Heey Puk,

Ja ik ken het. Heel vervelend die dips. Eigenlijk loop ik daar dus onbewust al 3 maanden op te wachten. Antwoorden, zoveel antwoorden op alles. Maar ik besef nu dat zij die antwoorden niet heeft voor me. En als zij ze heeft, dan geeft ze me die niet. Zij is door gegaan nu. Heeft het voor zichzelf afgesloten. Is nu bezig haar leven op orde te brengen. Zij is er niet meer voor mij.Ze zal vast wel aan me denken van tijd tot tijd. Maar die persoon die eens voor me klaar stond is er niet meer. Het enige wat mij nu rest is loslaten en doorgaan.

Antwoorden kun jij dus lang op gaan wachten. Maar de kans dat je die krijgt is klein. Ook ik sta te wachten op die ene dag dat ik niet meer aan haar zal denken. Dat mijn hoofd dan eindelijk leeg is. Dat is de dag dat ik dan van mijzelf kan zeggen dat ik eindelijk geheel over haar heen zal zijn. Ach onze dagen van geluk zullen wel weer aanbreken Sterkte Puk!

*Ama me fideliter! Fidem meam noto: De corde totaliter Et ex mente tota, Sum presentialiter Absens in remota.*

Lieve Puk,

Ik denk niet dat je binnenkort van haar te horen krijgt dat ze jou oneerlijk en niet respectvol heeft behandeld. Neem er genoegen mee dat jij dat gewoon wel weet. En misschien krijg je het ooit later te horen. Misschien ook niet. Laat er in ieder geval je verwerking niet van afhangen...

Natuurlijk mis je haar nog, 11 jaar, dat gaat niet in je koude kleren zitten... Maar de afgelopen tijd was je ook af en toe even vrij van gevoelens als ik het goed heb.. dus dat krijg je wel weer te pakken. Intussen is het heel handig als je het maar accepteert dat je je zo voelt als je je voelt. Ga het niet wegduwen of weg wensen... het is nu eenmaal zo. Laat het over je heen komen, voel het gewoon. En dan zul je merken dat het dan weer sneller voorbij trekt. En die dag komt er heus wel, dat je niet meer aan haar denkt, maar wees niet te ongeduldig. Voor nu is het eerst dat er steeds meer momenten komen dat je niet meer aan haar denkt.
Forceer niets. Beleef het zoals het is, door het vaak te vertellen aan iedereen, hou het niet voor je.

Veel sterkte en liefs,
Geraldine.

Hoi Puk

Ik weet dat het afgezaagd klinkt maar o,zo waar....
Het stopt wanneer jij besluit dat het stopt.
Zodra jij de instelling gevonden heb om niet aan haar te denken, het hoe, wat, waarom, dan pas kom je verder.
Geef jezelf ?ɬ®?ɬ®n dag per week om die gevoelens te voelen en verzet je de andere dagen tegen die gedachtes.
Zodra je inziet dat die gevoelens eigenlijk ronddraaien in een cirkeltje om je heen, stap dan uit die cirkel.
Alle antwoorden die zij mogelijkerwijs kan geven op je vragen doen er niet meer toe.Het fijne ervan zal altijd in mist blijven hangen.
Haar beweegredenen en acties zullen in jouw oren en ogen altijd tekort schieten.Het kwaad is geschiet, de kogel is door de kerk, het begin van het einde is al voltrokken.
Je loopt verward in het spoor van verlatenheid...je ziet en voelt niks meer maar je blijft maar roepen...en loop contant het bordje UIT voorbij. Je maakt steeds de keuze om telkens achterom te blijven kijken,de pijn telkens weer opnieuw te voelen, de ene keer sterker dan de andere keer. Je legt bij die pijn die je ziet je hart en verstand en daardoor plaats je jezelf opnieuw in de cirkel.
Zeg mij nou eens..Wat levert het je op? Welke antwoorden denk je te krijgen? Zal er een antwoord bijzitten dat alles doet vervagen?
Denk je dat als je in die cirkel staat dat het dan beter zal gaan?
Nu zal je zeggen, nee...Maar waarom neem je steeds vrijwillig de keuze om daar te staan? Zie je het patroon?
Zodra jij de keuze maakt om niet meer in die cirkel te gaan staan, de vragen die je hebt als nutteloos beschouwd, zal je de cirkel kunnen verbreken...zoniet zal je moeten wachten totdat die cirkel uit zichzelf zal oplossen, maar daar gaat heel veel tijd inzitten.
Tijd van tranen en hartepijn...extra, gevoed door jou.
Zodra jij die deur in je hart sluit, zal er een andere deur open gaan.
Maar er is maar een iemand die daar de macht toe heeft en dat ben jij.
Zodra jij die elf jaar neemt zoals ze waren, de good and bad, en accepteerd dat dit een fase in je leven was die nu achter je ligt,dat daar niks meer aan toe te voegen valt, zal je langzaam maar zeker bevrijd worden.
Je zegt ik wacht op de dag dat ze niet meer in mijn gedachten zit...
Stap dan uit die cirkel...Jij bent diegene die die dag moet creeeren,
niemand anders dan jij. Zodra jij loslaat krijg je wat je wil.
Zodra jij besluit niet meer achterom te kijken op de manier waarop je dat nu doet, kan je vooruit kijken.
Zodra jij de vragen opgeeft, is er vooruitgang, eerder niet.
Zodra jij besluit dat gedane zaken geen keer hebben, kan je verder.
Ik weet het klinkt heel droog, maar het is gewoon droog...

Een warme groet Free Spirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...

Laat de zon je tranen drogen
geef je zorgen aan de wind
blijf geloven.....
blijf vertrouwen....
dat je het geluk weer vindt....
blijf maar hopen..
blijf maar zoeken ook al is het nog zo zwaar
blijf maar vechten voor een toekomst eens worden je dromen waar
blijf knokken, blijf hopen het komt goed. Je zult zien...
Achter de wolken schijnt de zon!!!
Liefs titanic.