Zins mijn ex mij afgelopen zondag 2 keer heeft gebeld ben ik weer veel met hem bezig. Ik maal weer aardig over het feit dat als hij mij terug wil wat hij dan allemaal moet doen. Maar eigenlijk wil ik het hem helemaal niet voorleggen, ik hoop dat hij zelf het inzicht krijg en daar heb ik een hard hoofd in. Ik vermoed dat als hij mij beldt aan het vissen is of ik nog wel met hem verder wil. Wat wil die klootzak nou hij heeft verdomme het uitgemaak en binnen no time had hij weer een nieuwe vriendin, wat denk hij wel niet dat dat met mij doet. Hij heeft me enorm gekwetst daar mee, en pijn gedaan, in de steek gelaten, afgewezen.
In zijn laatste gesprek ging hij hier op in, hij had me niet afgewezen hij had me beschermd, snap jij het snap ik het. Wat kan het leven toch enorm zwaar zijn.
Ik word zo heen en weer getrokken tussen mijn verstand en gevoelens, er zijn dagen dat als hij ervoor kiest om aan zichzelf te werken, ik nog een beetje hoop heb. Maar later komen de dingen waar hij aan moet werken weer naar boven, en dan denk ik het is een onmogelijke zaak. Ineens merk ik dat ik hem niet kwijt wil, maar met hem verder gaat ook niet. Wat moet ik nou? Ja, mijn eigen leven meer op gaan pakken maar dat vind ik erg moeilijk. In ieder geval moet hij me eerst een tijd met rust laten. Hij zoekt het maar uit met zijn nieuwe vriendin, het wordt toch niks. Ik ken zijn patronen.