Het blijft wel redelijk ok gaan. Wel ben ik flink grieperig geworden, eigenlijk een groot teken dat het 'beter' gaat. Is eerder regel dan uitzondering bij me. Zolang ik zwaar overstuur, in paniek en gestressed ben kan de hele wereld om me heen ziek zijn, ik word niet besmet. Het is een biologisch gegeven. Je lijf gaat in een vlucht- en overlevingstaat en net als bij de dieren maakt een ziek dier minder kans om zich op tijd veilig te stellen. Alle adrenaline en cortisol giert door je lijf en creëert wel allerlei ontstekingen. Deze komen echter pas naar de oppervlakte wanneer je je weer een beetje 'veilig' voelt.
En tja...ik begin weer iets beter te slapen, de paniek is weggezakt, ik ben een paar dagen vrij...dus...voilà.

Mijn ex-liefje is desondanks nog heel veel in mijn gedachten. We stuurden elkaar toen we samen waren elke dag een 'song of the day'. Nog iedere dag hoor ik een nummer waarvan ik denk...oooo....dat zou hij leuk vinden. Song of the day! Om dan gelijk weer te denken, oh nee, 't is uit.
Nog steeds heel veel flashbacks. Vanmiddag weer eentje van een absoluut geluksmoment tijdens de vakantie. Ik had een nachtmerrie en hij maakte me wakker met de woorden: 'lief, je hebt een nachtmerrie, geen zorgen, ik heb je, ik ben bij je...' en ik werd uit die nachtmerrie getrokken door die woorden en zijn omarming om vervolgens te worden overspoeld door een intens gelukkig gevoel dat hij er was.

Ik weet dat de break-up ook goede dingen heeft. Ik realiseer me nu eens en temeer 'wat ik moet doen in een crisis situatie'. Drie jaar geleden zat ik ook in zo'n crisis, maar toen wist ik van voren niet meer dat ik van achteren leefde en deed ik alles verkeerd. Ik heb daar lering uit getrokken en doe het nu iets beter. Ik kan nu een handleiding voor mezelf schrijven: 'Wat is goed voor mij when all hell breaks loose'. Handig voor de toekomst.

Maar, nu die waardevolle les rijker denk ik, ok...i proved my point, ik kan zonder je, you proved your point, jij kan zonder mij, we zijn onafhankelijk, zie je wel?

Daarom vind ik het nu wel tijd om terug te komen, verdorie! En met nieuwe inzichten opnieuw te beginnen.
Omdat ik je nog steeds zo mis en lief heb.

Grrrrr.....my pending heart!!!