Hi allemaal,

Het is al weer een tijd geleden dat ik hier weer ingelogd ben op de site. Het ging en gaat redelijk goed, en wilde me niet kwetsen met alle verhalen hier. In elk verhaal dat je hier namelijk leest zie je toch vaak dingen terug en brengt de emotie weer terug.

Op dit moment voel ik me onrustig en ben verdrietig en kan het even niet goed kwijt. Daarom had ik zoiets laat ik gewoon hier mijn verhaal weer eens neerzetten en het gewoon weer eens even luchten .

Ik merk in mijn afgelopen maanden dat ik mezelf opnieuw aan het leren kennen ben en mezelf sterker als ooit te maken. Het is ondertussen al weer een half jaar geleden dat dit proces in mij begon door dat ene meisje.. de gene die zo dicht in mijn hart is gekomen en daar alles kapot heeft geslagen. Ze is morgen jarig.. ineens kreeg ik een popup in mijn agenda omdat ik het toen in die periode in mijn agenda had gezet om me er aan te herinneren. Het deed me niet zoveel meer gelukkig maar dan komen er toch van die flashbacks.. Ondertussen heeft ze ook al een ander enja ik ben er allemaal al redelijk overheen. Ben verder gegaan, verder gekeken. Een ander leuk meisje leren kennen maar dat ging allemaal zo moeizaam. Het zat ergens tussen vriendschap en daten in, ze zocht blijkbaar ineens niets serieus maar we appten wel elke dag. En nu ineens is dat gestopt.. ik lijk wel aan de kant geschoven zonder rede en het is al 5 dagen stil. Ik weet bijna zeker dat ze met iemand anders ineens bezig is ook al zij ze altijd dat dat nooit was. Ik negeer haar momenteel omdat ze duidelijk met me speelt... aan het lijntje houd of hoe je het ook wilt noemen. Ik haat dat soort mensen. Ja haat! Het is zo walgelijk om met mensen en hun emoties zo om te gaan. Het lijkt tegenwoordig de normaalste zaak van de wereld als ik dat zo om mij heen hoor in de maatschappij en bij vrienden...
Ik snap dat niet...

Waar is het respect tegenwoordig, ik zou dat echt nooit kunnen. Ik blijf eerlijk en voorzichtig tegen over meiden en kijk of ze het altijd wel oke vinden en blabla.. maar tegenwoordig geeft hier blijkbaar niemand meer om. Je moet een klootzak zijn en meiden als troep behandelen en dan scoor je...
Verklaar mij voor gek maar ik kan dat niet. En ik ben echt geen oude zijker die met niet met zijn leeftijd mee gaat ofzo.. of iemand die de huidige generatie niet snapt (blijkbaar snap ik het dus niet haha ) ik ben 24...
Dan maar Forever Alone..

Nog zo iets.. je moet 'happy singel' zijn.. nou ik kom maar niet in die mind set. Ik ben gestopt met zoeken want dat is niet goed, maar stoppen met zoeken en dan zou je wel iemand vinden zeggen ze... ik geloof daar ook niet in. Je moet wel beschikbaar zijn blabla...
Al die woorden en gedachtes..

Nu komt het stuk waardoor het me niet lekker zit. Je moet er allemaal niet zo mee bezig zijn en dat weet ik allemaal wel, ik ben er te gefocust op en moet van mijn leven genieten, eerst van jezelf houden en dan heb je pas plek en nog meer van die clices..

Sorry maar mij lukt het niet om in die mind set te komen. Ik probeer het en wil het.. ik wil al die gedachtes niet meer in mijn kop. Ik kan het er soms wel uitslaan.. was het maar zo makkelijk. Ik trek het zo niet meer langer....

Dus blijkbaar doet liefdesverdriet soms zoveel meer met je dan alleen maar een relatie of ex die je dumpt of achterlaat...
Bij mij gaat het vooral om het achterlaten of in de steek laten..

Kon ik het maar laten rusten..

Dankje voor het lezen, er zit niet echt een rode draad door de blog of een doel. Ik wilde gewoon even mijn hoofd een beetje leeg typen wat er doorheen gaat ( en dat is veel te veel..)
Hopelijk ziet iemand waar door ik heen ga ..