Ik heb gistermiddag een algemene kennisgeving van mijn nieuwe mobiele nummer per mail verstuurd. Aan een aantal mensen, familie, collega's die mij soms moeten kunnen bereiken, vrienden. Waaronder hij.. dus.
Aan het mailtje was ook te zien dat ik een nieuw e-mail adres heb.
Hij reageerde vrij snel: bedankt voor het nieuwe nummer. En het nieuwe e-mail adres. Hij had mij onlangs nog een mailtje gestuurd. Dat was dan zeker niet aangekomen? En heel in het kort vatte hij het mailtje (dat ik dus al kende) samen.
Toen heb ik maar gereageerd.
Dat ik het mailtje wel gekregen heb, maar er "nog niet aan toe was gekomen" om het te beantwoorden.
Vervolgens heb ik de door hem aangesneden onderwerpen in zijn mailtje 1 voor 1 van reactie voorzien.
Met kopjes boven de alinea's...
Een aardig mailtje op zich. Maar het zou door iedereen gestuurd kunnen zijn.. niet perse door iemand waar hij 3 maanden geleden nog wat mee had..
Geen vraag: waarom heb ik 5 weken niets van je gehoord? Hoe is het met de liefde, met je relatie? Hoe voel je je nu, ben je gelukkig nu? Geen verhalen van mij over mijn dates, over dat ik misschien iemand gevonden zou hebben.. geen opmerkingen over dat ik hem gemist had, dat ik verdrietig was, er zoveel last van had niets te horen, geen enkele opmerking over wat voor gevoel van mij dan ook..
En vooral geen vragen over ons. Hoe gaat het verder met ons? Zie ik je binnenkort weer eens? Mis je mij nog wel eens? Denk je nog wel eens aan mij?
Niets, niets van dat alles..
Het zal hem misschien wat onzeker maken, hij zou kunnen denken: het mailtje wel ontvangen maar dan niet direct beantwoord terwijl zij altijd dezelfde dag nog reageerde, eerder? En dan een aantal dagen later zeggen dat ze er niet aan toe gekomen is? Mij eerder niet op de hoogte gesteld van haar nieuwe e-mail adres, maar pas toen ze een mailtje van mij kreeg? In de weken dat ik geen contact opnam, hoorde ik ook niets van haar, terwijl zij altijd als eerste weer begon als er vroeger eens een stilte viel.. zij zei dat ze in haar vakantie ging daten.. zegt nu wel dat ze het "druk" heeft gehad, maar niet met WAT..
Dat zouden misschien wat vragen zo bij hem kunnen zijn.. Misschien ook wel whisful thinking van mij. Maar hij hoeft maar even na te denken en dat zouden dan wel dingen kunnen zijn die hem opvallen.. Zeker is in elk geval wel dat hij dit niet zo gewend is van mij!
Tegelijkertijd besef ik met het verzenden van dit mailtje: ik vraag op geen enkele zin van mij een reactie van hem. Er staat geen vraag in. Er staat geen uitnodiging in... Er staat niets in waaruit hij kan opmaken dat ik hem wil zien, of vaker wil mailen, of vaker wil spreken..Hij hoeft niet te reageren.
Gooi ik nu de deur dicht?
Grote twijfel bij mij...
Lieve Geraldine, Wat ik mij
Lieve Geraldine,
Wat ik mij afvraag, en wat misschien wellicht belangrijk is, wil jij die deur dicht doen? En heb je bewust niet naar zijn relatie gevraagd, naar hoe het gaat etc etc?
Vind je dat nog te moeilijk, bang voor de antwoorden, of interesseerd het je gewoon niet?
Het is belangrijk dat jij voor jezelf weet of je nog wel vriendschap wilt, of je dat nu al aankan etc etc denk ik.
Ik denk dat het wel belangrijk is om eerlijk en open te zijn naar elkaar toe.... als je nog een vriendschap wilt houden.... Tenminste, dat zou voor mij heel belangrijk zijn.
Liefs Lin
Lieve Lin, Ik denk dat het
Lieve Lin,
Ik denk dat het toch nog kwaadheid van mij is, om die lange, stille weken. Terwijl HIJ toch degene was die aandrong op vriendschap.
Ik voelde me daarover gekwetst.
Het interesseert me wel natuurlijk, hoe het echt met hem is, maar ik gun hem op dit moment even die belangstelling van mij, waaraan hij zo gewend (verwend?) is, niet..
Als hij denkt dat hij zo weer volop mijn aandacht heeft, na 1 mailtje van zijn kant.. dan vind ik dat wat te gemakkelijk..
Tja, misschien probeer ik iets los te maken, een reactie of zo, van hoe zit dit, waarom doe je zo..
In feite ga ik nog door met het zwijgen wat ik deed toen ik ook geen contact met hem opnam. Ik reageer wel, maar eigenlijk ook weer niet echt. Ik wil dat hij iets meer moeite doet, dat hij iets meer laat zien!!
Ik hou nog wel van hem, maar heb geen verwachtingen en wil ook geen relatie met hem. Daar was ik eerder al en ben ik nu ook nog steeds wel uit. Op zich zou ik een vriendschap wel aan kunnen. Maar dat moet dan wel een vriendschap zijn waar beiden in investeren. Gelijkwaardig.
En je hebt gelijk natuurlijk, in een vriendschap moet je open en eerlijk zijn. Hier moet nog iets uitgepraat worden en misschien geef ik dat tussen de regels door aan.
