Hallo allemaal,
ik weet niet meer wat te doen. Ik heb mijn vriend laatst weer gezien, ik had verwacht dat we gewoon ons oude contact konden oppakken naar de vele problemen die we hadden gehad afgelopen jaar. Hij kwam me ophalen van het vliegveld, heel koel, afstandelijk. Toen zten we aan de koffie zegt hij heel nonchelant, nou ehh...ik ben eigenlijk nog steeds heel bos op je en heb besloten dat we maar vrienden worden. Ik wist niet wat te zeggen...wat vindt je hiervan vroeg hij..ik zei je zal wel gelijk hebben...ik stond met een mond vol tanden! Wist niet wat te doen...probeerde me goed te houden niks te laten merken..maar in mij barste iets. Ik vroeg hoe alles nu was sinds we elkaar hadden gesproken. Hij zei..alles is zoals jij het hebt achtergelaten..diep in mijn ogen kijkend...maar dat is niet WAAR! Jij bent anders...jouw gevoelns zijn anders...wilde ik zeggen maar ik zei niks...vrienden...hoe kan dat na alles wat we mee hebben gemaakt. Hij heeft me toen op de bus naar huis gezet...ik heb hem later een berichtje gestuurd, ik kan geen goede vriend voor jou zijn. En sinds dien hebben we elkar niet meer gesproken. Ik weet dat ik hele grote fouten heb gemakt...maar die koelheid..die afstandelijkheid...net of al zijn gevoelens weg waren...mijn hart is verscheurd...ik probeer hem nu even niet te bellen etc. maar bezig een brief aan hem te schrijven over mijn gevoels voor hem. Ik ben helemal van de kaart...wat moet ik doen! Het kan niet dat hij niks meer voelt...zelfbescherming misschien...hij houdt van mij...HELP!!!
@larissa
Hoi Larissa, tijdje hier niet op de site gezien! Ik begrijp dus dat jij op vakantie bent geweest. Is het nu zo dat je relatie niet uit was? Maar dat jullie een soort pauze hadden? Dit kan ik niet zo duidelijk herinneren/terug lezen. Jij weet dat hij van je houdt, maar weet je, soms is dat niet genoeg. Hier op de site kan je verhalen lezen van echte grote liefdes, die toch niet met elkaar verder kunnen. En om woorden van Odie aan te halen "aan een dood paard kan je niet trekken". Als jouw ex niet wil, niet open staat voor de liefde tussen jullie, dan zal dat ook niet gebeuren. En jij kan dat bij hem niet afdwingen. Hoe graag je dit ook zou willen!
Als ik mijn ex zie, dan merk ik niet zozeer van grote liefde oid (zo zit mijn ex niet in elkaar) maar er is wel degelijk aantrekkingskracht. Als wij niet het verleden met elkaar gehad hadden, was het wellicht zo weer wat geworden tussen ons. Maar hij staat daar niet open voor, en dus blijft het er bij.
Liefde heeft heel veel te maken met open staan voor de ander. Ik denk dat het goed is dat je nu niet meteen de switch maakt naar vriendschap. Jij moet nu eerst deze klap voor jezelf verwerken.
Ik vind het heel naar voor je dat je terugkomst niet datgene geworden is wat het je hoopte!
Sterkte, Panic
Lieve panic
Bedankt voor je reactie. Het is zo dat we de laatste paar weken weer contact hadden, hij zei dat hij me graag zou zien, dus ik ging er toch van uit dat we het nogmaals zouden proberen. Na een jaar van elkaar veel pijn te hebben gedaan dacht ik dat dit de opfrisser zou worden die we nodig hadden. Hij begreep ook al gelijk toen hij het over vriendschap ging..ik daar niet echt voor in was. Hij zei' nou klinkt aardig..maar je denkt..dat hoef ik niet' Ik zei ' je hebt gelijk, ik kan er verder niks over zeggen'. Ik zag dat het voor hem moeilijk was...hij zei dat het toch een uitzichtloze situatie was doordat we zo ver weg woonden van elkaar en allebij in een huwelijk met kinderen zitten. We hebben elkaar te veel pijn gedaan zei hij...Ik ben echt kapot en heb 3 uur in de bus zitten huilen...kon maar niet ophouden met huilen. Probeert hij me wakker te schudden...wnt ik zie nu pas alle dingen die ?Ѭ?K fout gedaan heb..alle keren dat ik hem pijn heb gedaan, zouden we niet kunnenn kijken of de tijd ons toch weer bij elkaar brengt? Ik heb een brief geschreven maar wil nog even wachten met opsturen..even wat meer tijd, kijken of ik nog dingen wil of kan toevoegen. In deze brief verwijt ik hem voor het EERST niets maar probeer de situatie te analizeren. Ik hoop dat hij hier op zal reageren ik weet het niet meer .... ben geheel kapot..of dat ik met mijn hoofd op een betonnen plaat terecht ben gekomen...
