Het is nu 6 maanden uit en ik kan eerlijk zeggen dat ik héél gelukkig ben...Ik heb mezelf nog nooit zo goed in mijn vel gevoeld! Ik geniet weer van het leven en ben weer het vrolijke meisje van weleer! Maar toch betrap ik mezelf erop om soms aan van die momenten te denken die ik samen met hem beleefde.....Gebeurtenissen waar ik al in eeuwen nimmer aan gedacht had! Zoals met nieuwjaar samen met hem en zijn gezin aan tafel zitten, samen een film huren en die in elkaars armen bekijken...en toch mis ik die momenten niet!
Ik denk er alleen met veel plezier aan terug! Ik mis hem ook niet meer....Ik heb de breuk dus een plaatsje kunnen geven! Ik heb zelfs een nieuwe relatie, nog wel pril maar het loopt goed...
Ik wil jullie bedanken voor de steun de laatste maanden! Bedankt voor alles....