus we gingen met zijn 3tjes ipv van met 4tjes. Het oude clubje zou dat dan zijn gwst. Mn ex en ik en zijn beste vriend met mijn beste vriendin die samen een stel zijn. Hahaha, als het door was gegaan denk ik dat zijn vriendin dat niet leuk gevonden zou hebben. Hij met zn ex gezellig een dagje museumplein!

Jaa, ik begin het steeds meer te accepteren. Ik heb er veel van geleerd.
Misschien is alleen vrienden zijn wel het beste. En wie weet, op een dag, komen we weer bij elkaar. Of niet, dan komt de dag nog wel dat ik hem los ga laten. Tot nu toe ben ik aardig tevreden. Denk nog steeds veel aan hem, mis hem nog steeds. Maar dat we het beste alleen maar vrienden kunnen zijn begint steeds meer leven te krijgen. Misschien is dat idee zo gek nog niet!

Dus deze periode, ga ik lekker genieten. Af en toe wat dagdromen over mij en mn ex, en het hoeft niet eens over liefde te gaan. Ik wacht af tot de volgende keer dat ik hem zie. Wie weet komt het ter sprake hoe het is uit is gegaan, dan is dat ook een duidelijk verhaal en komen we er8er dat we beide een fout hebben gmkt. Hoop is er nog wel, maar op een goede manier. Hoop dat alles goed komt, of we nou een stel weer worden of niet.

Liefs,
Dearest...