hey larissa
Als je echt wilt kijken of de tijd jullie weer bij elkaar kan brengen dan zal je eerst moeten loslaten. Want zolang je je ergens aan vast blijft houden, zal je dit niet objectief kunnen beoordelen. Hij zegt dat jullie elkaar teveel pijn hebben gedaan, en dat geeft hij dus heel duidelijk aan. Voor hem is het nu in elk geval te vroeg om samen verder te gaan.
Hem je gevoelens in een brief vertellen is wel een goed idee. Maar probeer hem daarin geen vragen te stellen. Vertel jouw verhaal, wat jij voelt en wat er voor jou gebeurd is. Hem vragen of de tijd jullie weer bij elkaar kan brengen.... ik denk dat hij daar geen antwoord op kan geven. Want hij kan dat ook echt niet weten. Net zoals jij dat niet weet. Je kan gewoon niet in de toekomst kijken.
Het is zo ontzettend moeilijk, en ik snap heel goed dat je hebt zitten huilen. En dat zal nog heel vaak gebeuren!
Wil hij nu trouwens verder met zijn vrouw oid? Of zijn jullie beiden wel bij de parners weg. Als ik het zo bekijk hebben jullie beiden heel veel te verwerken. En dan nog niet eens zozeer jullie relatie met elkaar.
Hallo Larissa
Even voor de goede orde alvorens ik straks misschien ongenuanceerde uitspraken doe:
Jullie houden van elkaar maar jullie zijn wel allebei getrouwd met een ander en hebben ook nog ens kinderen?
Gr, Dinges
Dinges
Ja dat klopt en we kiezen er allebij bewust voor toch bij onze partners te blijven. Ik weet dat dit heeel raar klinkt en dat het voor niemand te begrijpen is.
Larissa
Hoi Larissa,
Voor de meesten hier is dat inderdaad denk ik moeilijk te begrijpen. Dat komt echter omdat er maar weinig mensen zijn (althans op deze site) die zich in een vergelijkbare situatie bevinden of iets vergelijkbaars hebben meegemaakt. Zelf ben ben ik nog nooit verliefd geworden op een ander terwijl ik in een relatie zat. Indien dit wel was gebeurd dan had ik waarschijnlijk w?ɬ©l voor die ander gekozen.
Maar goed, dat is lekker makkelijk praten voor iemand die niet getrouwd is en ook geen kinderen heeft. Ik kan me zo voorstellen dat jullie kids en hun welzijn een heel ander licht op de situatie werpen waarin jullie je bevinden. Ik bedoel, je zult niet de eerste zijn die het welzijn van de kinderen boven haar eigen geluk stelt. In ieder geval hoop ik dat je ergens de kracht en de steun kunt vinden om deze moeilijke peiode te doorstaan. Ik hoop ook dat je hierbij jezelf niet teveel op de achtergrond plaatst.
Sterkte Larissa..., Dinges
Bedankt Dinges
Bedankt Dinges vor je lieve maar toch ook eerlijke reactie. Ik kies in dit geval inderdaad voor mijn kind. Ik ben zelf een kind van gescheiden ouders en weet hoe erg het is om dit als kind door te moeten maken...dus voor mij is scheiden geen optie...en dat is het ook niet voor mijn ex , wat klinkt dat naar ex... Maar goed, ik ben dus nu bezig met een brief waarin ik hem mijn gevoelens probeer uit te leggen. Ik ben kapot, zit de hele dag voor me uit te staren en dan dat irritante groene poppetje aan de andere kant van de msn...ik zeg niks..hij ook niet...vrienden..misschienb is het ook beter maar zo voelt het gewoon niet..beste vrienden vor heel ons leven had hij het over...maar hoe als ik nog met zoveel gevoelens zit! Moeilijk hoor..