Ik had mezelf voorgenomen en aan mezelf beloofd dat ik
hem nimmer toeliet in mijn leven. Dat ik aan mezelf ging denken....En dat ging goed, tot gisterenavond....
Was een leuk feestje te doen en we waren allebei wat dronken....Maar ja, ik negeerde hem dus riep hij wel eens op mij maar kliep er straalvoorbij. Tot hij naast mij kwam zitten en begon te babbelen "Ik wil terug gewoon doen tegen elkaar, kunnen we geen vrienden zijn? Ons zus lijdt er zo onder en ik dat je zo kut doet tegen me" "Kheb al je brieven nog eens gelezen"...
Tja wat moet je daarvan denken?Kheb echt geen zin om het toe te laten in mijn, ik wil hem het echt niet gunnen zodat hij kan zien WAT hij verlaten en gedumpt heeft, en ik wil hem niet laten merken dat ik er sterker ben daar gekomen....
Maar wie ben ik?