Ben ik weer.
Het is nog steeds aan, ik merk aan hem dat hij moeite begint te doen. Vragen of ik langs wil komen, facetimen, bellen, geruststellen.
Dat is fijn. Maar toch heb ik het gevoel dat er nog het een en ander speelt.
Hij heeft een vriendin, een oudere vrouw van 50, die hij zn tante noemt (zoals in m’n vorige blog beschreven).
Voor hij mij leerde kennen zag hij haar elke dag. Hij is zeeman en is elke 6 weken 6 weken weg, dus hij wilde haar ook zo vaak mogelijk zien. Kwam zelfs op haar werk en aten elke dag samen.
Toen leerde hij mij kennen en zag hij mij ineens elke dag. Haar zag hij als ik aan het werk was (werk gewoon fulltime). Dus hij zag haar nog steeds 4 dagen + de dagen dat ik meeging naar haar toe.
Voor haar was dat ineens heel weinig en maakte ruzie met m’n vriend. Dat werd een hele drama en ze stond zelfs op het punt de vriendschap te verbreken. Vond ik nogal overdreven. In een nieuwe relatie ben je nog eenmaal veel samen, dat word vanzelf minder. Goed, dat bracht veel stress voor hem. Ik probeerde hem te steunen erin, dat lukte aardig. Zelf heb ik het idee dat die “tante” meer van hem wil, daar maar ik me ook heel erg zorgen over.
Toen ging hij weer aan boord en kregen wij de ruzie (zie vorige blog).
Toen hij weer terug was wilde hij de ruzie met die tante bijleggen en ging weer elke dag naar haar toe. Mij zag hij daarom nog maar 1/2 keer per week. Dat werden ook weer steeds ruzies.
Toen hebben we een paar uur gezeten. Wat nu? We maakten elkaar ongelukkig door de ruzies, maar wilden elkaar ook niet kwijt. Nu hebben we wat dingen afgesproken, kijken hoe dat gaat.
Ik zou hem wat meer ruimte geven, niet de hele dag appen, en hij zou meer tonen dat hij van me houd.
Op zich gaat dat goed, we hebben geen ruzies meer. Maar ik merk dat hij nog steeds een beetje afstandelijk is. Dat kan aan mij liggen, misschien is hij gewoon zo. Maar ik wil niet weer continu erover praten. Dat is ook niet leuk. Mjah, het is pas een paar dagen geleden dat we hebben gepraat, dus ik kijk het nog even aan.
Ik wil hem echt niet kwijt namelijk. Hoe kan ik die passie weer terug krijgen? Tijdens de seks (die er echt nog volop is) is er zo veel passie, maar daarna is het weer weg. Die was er eerst wel.
Is dat normaal? Dat je op een gegeven moment elkaar zo gewend bent dat het niet meer spannend is en dat je dan maar andere dingen gaat doen?