Snap niet zo goed hoe deze site inelkaar zit. Maar wil gewoon even mijn verhaal kwijt.
Ben in de afgelopen 1.5 maand 3 x geopereerd aan me baarmoeder. Na me laatste operatie afgelopen maandag heeft me vriend het uitgemaakt. Ben hier echt helemaal kapot van.
Hij heeft het uitgemaakt omdat ik hem echt uit hebt staan schelden in de auto bij terugreis naar huis toe. Hij mag boos zijn daarover maar uitmaken vind ik ver gaan.
Waarom ik hem heb staan uitschelden komt door het volgende:
Me vriend is een workaholic en heb niet het idee dat ik vaak belangrijk voor hem ben. Ik ben geopereerd in amsterdam daar waar me vriend woont. Ik woon daar 60 km van vandaan. In mijn dorp konden ze deze operaties niet uitvoeren.
Met de eerste operaties is hij mee gegaan maar ging een uur voor dat ik geopereerd werd weg. Ondat hij geen zin meer had om te wachten. Hij kwam ne daarna wel netjes ophalen en heeft ne thuisgebracht en heeft een dag vrijgenomen om bij me te blijven. Hij zat in de woonkamer ik in de slaapkamer. Wanneer ik hem vroeg ff gezellig bij me te komen zitten kreeg ik als antwoord. Maak toch zelf wel uit wat ik doe.
Daarna volgende de 2e operaties. Me zus moest me brengen hij wilde geen vrij nemen ervoor. Hij zou me weer opkomen halen. Hij heeft wel die dag erna vrijgenomen. Waar ik wel om heb moeten bedelen. Daarna zouden de operaties klaar zijn moest nog een x op controle komen alles zoveel mogeljjk geplant op zijn vrije dag (vrijdag hij werkt 4 dgn). Helaas kreeg ik daarna een bloeding in me buikholte en moest ik in het weekend met spoed naar de hap. Eerst hier in me eigen dorp uiteindelijk in amsterdam bij de hap gezeten. Uiteraard was hijhier bij maar hij vond het wel irritant worden al die ziekenhuis bezoekjes. Wehebben daar dehelezaterdagmiddag gezeten en hij was daar niet blijer van geworden. Afijn de 3e operatie volgende en hij wilde weer geen vrijnemen ervoor. En omdat heen en weer rijden geld benzine kost. Kon ikin de ochtendmet hem mee. Moest er om 7 uur zijn. Hijbegint om 7 uur met werken en kon ik met de trein terug.. hier hebben we woordenwisseling overgehad. Ik kan toch niet na een operatie met de trein terug??. Afijn uiteindelijk besloot hij dan tot 2 uur te gaan werken dan mij op te komen halen me thuis te brenfen en dan weer terug te gaan naar adam. Die ochtend heeft hij me voor het ziekenhuis afgezet. Zei ik ook. Rij maar door naar je werk. En werd ik om 8 uur geopereerd. Om half 11 was ik klaar en werd hij gebeld dat eerst de arts langs moest komen en dat ik pas rond 5 uur wegmocht. Inmiddels was de arts al om 12 uur geweest en mocht ik om 3 uur naar huis. Hem gebeld en hij zou er om 3 uur zijn. Dat was die ook. Waar ik me aanstoorde was dat hij me beloofd had om om 2 uur te stoppen. Ik heb dan ook van 7 tot 3 uur daar in me eentje gelegen en had het fijn gevonden dat hij om 2 uur kwam. Heb me echt alleen gevoelt daar. Mede door de medicijnen waarschijlijk heb ik hem op de terug weg in de auto echt voor alles en nog wat uitgemaakt. Heb zelfs gevraagd of hij homo is en of hij vreemdgaat. Hoe het nou niet bij hem opgekomen is om mij even wat eerdee te konen steunen. Bij thuiskomst wilde hij ook niet mee naar binnen. En is hij weggegaan. Waarop ik me nog belangrijker voelde voor hem. Sindsdien heeft hij me geblokkeerd verwijdert van foon enz. Dit is inmiddels 6 dgn geleden en hij heeft niet eens meer aan me gevraagd hoe het met me ging. Snap best dat hij dus boos is voor me scheldpartij. Maar snap niet als hij zegt dat hij van me houdt me nu zo aan me lot overlaat. Hij wil niet begrijpen waar mijn emoties die maandag vandaan komen. Ik wil hem niet kwijt maar vind dit zo moeilijk. Zeker nu.
Please weet iemand wat ik moet doen.

Gr