Vandaag was de dag dat we praten zouden. Ik heb valse hoop gekoesterd. Ze vertelde me dat ze niet meer verliefd op me is, dat wel kan zijn op het moment dat het fijn met me is maar dat die momenten schaars zijn de laatste tijd. Dat ze in principe open staat voor andere mannen.

Ze zegt dat ze deze zomer gaat gebruiken om te ontdekken wie ze is en wat ze wil, hoe ze kan leven zonder afhankelijk van anderen te zijn.

Dat ze wel graag onze band wil behouden en dat ze het ergens ook wel een fijn idee vindt dat we elkaar over een tijdje zien en kunnen kijken wat we dan van elkaar vinden.

Het is een harde harde klap maar ik zal door moeten. Mijzelf op moeten krabbelen en verbeteren. Maar eerst een avondje met een vriend praten..