Ik heb me een hele tijd druk gemaakt of ik hem wel of niet een gelukkig nieuwjaar moest wensen. Uiteindelijk had ik mn sms al klaar en besloten om deze alleen te sturen als hij iets zou sturen. Heeft hij niet gedaan. Helemaal niks.
Oke hij heeft me gedumpt, hij wilde me niet meer. Maar het is pas een maand en we hebben nooit ruzie gehad of wat dan ook. Hij was ook helemaal in tranen dat hij zn beste maatje kwijt zou raken en we hebben er over gepraat en ik heb gezegd dat ik er alles aan wilde doen om het te laten werken (ergens in de toekomst). We waren ook al jaren vrienden, dus vandaar.
Ik vind het zo raar. Hij gedraagt dicht echt als een eikel. Alsof ik hem echt iets vreselijks aan heb gedaan. Dat snap ik gewoon niet, want dat is dus echt niet zo. Ik vind het zo harteloos. Tot het dumpmoment nooit iets gezegd/laten merken. Ik wist niet eens dat er zo'n groot probleem was (merkte wel dat er iets niet zo lekker liep laatste tijd). Hij toont geen enkele emotie. Zo vreemd. Ik heb drie weken nauwelijks kunnen eten. Alles kwam eruit. Ben kilo's afgevallen. Het ging echt niet goed. Geen enkele keer een vraagje of het beter ging. Niks, nada. Geen woord over missen.Soms heel suf oppervlakkig contact. Toch raar?
Ik had zo graag een sms gehad. Nu is het net alsof al die jaren niks hebben voorgesteld.
Door zijn rare gedrag hoef ik hem niet echt meer. Vind dit persoon absoluut niet leuk, maar ik snap echt niet waarom hij zo harteloos is. Ik ken hem al jaren, heb ik me al die tijd vergist?
Het kwetst me gewoon weer. Harteloos, bot en onaardig. Dat verdien ik toch niet? Ik hoef hem niet dagelijks aan de deur als hij mij niet wil, maar een klein beetje menselijkheid had ik wel fijn gevonden.

ow ja, over die vriendschap, ik zei dat toen ik nog niet wist dat hij zich zo idioot zou gedragen. inmiddels neig ik meer naar nooit meer zien. of misschien nog 1x, om wat dingen uit te praten. hebben we nog niet gedaan.