Op zich gaat het redelijk met mij laatste dagen. Geen verdriet, geen woede, geen romantiseren. Wel gedachten die gaan naar haar, of is dat meer naar het hebben van een relatie? een maatje? Ik maak me minder druk om het feit dat ik haar waarschijnlijk tegen ga komen, maak me minder druk over of zij met een ander gaat.
Maar krijg een soort van idee van, krijg ik ooit wel een succesvolle relatie? Ik ben (al) 24, en heb nog steeds geen vriendin en woon niet samen of niks. Er is echt wel interesse van anderen, maar daar voel ik niks bij, krijg ik dit gevoel ooit weer en blijft het dan wel?
Herkent iemand deze gedachten? Het domste wat ik kan doen is nu met een ander gaan, dus neem nog steeds de tijd om over mijn ex en deze gedachten heen te komen. Wil eerst happy zijn met het single leven en mezelf, voor ik me ergens in wil en kan storten. Graag jullie advies/tips/ervaringen.
Je kunt beter
Iemand hebben waar je wel wat voor voelt inplaats met iemand sattelen waar je niks voor voelt.. Beter af alleen dan fake zeg ik maar zo. En alleen zijn op die leeftijd is helemaal niet erg.. Ooit ontmoet je wel iemand waar je je fijn bij voelt daar ben ik 100 procent van overtuigd
fase liefdesverdriet?
neee ik ga me ook niet settelen met iemand zonder gevoel, absoluut niet. En ergens weet ik heel goed dat ik nog jong zat enzo ben hoor maar dat gevoel bekruipt me soms.. vroeg me af of mensen dit hier herkennen als soort van fase van het liefdesverdriet?
Ik wil juist
Niet aangeraakt worden rust en ruimte. Dus nee niet herkenbaar voor mij..
@snaperniksvan
Herken het heel goed.. Ik maakte mezelf wijs dat ik geen relatie zocht, maar gewoon iemand om leuke dingen mee te doen.. Deels waar, maar deels ook niet.. Ben nu een boek aan het lezen "verslaafd aan liefde" die mooi omschrijft waarom ik al te vaak en te snel mezelf in een nieuwe relatie stortte..
Zelf ben ik nu ook aan het werk geslagen om voor eerst eens happy te zijn als single met mezelf. De reden moet zijn dat ik dan denk iemand tegen het lijf te lopen die op dezelfde level zit en om niet zo hard op mijn bek te gaan als het toch weer mis mocht gaan..
Gr. Daan
Hebben
Alleen mannen daar last van?
fase?
zou het niet een fase zijn, en als je die door bent dat je dan echt verder kan en uit het ldvd bent?
Dek het niet
Ik denk dat het per persoon verschilt dan.. Mannen gaan dat zoiezo eerder doen uit hun bol etc ook alleen maar om te bewijzen dat het hun "zogenaamd" niks doet. Vind ik ook zoiets raars . Na ldvd heb ik geen behoefte aan een rebound ook niet omdat het me niet kwetst maar meer omdat ik dan echt om diegene geef. Ik ga niet voor de helft het is er op of er onder zeg ik altijd maar
@snaperniksvan
Ja ik herken dat gevoel. (ik ben 23) Ik denk ook heel vaak dat ik niemand meer ga vinden zoals hem. Iemand waarbij je 100% jezelf kan zijn, waar je je enorm goed bij voelt en onvoorwaardelijk van houdt.
Als ik om me heen kijk met uitgaan of gewoon in het dagelijkse leven zie ik ook niet veel soeps. Maar ik heb ergens nog wel het vertrouwen dat het goed komt. Ik weet zeker ook met jou!
komt uiteindelijk ook wel
komt uiteindelijk ook wel goed, ben ervan overtuigd dat dit het afkicken is. Over een paar maanden dan zie je weer de positieve dingen van het vrijgezel zijn en voor je het weet kom je weer wat tegen. Ik denk dus dat het een fase is die erbij hoort (bij sommige). Heb dit gevoel ook al eens eerder gehad bedenk ik me...toen ik ook ldvd had, daarna was het weg en genoot ik juist van vrijgezel zijn en de ongebondenheid. En anders zijn er altijd nog datingsites.....