Help!!!

afbeelding van Honeybee

Heb hier vandaag een blog aan gemaakt en daarin gezet dat ik dacht in fase 5 te zitten van liefdes verdriet: 'Berusting'
Nou ik ben weer helemaal terug gevallen.
Heb vandaag via via te horen gekregen dat hij intiem is geweest met dat meisje waar die verliefd op is geworden.
Nou ja.. hij heeft me niet eerlijk verteld hoor dat hij verliefd is geworden, dat moest ik horen van zijn collega.
maar goed... ik wist ergens wel dat dat de reden van de breuk was.
Maar nu ik bevestiging heb doet het zo'n pijn.. zo'n pijn.
Ik voel me echt radeloos.. ik dacht klaar te zijn met hem!
Hij heeft zijn gezin zo hard laten vallen voor zijn eigen geluk.
Waarom WAAROM in hemelsnaam.
Ik heb altijd zoveel van hem geslikt, en zoveel gepikt.
En nu krijg ik nog een trap na.. dat is zijn bedankje.
Hij ook bedankt... voor het verpesten van een deel van mijn leven.. dat ik door deze rot periode moet.
Ik weet wel dat ik er sterker uit kom, maar had het liever allemaal al achter de rug.
Wat doet dit zeer......... en hij.. hij gaat vrolijk door, is weer verliefd en heeft vast de tijd van zijn leven.
Ik moet hem los laten, dat weet ik, en ik dacht dat ik al een heel eind op weg was.
Maar ik vind het moeilijk... hoe kom ik over hem heen.. ik weet het niet.

afbeelding van JvdH

Honeybee

Hallo Honeybee,
Je gaf zelf aan dat jij dacht in fase 5 te zijn, ik denk dat jij dit ook wel was. Alleen maak ik zelf mee, dat als er iets met onze exen gebeurt wij dan een terugslag krijgen, die denk ik heel normaal is. Hierdoor worden wij gesterkt en wordt de terugslag minder bij een volgende situatie die wij meemaken die te maken heeft met onze exen.

Heel veel sterkte, samen staan wij sterk en een knuffel.

afbeelding van Honeybee

Dankjewel

Nou dankjewel.. die woorden doen me nou al goed!
Alleen je gaat zo aan jezelf twijfelen hé.
Maar wat je zegt: 'samen staan we sterk'

afbeelding van Rodeo

samen... brothers in arms

Hey Honeybee,

We zitten middenin een loopgravenoorlog. We geraken maar met moeite een stapje vooruit... en af en toe moeten we terugtrekken. Steeds krijgen we nieuwe projectielen op ons afgevuurd...

Maar je bent niet alleen. Desnoods dragen we je wel terug naar veiliger oorden!

En beetje bij beetje geraak je terug vooruit. En ooit kom je aan je laatste fase, en aan je nieuwe leven. Ooit zal deze oorlog voorbijwaaien.

Wij staan hier, samen, middenin deze loopgravenoorlog... Maar we komen hier ook samen uit!

De vijand is in slaap gevallen, ligt zich wat te amuseren in hun loopgraafjes... maar wij letten op, wij anticiperen, wij denken erover na... wij leren onze angsten overwinnen, onze pijn te negeren. Wij leren hoe we deze oorlog moeten winnen, en soms moeten we hiervoor op elkaar rekenen..

Dus kop op, ik hijs je op mijn figuurlijke soldatenrug, en ik breng je naar een eerdere en veilige kuil (fase), waar je tot rust kan komen, en terug verder je strijdlust kan kweken, om nogmaals verder je strijd tegen je hart te hervatten.

Vrees niet dat je vastzit in die 1ste fase... bezie het als een plek om tot rust te komen, en je krachten terug wat verder op te laden... om dan volgende keer weer een fase verder te geraken!

Je bent niet alleen! We're Brothers in Arms!

Sterkte,

Rodeo