Heeey,

Ik heb je hele blog ooit een keer gelezen, en ik begreep er ook uit dat je een "jong" meisje bent. Daarmee bedoel ik dat ik echt respect heb voor het feit dat je al erg ver ontwikkeld bent op dit gebied. Ik zie je echt als een lieve meid en ik gun je dit gevoel dan ook echt niet (niemand trouwens hoor). Ik weet ook niet precies wat je wilt, voor hem gaan vechten of ervoor vechten dat dat rot gevoel een keer weggaat. Mij lijkt het in ieder geval makkelijk om ook ff afstand te nemen van je vrienden die met hem verbonden zijn want dat lijkt me alleen maar pijnlijk. Het doet je aan hem denken maar je ziet hun ook nog knus met elkaar zijn.

Analyseren ja, heb ik destijds ook heel erg lopen doen. Zelfs op plekken komen waar ik haar misschien dan tegen zou kunnen komen. Nu 2 jaar later loopt ze me te stalken enz, en ben ik degene die er wel om kan lachen.

Maar goed ik hoop echt dat het goed met je gaat komen en ik weet zeker dat dat ook gaat gebeuren. Probeer lekker je gang te gaan en laat ook het pijn zn gang gaan, vroeg of laat moet dit toch gebeuren.

kusje!

Lieve Dearest,
Dit is zo herkenbaar want ik heb ook het gevoel dat ik de liefde van mijn leven aan het kwijt raken ben. Ik dacht ook dat hij meer gevoel voor me had. Ook al heb ik gevraagd om ruimte had ik toch nog gehoopt dat hij iets van zich had laten horen maar nee niets.Ook ik heb de hoop verloren dat het weer goed komt en voel soms helemaal niets meer. Het maakt me allemaal niets meer uit. Ben ook bang doordat ik heb gezegd tegen hem dat ik ff afstand wou hebben omdat ik het niet meer aankon, ben ik bang dat ik hem heb weg gejaagd.

Vraag me nu ook af ben ik hem voorgoed kwijt en is zijn gevoel voor me weg of is het mijne nog wel echt. Maar mss is het beter zo alleen voelt het nog niet zo.

Ik denk dat voor jou idd zo min mogelijk contact beter is want ik kreeg het steeds weer erg moeilijk als ik hem had gezien en daarna weer helemaal kapot was en hij gewoon weer verder gaat want hij denkt alleen aan
zich zelf. Dearest als ik jou verhaal zo lees denk jou ex ook alleen aan zichzelf. Als onze exen echt voor ons willen gaan, hebben ze er alles voor over of niets soms. Hoe moeilijk ze het ook hebben. als ze echt genoeg om ons geven dan knokken ze er toch voor. In ieder geval mijn ex heeft het wel heel gemakkelijk op gegeven. Hij gewoon de knop om gedraaid en is
weggelopen. Mis ook zijn humor en het wakker worden naast hem. Gewoon het besef dat het gewoon niet meer gebeurt, maakt me soms ook gevoelloos omdat ik gewoon niets meer wil voelen.

Maar Dearest minder contact zal toch beter voor je zijn want iedere hem zien maakt het gemis alleen maar erger. Niet dat helemaal zien fijn is maar dan kun je proberen afstand te nemen. Wil niet zeggen dat mij dat lukt maar ook bij mij begint door te dringen dat het wel eens echt over is en dat we niet meer bij elkaar komen.

Denk nu alleen aan jezelf en hoe je verder kunt en dat kun je dearest. Meid je hebt mij zulke goede tips gegeven waar ik enorm veel aan hebt en nog steeds en ik hoop dat ik je een btje kon helpen.
Heel veel liefde en sterkte.

Liefs Goedgelovig

Ik herken dat gevoel Dearest. Het gevoel alsof je eigen ik zowat zoek is en dat je er geen zin meer in hebt om andere mensen te helpen, terwijl je dat vroeger wel deed. Zelf doe ik dat nog wel, maar ik vind het leven te gewoon geworden en ik kan me opeens niet meer opladen. Dat heeft eerder dan met een gebrek aan zelfvertrouwen te maken langs mijn kant dan, bij jou dan weer met ldvd... Ik denk dat we gewoon met onszelf even te hard in de knoop zitten, en dat dit de reden is dat we de rest er even niet kunne bij hebben. Gisteren was ?ɬ©?ɬ©n van mijn zorgen verdwenen en ik voelde me plots meer ge?ɬØnteresseerd in de mensen. Waarschijnlijk zitten mijn zware herexamens er voor een deel tussen dat ik het wat minder zie zitten met anderen . En ik denk dat jij ook gewoon even te veel zorgen aan je hoofd hebt. Dus ik zie dat nog wel goedkomen met jou eenmaal je minder beslommeringen rond je hoofd hebt, probeer er gewoon beetje tegen in te gaan als dat niet goed voelt en niet te veel wanhopen. Natuurlijk evolueer je ook als mens en sommige dingen kun je gewoon niet tegenhouden.

Groetjes Bert.

Eigenlijk moeten wij allemaal trots op ons zelf zijn. Wij vluchten namelijk niet in een andere relatie maar gaan de strijd aan met onszelf. Dat wegrennen voor moeilijke situaties heb ik ook heel lang gedaan en nu kom ik er achter dat dat niet wil. Dat is zo niet wil zijn. Mijn ex en ik gingen uit elkaar omdat juist deze ontwikkeling door te maken en helaas ben ik de enige van de 2 die er werkelijk iets mee doet. Zij is gevlucht in een vervanger en heeft me veel pijn gedaan om alles maar geloofwaardig voor zichzelf te houden. Dit neem ik haar erg kwalijk want het is geen dom meisje. Ze weet heel goed wat ze gedaan heeft. Ik wil het vanavond met haar dan ook eigenlijk hierover hebben. Ik ga haar duidelijk maken dat ze op een T-Splitsing staat en dat ze er met haar gedrag voor gezorgd heeft dat de weg terug naar mij onmogelijk is geworden. Ze kan nog 2 kanten op, zichzelf voor de gek blijven houden en domme verhalen vertellen om dat acceptabel te maken of echt de confrontatie met zichzelf aangaan. Ik denk dearest dat als jij goed tot jezelf weet te komen dat je in de toekomst juist meer voor anderen kan betekenen. Dat is wel iets waar je zelf voor moet zorgen. Laat je niet leven maar leef!!

Ik zit vandaag voor het eerst sinds lange tijd weer op ldvd.. Ik voel me precies zoals jij..
Het is een half jaar uit en ineens uit het niets zit ik weer in een lange dip.. van al ruim 2 weken..
Ik mis hem zo vreselijk.. Wanneer komt er een eind aan?
Ik weet wat mijn verwerkingsproces afremt, ik zie hem elke dag op het internet.. Ik weet wat ie doet, hoe gelukkig hij is met zijn nieuwe vriendin blabla.. Dat moet stoppen..
Dus dat jij in september een nieuw leven start en hun amper nog ziet, zal je vast heel erg goed doen..
Ik wens je veel succes en sterkte toe.. Ik hoop dat het er voor ons bijna opzit, want dit duurt nu al zolang.....

Liefs Binas..