Gisteren nog even gesproken met hem op msn. Ik vertelde hem dat ik nog hoop heb zolang hij niet zegt dat hij niks meer voor me voelt en dat het een bevlieging was. Hij zei dat het geen bevlieging was, maar me geen valse hoop wil geven, omdat dat het ergste is dat er is en niet had gedacht dat hij nog iets voor zijn ex zou voelen. Zij was er toen nog niet aan toe, omdat ze net uit een andere relatie kwam en heeft daarom hun relatie stopgezet. Verder ging alles goed tussen hen en waren er nooit problemen of wrijvingen. Maar ook zegt hij dat ze nu niet weer bijelkaar komen.

Ik weet niet zo goed wat ik hiervan moet denken. Hij heeft nog gevoelens voor haar en zij voor hem en ze hebben contact en komen elkaar regelmatig tegen. Dan komt er vast een punt dat ze het toch weer gaan proberen denk ik dan. Maar goed wie ben ik. Ik zit hier op meer dan 100 km afstand en hij wil me niet zien. De laatste keer dat ik bij hem was was alles nog goed tussen ons en daarna heb ik hem niet meer gezien. Dat is een heel raar gevoel. Zou er graag met hem over praten en niet alleen heel af en toe op msn. Dat is zo onpersoonlijk.

Hij zegt telkens dat hem zo spijt en dat hij zich schuldig voelt, omdat hij weet dat hij een goeie aan me heeft. Aan de ene kant geloof ik hem ook wel, maar aan de andere kant ook niet.
Ik heb niet meer zoveel zin om iets leuks te ondernemen enzo, maar hij plant allerlei feesten en stuurde mij gisteren zelfs een berichtje dat niet voor mij bedoeld was of iemand gezellig wat bij hem kwam drinken voordat ze gingen stappen.

Hij heeft allerlei dingen gepland in de tijd dat we allebei vakantie hebben opgenomen en ik nog helemaal niks, omdat mijn hoofd daar nu totaal niet naar staat. Hij gaat door en mijn wereld staat even helemaal stil....