Gedachten hebben mij de laatste tijd veel bezig gehouden. Nieuwe leuke, lieve mensen ontmoet op ldvd en elders. Raar, omdat ik dat nog nooit gedaan heb. Maar ik ben wel dankbaar dat ik deze nieuwe mensen heb leren kennen, al komt mijn aanwezigheid bij sommige niet altijd goed over. Begrijpelijk, maar ik ben echt geen kwaaie hoor.

Meestal had ik nooit oog voor anderen. Ik weet nog dat als ik alleen de hort op was, altijd zo snel mogelijk thuis bij jou wilde zijn. Alleen is dat nu anders, het gevoel heb ik nog steeds wel. Je bent er alleen nu niet meer. Ik haat je niet en dat is nou juist het moeilijke. Jij bent, in mijn ogen, ook straks nog steeds mijn beste vriend en de laatste tijd kun je zo hard en gemeen tegen mij zijn.

Waarom doe je toch zo? Ik probeer alles zo eerlijk mogelijk te doen. Jij was zeven jaar geleden echt het winnende lot uit de loterij. Urenlange gesprekken waren zo speciaal met jou. En het lijkt haast of je in de loop van die zeven jaar door mijn vingers bent heen geglipt.

Onderstaande heb ik in één keer geschreven bij het luisteren naar Miracle van Ilse de lange. Door dit nummer heb ik aan de volgende woorden gedacht : samen, denken aan, alleen en soms.

Samen de laatste tijd herinneringen van zeven jaar voorbij zien komen.
Samen teruggaan in de tijd en alles anders doen kan helaas niet.
Samen in het huis rondlopen en elkaar proberen te vermijden.
Samen een filmpje kijken behoort nu toe tot verleden tijd.
Samen op de bank bij elkaar liggen is er niet meer bij.
Samen dingen uitzoeken en de spullen verdelen.
Samen zijn is over en is niet meer.

Denken aan hoe het is om straks alleen de dagen door te brengen.
Denken aan hoe het straks zal zijn in een andere omgeving.
Denken aan of je het echt meent dat je om me blijft geven.
Denken aan hoe het is of je nog eens aan me denkt.
Denken aan hoe het als ik je niet meer zie.
Denken aan een wonder is slechts fictie.
Denken aan hoe het straks zal zijn.

Soms schieten alle herinneringen van ons samen door mijn hoofd.
Soms begrijp ik niet goed waarom het allemaal zo moet gaan.
Soms doet het zo pijn, omdat ik nog zoveel om je geef.
Soms kan ik spontaan zo verdrietig om alles worden.
Soms is de liefde zo verdomde hard en gemeen.
Soms wil ik je zo graag even vasthouden.
Soms mis ik jouw lieve knuffel.

Alleen met de honden naar het strand of het bos.
Alleen de pijn en het verdriet verwerken.
Alleen koffie met melk drinken.
Alleen naar huis gaan.
Alleen naar bed.
Alleen slapen.
Alleen verder…