Lieve mensen

Zoals jullie weten is mijn situatie een situatie van wachten tussen hoop en vrees..... In totale afhankelijkheid van wat mijn liefde wil en gaat kiezen. Het was voorbij en toen zei ze dat haar gevoel en verstand botsten dat ze het graag wil maar niet durft. Dat ze weet dat ze hulp nodig heeft en dat het er uit gaat zien dat ze dat oo snel aan zal gaan pakken.

Eigenlijk is het een totaal oneerlijke situatie want daarmee heeft zij de totale controle. Ik heb er inmiddels voor gekozen om geen contact te zoeken of te reageren mocht zij dat doen (mits het gaat om levensbedreigende zaken). Deze keuze geeft me het gevoel van dat ik zelf de controle terug pak. Maar goed dat gaat natuurlijk allemaal niet zo makkelijk.

Ben emotioneel want ik mis haar, voel me gebruikt want ze laat niets meer horen na intimiteit en tegen me aanhangen, mis haar enorm want ze is er niet, ben boos want ik vind het oneerlijk. Al deze emoties zorgen voor een bepaalde houding en dat ik op sommige momenten afstand kan creëren... Neemt niet weg dat ik het erg moeilijk vind en ik sta voor waar ik voor kies GEEN CONTACT.

Vanmorgen een goede vriend weggebracht die het weekend hier was en ik hoopte al dat hij me nog een wijze raad mee zou geven voor hij weer zou verdwijnen naar het buitenland en hij gaf me een simpele wijze les om daar rekening mee te houden hij zei nl

"Buddy listen nobody ever forgets the person who they love or once have loved and in your case you must remember no message is good because all is still open."

Dus geen bericht is goed bericht en daar houden we het voor nu dan maar even bij ! (zei hij met een traan rollend over zijn wang)