1 I will never beg or plead for someone else again. Any man/woman who brings me to that level is not worth my heart.

2 I will never tolerate criticisms about my body, age, weight, job, or any other insecurities I have. Good partners don't put you down, they raise you up.

3 I will take a step back from my relationship once every month to make sure that I am being respected and loved, not flattered and love-bombed.

4 I will always ask myself the question: "Would I ever treat someone else like this?" If the answer is no, then you don't deserve to be treated like that either.

5 I will trust my gut. If I get a bad feeling, I won't try to push it away and make excuses. I will trust myself.

6 I understand that it is better to be single than in a toxic relationship.

7 I will not be spoken to in a condescending or sarcastic way. Loving partners do not patronize us.

8 I will not allow my partner to call me jealous, crazy, or any other form of projection.

9 My relationships will be mutual and equal at all times. Love is not about control and power.

Meer goede raad op https://www.psychopathfree.com

Mejane, wat een verhaal. Het eerste wat in me opkomt is wegwezen. En ik ben met bovenstaande reacties eens, dat jouw aandeel in het verhaal is dat je niet voldoende grenzen stelt. Hem kun je niet veranderen. Dat is de grootste vrouwenkwaal, die kerels willen veranderen, maar dat gaat niet. Als een kerel al verandert, dan is dat omdat hij dat zelf wil, niet omdat zijn vrouw hem keer op keer vertelt dat zijn gedrag niet spoort. Onderschat het mannelijke ego niet, no offense gentleman.

Ik weet niet waar je precies staat, en of je (ergens) wel weet dat je meer grenzen zou moeten stellen, of dat je vooral wel begrijpt waarom hij je slaat en je uitscheldt. Ik bedoel dat je veel excuses maakt voor zijn gedrag van binnen? Maar zelfs dan, tenminste dat denk ik, is er altijd wel ergens een moment dat je denkt, dit is niet eerlijk, of iets dergelijks. Ik zou zeggen, houd die gedachten vast. Als ik je een tip mag geven, probeer eens te kijken, als je over jullie tweeën nadenkt, of je voor hem denkt of voor jezelf. Bijvoorbeeld, als je nadenkt over waarom hij nu geen contact opneemt: Als je denkt: hij neemt geen contact op, want ik was boos, dan denk je voor hem en maak je jezelf slechter. Als je denkt, ik mis hem en zou graag willen dat hij contact opneemt, denk je voor jezelf. Maar de moeilijke variant, ik mis hem, dus hij moet contact opnemen, dan denk je het laatste stukje weer voor hem. Om de situatie helder te maken voor jezelf, zou je al was het maar voor de grap eens een poosje alleen voor jezelf kunnen denken. Hoe raar of slecht dat ook voelt. En dan in de variant, waarin jij geen dingen fout doet. En je elke gedachte die negatief over jezelf is corrigeert met een positieve. Dus in plaats van, ik mag niet zo boos worden, want dan ben ik niet aardig en maakt hij het uit, meteen corrigeren met: ik mag best boos worden en voor mezelf opkomen als ik slecht behandeld word. Gewoon als experiment.

Je bent namelijk niet de enige die in een dergelijke situatie toch nog terug wilt naar een vent die eigenlijk niet goed voor je is. Heb daar ook last van. Maar het wordt alleen maar erger als je niet leert om beter grenzen te stellen. En 'die kerels' weten op een gegeven moment je precies in je zwakke plek te raken. Bijvoorbeeld in mijn geval, door allerlei omstandigheden werk ik niet. Dat vind ik best moeilijk. Mijn huidige ex, werkt heel hard, is altijd druk en krijgt daardoor veel voor elkaar. Ik ben vaak moe en doe vaak niks. Dus als ik dan graag wat aandacht wilde, kon dat vaak niet, omdat hij of moest werken, of moest slapen. Maar als ik dan op zondag graag bij hem wilde zijn, en hij nog een klusje had of iets dergelijks en ik boos werd zei hij iets waar mijn onzekerheid ligt. Hij maakte wat van zijn leven, zei hij bijvoorbeeld dan, en ik niet. Zal je de rest van het verhaal besparen, want jouw blog, maar is geëindigd in dat hij laatst met zijn mega grote en sterke lijf tegenover me stond te flippen, in zijn vuistend slaand vlak voor mijn gezicht. Ik sla je dood, zei hij. Ik heb nog last van flashbacks.
En toch vertrouw ik mezelf niet helemaal dat ik niet nog een keer in de valkuil van zijn grote beschermende (en altijd te kort durende) armen val, als ik me weer eens eenzaam en wanhopig voel. Heb nu al mijn vrienden en kennissen en vage bekenden nodig om dagelijks wat af te spreken, zodat ik sterker word en niet weer voor de bijl ga.

Ik wens je dan ook veel sterkte in goed voor jezelf zorgen. En mocht je nog een keer voor de avances van deze klootviool vallen wees dan niet te streng voor jezelf. Sommige mensen, waaronder jij waarschijnlijk als ik lees dat je hem zelfs niet de laan uit stuurt als hij slaat, hebben echt niet geleerd gezonde grenzen te stellen en zijn vaak slachtoffer van mafkezen die vooral aan zichzelf denken als het er op aan komt. Alsof deze twee soorten mensen een onzihtbare aantrekking hebben, maar goed. Je zult zien dat je meer vind, waar je eigenlijk naar verlangt als je minder lief voor die ander wordt, en meer voor jezelf. Lief zijn is een heel mooie eigenschap, maar te lief zijn, geeft een hoop pijn en gedonder.

Beterschap!
Teigetje