Daar zit ik dan sinterklaasavond. Dit jaar niets in mijn schoen gehad. Niet eens een zakje snoepgeld of iets liefs... en ik ben heus wel lief geweest dit jaar. Gelukkig gaat het wel oke met mij en kan ik ermee leven dat er dit jaar even geen 'sinterklaas' in mijn leven is.

Al een tijdje niets geschreven. Weet niet, het was zo'n fase... het ene moment ging het wel goed, het andere wat minder, maar op de een of andere manier wel acceptabel. Kijk, dan heeft de tijd na iets van 10 maanden toch al een klein beetje wond geheeld zullen we maar zeggen.

Ik hoor niets meer van mijn ex. Op zich wel rustig. Aan de andere kant soms wel beetje pijnlijk... alsof hij me helemaal vergeten is en al helemaal happy met die ander. Maar zoals mijn psych zei: 'je moet de boel ook niet idealiseren. Je weet niet hoe het met hem gaat en misschien is hij ook niet helemaal happy in de situatie waarin hij nu zit, misschien ook wel, maar je weet het niet, dus blijf lekker bij jezelf en bij het NU. Misschien denkt hij de komende oud/nieuw ook nog wel even aan jou, hij zei je tenslotte de afgelopen keer dat hij wenste nog weer een leuk jaar met jou te zijn, het moet hem toch ook wat doen hoe alles uiteindelijk is gelopen.'

Maargoed, ik heb leuke plannen voor oud/nieuw, ga met kerst naar mijn familie en ben onder de pannen. Wel belangrijk, want iedereen is rond die dagen toch wel wat sentimenteler lijkt wel. Ik zal het wellicht moeilijk hebben op sommige momenten. Ik wil bij deze iedereen die op ziet tegen die feestdagen sterkte wensen, want het is niet niks allemaal. Ik hoop dat jullie hier op de site nog wat hebben aan elkaar die dagen. Maar bovenal ga leuke dingen doen met familie en vrienden! Zorg dat je (hoe ellendig je je ook voelt) onder de mensen bent. Het zal je zeker goed doen!

Verder vind ik sinds 2 weken iemand leuk. Ben niet verliefd en er is ook nog helemaal niets, maar alleen al het feit dat ik weer eens iemand leuk vind maakt me blij. Als ik deze persoon naast mijn ex zet dan ben ik er nog niet klaar voor voel ik. Ik merk ook dat ik dan ook niets wil, want daar vind ik die persoon te leuk voor. Dus plan de campagne is om eens wat vaker een babbeltje te maken en hem beter te leren kennen. Tijd zal het ook hierin weer leren.

Het gaat dus de goede kant op met dit kleine zeemerminnetje. Soms voel ik me best al wel weer de grote zeemeerplus. Ik vond dat dat gevoel bij mij deze keer nogal lang op zich liet wachten (maargoed, ik heb ook nogal een grote liefde verloren en een bizar jaar gehad), maar gelukkig het goede begin is er weer!

jippie.

Veel liefs en denk er aan... het kost tijd, maar de goede tijden komen wel weer!