Pfffff lekker onduidelijk en indirect, ik weet het.
Help, valt dit nog recht te zetten, of gewoon even niets doen!!
Liefs en bedankt Lin,
Geraldine.
!!!
erg goed van je ... wou dat k t ook kon...
Lieve Geraldine, Ik begrijp
Lieve Geraldine,
Ik begrijp je denk ik wel heel goed. Dus indirect en onduidelijk dat valt echt heel erg mee.
Weet je, ergens moet je misschien blij zijn dat er even afstand is geweest tussen jullie. Jij hebt je tijd nodig gehad ook om dit een plaatsje te kunnen geven... Denk niet dat dat goed gegaan was als je in die periode ook contact had gehouden.
Mogelijk heeft jou ex dit wel aangevoeld, bewust even wat afstand gecreeerd tussen jullie....omdat het ook echt nodig was.
En niet te vergeten, hield jij ook de boot kwa contact af toch? Hebben jullie beiden even die afstand genomen? Of vergis ik mij?
Maar ik snap je punt heel goed... dat je graag wilt dat hij intiatief neemt om erover te beginnen. Maar waarom is dat perse aan hem, waarom vertel jij hem niet waarom je wat killer doet? Mannen zijn daar niet zo goed in he....
Ik heb wel een begripvolle dag zeg maar, dus luister niet teveel naar mij en vooral naar je eigen gevoel hierbij hoor..
Liefs lin
ik word er ook begripvol van!
Lieve Lin,
Wat heb je weer gelijk! Ik voel me hier heel blij mee, je maakt het even weer wat helderder voor mij. Weet ik waarom ik het zo gedaan heb:-). Bedankt!
Je hebt idd. een begripvolle dag, maar goed ook, want door dit commentaar voel ik me weer opgelucht.
Komt natuurlijk omdat jezelf zo'n inzicht volle dag hebt gehad, geef je daar wat van aan anderen mee!
Die contactloze tijd heeft me idd. geholpen te zijn waar ik nu ben. Hmm.. en het idee van mijn ex als behulpzaam hierin.. kan ik me niet voorstellen, zal wel gewoon slordigheid, egoisme en te druk met de liefde geweest zijn:-) om me maar eens vriendelijk uit te drukken..
toch is dat wel een leuk idee. Maakt het me gemakkelijker om niet meer kwaad daarover te zijn.. Ik zat ook te bedenken dat hij bij het laatste bezoekje erg aanhalerig was en bijna op het belazeren van zijn nieuwe vriendin af bezig was.. Dat zou natuurlijk ook bij hem wel eens aarzelingen hebben kunnen veroorzaakt om weer contact op te nemen.. Ook exen hebben wel eens gevoel:-)
Je ziet, ik neem je begrip al aardig over.
Ik zal eens nadenken om misschien nog een mailtje te sturen met wat meer eerlijkheid over mijn gevoelens en wat persoonlijker..
Bedankt, Lin,
liefs en knuf,
Geraldine.
Hm, kweenie hoor, die ex
Hm, kweenie hoor, die ex klinkt wel als een twijfelkont. Zou je daar nou wel je energie in steken?
Lieve Geraldine, Precies,
Lieve Geraldine,
Precies, ex-en hebben ook gevoel... Misschien dat jou ex het ook wel moeilijk vond om in die tijd contact te blijven houden met jou. Ook hij heeft om jou gegeven, zal je missen op z'n tijd en moest wat afstand van je nemen.
Misschien is het egoistisch, maar soms is het wel heel noodzakelijk voor jezelf.
Wij zijn ook egoistisch om geen contact op te nemen omdat we het anders moeilijk vinden of hebben toch?
Je kan ook even afwachten of je nog respons krijgt op jou mail... En als je de vriendschap wilt behouden, weer een wat betere band wilt hebben met ex, dan zul je daar ook open over kunnen praten.
Eerst was het de woede, dat je hem niet gunde het idee te geven dat je hem miste etc. Maar als je er nu toch klaar mee bent, weet dat je geen relatie meer met hem wilt, dan zal die woede ook weg ebben...
En wat Zon zegt is wel waar.. het is wel een twijfelkont.. Maar over vriendschappen hoef je toch niet te twijfelen?! Want jij weet toch dat een liefdesrelatie er niet meer in zal zitten... Je kan later altijd nog bekijken of hij jou vriendschap nu nog wel waard is en het echt van twee kanten komt!
Ik ben toch wel vergevensgezind, misschien wel TEVEEL hoor.. Zou goed kunnen... Dus nogmaals, blijf vooral dicht bij jezelf. Het gaat erom wat jou emoties en gevoelens in dit hele verhaal zijn.
Liefs en knuff Lin
Andersom
Ik heb het precies andersom Geraldine. Hij wil vrienden blijven, met me in contact blijven, maar ik weet echt niet of ik dat nu aankan. Misschien later, als de pijn is weggeebt. Ik heb talloze vragen, maar als ik diep in mijn hart kijk, wil ik daar het antwoord niet eens op horen. Op dit moment kijk ik even niet meer achterom en laat ik mijn herinneringen diep in mij wegzakken. Het komt wel weer, het doet nu gewoonweg teveel pijn.
Ik geloof ook niet dat je een deur voorgoed kan dichtgooien...hij kan op slot, maar als je de sleutel hebt, is een deur ook weer open te krijgen. Het is wat Lin zegt, wil je de deur dicht doen? Of wil je de deur nog op een kiertje laten staan?
Dikke knuffel